Ερωτευμένη Με Τον Διάβολο!

~Ότι και να διαλέξεις ο ίδιος θα 'σαι!~

"Αχιλλέα;" απόρησε έκπληκτη
"Καμέλια;" είπε στον ίδιο τόνο
"Βλέπω πως γνωρίζεστε." είπε ο Πάτερ και κάθισε σε μια καρέκλα "Δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλό ή κακό αυτό" συνέχισε απευθυνόμενος στην νεαρή γυναίκα 
"Τι θέλετε;!" απάντησε απότομα εκείνος φοβισμένος για το τι θα τους κάνουν
"Να μάθουμε γιατί είσαι στην Γη" απάντησε η ξανθιά γυναίκα
"Γιατί έτσι μου κάπνισε" απάντησε ακόμα ποιο απότομα κερδίζοντας ένα θυμωμένο βλέμμα από την Καμέλια
"Γιατί κόρη μου είναι στην Γη;" ρώτησε ο Πάτερ την καστανή κοπέλα
"Δεν... Δεν ξέρω" ψέλλισε συνειδητοποιώντας πως δεν ξέρει τον βασικό λόγο που γνωρίστηκαν 
"ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΈΡΕΙΣ! ΞΈΡΕΙΣ!" φώναξε έξαλλος κοπανώντας το χέρι του
"Πρόσεχε πως της μιλάς!" είπε μέσα από τα δόντια ο Διάβολος
"Ηρεμήστε Πάτερ" ψιθύρισε η γυναίκα από δίπλα του
"Δεν μπορώ Κατερίνα! Μας δουλεύουν! Πολύ αμφιβάλλω αν η Καμέλια είναι άνθρωπος και όχι δαίμονας"
"Γιατί μας κρατάτε εδώ;" απόρησε ξανά εκείνη ρίχνοντας ένα στιγμιαίο βλέμμα στον Αχιλλέα
"Γιατί ο τετραπέρατος διάολος είναι επικίνδυνος. Και δεν θέλουμε να πάθεις κακό" της απάντησε ήρεμος 
"Δεν θα μου κάνει κακό. Με..." πήγε να πει αλλά διέκοψε τον εαυτό της χωρίς να είναι σίγουρη για την συνέχεια "Με αγαπάει" συμπλήρωσε μετά από λίγο
"Χαζομάρες" γέλασε "Σε χρησιμοποιεί για τα θελήματα του. Τον παρακολουθώ μήνες" 
"Κάνετε λάθος!" είπε πληγωμένα εκείνη
"Ωραία. Άστον να μιλήσει για ποιον λόγο βρίσκετε στην Γη και για ποιον λόγο ασχολείται μαζί σου" είπε κοιτάζοντας τον Διάολο, περιμένοντας την απάντηση του
"Αν και δεν χρειάζεται να απαντήσω, βρισκόμουν στην Γη για ένα σπαθί που θα με βοηθούσε να κηρύξω ξανά πόλεμο στον Παράδεισο και να τον κατακτήσω. Όμως. Κάτι πήγε λάθος, ο πόλεμος συνέβη χωρίς την θέληση μου και δεν κατέκτησα και τίποτα." είπε περιληπτικά και ξάπλωσε το σώμα του χαλαρά στην καρέκλα
"Και ο πόλεμος γιατί ήταν χωρίς την θέληση σου;" απόρησε η Κατερίνα περνώντας μια πλεξούδα σκόρδο από τον λαιμό της. Η κίνηση της αυτή έκανε τον Αχιλλέα και την Καμέλια να γελάσουν ελαφρός
"Οι αμαρτωλοί τον ξεκίνησαν χωρίς ενημέρωση μου ενώ εγώ ήμουν στην Γη" συνέχισε να απαντά στις ερωτήσεις
"Γιατί εξακολουθείς να είσαι ακόμα εδώ;!" ρώτησε ο Πάτερ πλησιάζοντας απειλητικά το πρόσωπο του στο καυτό πρόσωπο του Αχιλλέα
"Για πολύ σκατά λόγο" 
"Και ποιος είναι αυτός;" ρώτησε ενοχλημένη η Καμέλια από τον τρόπο που χαρακτήρισε τον λόγο του
"Γιατί σε ερωτεύτηκα με όλη μου την σατανική καρδιά! Γιατί σε αγαπάω περισσότερο από τα φτερά μου, περισσότερο από την κόλαση, περισσότερο από τον Παράδεισο, περισσότερο από εμένα! Γιατί θέλω να κοιμάμαι και να ξυπνάω δίπλα σου, γιατί επέλεξα ότι αν είναι να πληγωθώ από κάποιον ανόητο θνητό θέλω να είναι από εσένα. Γιατί αν υπάρχει πλέον ένας λόγος να προσπαθήσω να μην τα βάζω με τον Πατέρα μου για να μην καταδικαστώ σε απόλυτη ανυπαρξία, αυτός είσαι εσύ! Όμως ξέρω πως αυτό θα κρατήσει όσο η γέννηση ενός θνητού παιδιού. Πως δεν θα μπορέσω να είμαι μαζί σου γιατί είσαι θνητή. Πως θα πεθάνεις και ή δεν θα σε έχω μαζί μου γιατί θα είσαι στον Παράδεισο είτε γιατί θα πρέπει να σε βασανίσω στα έγκατα της κολάσεως. Κι όμως. Δεν μπορώ να μείνω μακριά σου γαμώτο. Αν ξέρεις έναν τρόπο να απομακρυνθώ από εσένα και αυτά τα υπέροχα μάτια σου τώρα είναι η κατάλληλη ώρα να το πεις" είπε με μια ανάσα κάνοντας την να μείνει άφωνη
"Κι εγώ σε αγαπάω!" ψέλλισε δευτερόλεπτα αργότερα που επανήρθε η φωνή της. Το επόμενο δευτερόλεπτο τα χείλι τους ήταν ενωμένα όπως και τα σώματα τους.
"Δεν θέλω να πας στην κόλαση" είπε μόλις τελείωσε το φιλί
"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για αυτό" απάντησε αφήνοντας την για να της δείξει την πλάτη του