Το επόμενο πρωί σηκώθηκε πρώτη η Καμέλια από το υπέρ διπλό κρεβάτι του Αχιλλέα και σκεπτόμενη πήγε στην κουζίνα.
'Γιατί κάνω το ένα λάθος πίσω από το άλλο;' απόρησε και έφτιαξε καφέ στον εαυτό της
'Γιατί να σε σκέφτομαι ακόμα και όταν εύχομαι να μην σε ξέρω;' συνέχισε και κάθισε στην καρέκλα του τραπεζιού
'Γιατί γαμώτο να χαλάω την αιωνιότητα μου για δυο μάτια;' σκέφτηκε. Αυτή η ερώτηση στροβίλιζε στο μυαλό της. Ακούμπησε το κεφάλι της στην ξύλινη επιφάνεια του τραπεζιού και ξεφυσώντας έκλεισε τα μάτια της
'Δυο μάτια που ανέκαθεν με έκαναν κομμάτια' συνέχισε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα σηκώνοντας το κεφάλι της. Τον είδε να περπατά αθόρυβα προς το μέρος της και ασυναίσθητα χαμογέλασεΤα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα από τον ύπνο, τα κόκκινα μάτια του πρησμένα από τον ύπνο επίσης, τα φτερά του, η ουρά του και τα κέρατα του στόλιζαν το ημίγυμνο σώμα του δίνοντας του περισσότερη ομορφιά. Η Καμέλια δάγκωσε ελαφριά τα χείλι της στην μορφή των τελείων κοιλιακών του.
"Καλημέρα" της είπε κοιμισμένα ο Διάβολος και έβαλε καφέ σε μια κούπα
"Καλημέρα" απάντησε και εκείνη και στο μυαλό της, της ήρθε η ιδέα να τον βάλει κάτω και να τον πνίξει από τα φιλιά και στις αγκαλιές.
"Αχχ η καλύτερη εφεύρεση που έκανε το είδος σου είναι ο καφές" είπε πίνοντας άλλη μια γουλιά από τον δικό του
"Είδος;" ρώτησε ενοχλημένη "Τι είμαστε ζώα;" συνέχισε κοιτάζοντας τον άγρια και θυμωμένα με την λέξη που χρησιμοποίησε.
"Νταξξ sorry κατάλαβες όμως πως το εννοώ" της απάντησε σχεδόν αδιάφορος
"Εγώ κατάλαβα. Το θέμα δεν είναι όμως να καταλαβαίνω τι θες να μου πεις αλλά να το εκφράζεις χωρίς να πληγώνεις ή να προσλάβεις τους άλλους!" είπε και πήρε τον καφέ της με προορισμό τον καναπέ. Κάθισε με γυρισμένη την πλάτη σε εκείνον.
"Καμέλια!" της φώναξε για να γυρίσει αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ξεφυσώντας ηττημένα πήγε κοντά της "Τι έγινε; Γιατί αρπάχτηκες τόσο με ένα τυπογραφικό μου λάθος;" την ρώτησε μόλις ακούμπησε στο μικρό τραπεζάκι και εκείνος τον καφέ του
"Πρώτον δεν είναι τυπογραφικό λάθος" είπε πειραχτικά προσπαθώντας να ξεθυμάνει"Δεύτερον δεν αρπάχτηκα για αυτό" είπε κι άφησε ελεύθερα κάποια δάκρυα ξαφνιάζοντας εκείνον και τον εαυτό της.
"Τι συμβαίνει;" ρώτησε απαλά
"Απλά..." πήγε να πει και σκούπισε μερικά δάκρυα για να κερδίσει χρόνο να βρει τις σωστές λέξεις. Τελικά είπε όπως τα είχε σκεφτεί "Καταστρέφω την αιωνιότητα μου για έναν καταδικασμένο έρωτα" άρχισε. Αυτά της τα λόγια έκαναν τον Διάβολο να τραβηχτεί "Είναι ένα λάθος όλο αυτό δεν το καταλαβαίνεις;" ρώτησε
"Λάθος είν-" πήγε να πει αλλά τον διέκοψε
"Άσε με να τελειώσω. Είναι λάθος η σχέση μας. Κι πλέον, με όσα έχουν γίνει δεν ξέρω αν θα προτιμούσα να μην σε είχα γνωρίσει ποτέ. Γαμώτο απλά, απλά είμαι ερωτευμένη με τα μάτια σου και όσο και αν προσπάθησα να μείνω μακριά σου, όσο και αν ήθελα να σε ξεχάσω δεν μπορώ. Και αν με ρώταγες τώρα αν θα ήθελα να σε γνωρίσω σε εκείνο το bar, δεν ξέρω τι θα απάνταγα. Αν όμως με ρώταγες εδώ και τώρα αν θα ήθελα να σε χάσω, τώρα, που έχουμε ζήσει όλα αυτά, η απάντηση μου θα ήταν ένα ξεκάθαρο, τεράστιο, ειλικρινές όχι. Αλλά ο φόβος για το τι θα μου συμβεί μετά με τρώει από μέσα μου προκαλώντας μου φρικτούς εφιάλτες." είπε και σκούπισε με την παλάμη της μερικά δάκρυα που κύλαγαν σιγά σιγά προς τα κάτω
"Δεν με νοιάζει τι θα απάνταγες!" της είπε θυμωμένος "Αυτό που με νοιάζει είναι πως μετάνιωσες την γνωριμία μας!" συνέχισε
"όχι Αχιλλέα δεν είναι έτ-" πήγε να πει αλλά την διέκοψε
"Όχι! Τώρα μιλάω εγώ! Μετάνιωσες την γνωριμία μας, μετάνιωσες την αγάπη σου για μένα. Και όταν λες πως όλα είναι λάθος, νιώθω σαν όλος αυτός ο καιρός να ήταν ένα ψέμα. Όταν κάναμε έρωτα, όταν σε φίλαγα, όταν ήμασταν ένα, μία μάζα από σώματα, όταν ήμασταν αγκαλιά, κάθε φορά που ψιθύριζες το όνομα μου, δεν μου φαινόταν να ένιωθες ότι όλα είναι ήταν ένα λάθος." είπε με θυμωμένο τόνο, όμως από μέσα του ήταν πληγωμένος "Απλά δεν μου φαινόταν..." συνέχισε με φωνή που έσπαγε και πήγε να βγει από την πόρτα. Η Καμέλια δίχως δεύτερή σκέψη έτρεξε από πίσω του, τον γύρισε σε αυτήν και άρχισε να φιλάει παθιασμένα τα χείλι του.
"Πήδα" της ψιθύρισε μόλις ανταπέδωσε το φιλί. Εκείνη υπάκουσε και την κράτησε από τα οπίσθια καθώς τύλιγε τα πόδια της γύρω από την μέση του.
YOU ARE READING
Ερωτευμένη Με Τον Διάβολο!
Paranormal"Δεν θέλω να σε πληγώσω, όμως δεν είναι στο χέρι μου." της είπε και της έπιασε τα χέρια "Τι εννοείς πως δεν είναι στο χέρι σου. Μόνο στο δικό σου είναι." απάντησε με ένα ερωτηματικό βλέμμα "όχι! Λοιπόν...θα σου πω τι είπε ο Ογκάστους σε έναν συγγραφ...