Cʀʏsᴛᴀʟ Sɴᴏᴡ ❄ Park Jirosé ✔

❄19❄

"Rosé...ne diyor bu?"

"Bu mu ? Jimin, Rosé beni bu hale getirdi diyorum !!"

"KES  SESİNİ !!" Jimin'ın gür sesi kulaklarıma dolduğunda sanki bana demiş gibi başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş bacaklarım titremeye başlamıştı.Jimin bana döndü ve bir kaç adım atıp elini ona doğru uzatarak işaret etti.

"Sen..sen yapmadın dimi?" cümlesini algıladığım anla kaşlarım çatılmıştı.

"Bir de soruyor musun?" dediğimde kafasını iki yana salladı.

"Lütfen söyle..." 

"Yapmadım" 

"Ben yaptım demesini beklemiyordun herhalde!"

"SANA KAPA ÇENENİ DEDİM!"

"Jimin neden burada mağdur duruma düşen ben iken hala Rosé'yi savunuyorsun?!"

"Benim kimseyi savunduğum falan yok!"bağırışmalar bedenimi titretmeye başladıpında alnımdan akan ter beni tedirgin etmişti. Biri beni şuan dışardan görse suçu olduğumu kesinlikle anlardı.

"Ben yalan söylemiyorum"dediğinde gözlerimi yumdum. Bu kadar yüzsüz bir insan olamazdı.

"Kapa çeneni" dediğimde bu sefer bakışlar bana döndü."Yalan söylemeyi bırak, ben seni dövmedim."histerik bir şekilde gülmeye başlayınca kaşlarım çatılmıştı çünkü eğer Mi Cha'yı birazcık tanıdıysam birazdan söyleyeceği şey ile ortalık kavrulacaktı.

"O zaman dün akşam , gece yarısına yakın bir vakitlerde evden çıktığında nerde olduğunu söyle?" dediğinde bakışların hepsi bana döndü. Kiminin bakışları benden emin, kiminin de şüpheli,hayal kırıklığı...o jimin.

"Senin yanında olduğum seni dövdüğüm anlamına gelmez Mi Cha , kendini dövdürüp karşıma çıkman ve Jimin'e bir yalanı uydurup inandırmaya çalışman çok küçük düşürücü"

"Yanılıyorsun, neden onlara benim yanıma geleceğini söylemedin."dediğinde açık kalan dudağım titreyerek kapandı. Aklımda yankılanan düşünceler benim düzgün bir şekilde düşünüp konuşmamı engelliyordu.

"Şu haline bak,sana kim baksa suçlu olduğunu hemen anlar.Onun bunu niye yaptığını en iyi ben biliyorum . Çünkü hepini körsünüz, Rosé'nin Jimin'e deliler gibi aşık olduğunu görmeyecek kadar hepiniz körsünüz. En çokta sen Jimin"

Zamanın geçtiğini belli eden saatin üzerindeki yelkovan iyice yavaşladı.

Tık...Tık...

Ve durdu...

Bunu söylemiş olamazdı değil mi? O bu kadar olamazdı değil mi?

"Mi Cha yeter!"Jimin gözlerini benden alıp tedirgin bir şekilde söylediğinde kendime değil Jimin'e üzülmüştüm. Yıkıldığı net bir şekilde gözler önündeydi.

Özür dilerim Jimin...

"Ne yeter Jimin, anlamıyor musun? Ben niye bu halde karşına çıkayım. İnanmıyor musun bana?" deyip gözleri dolduğunda oskar'ı arayıp Mi Cha'nın şeçmelere katılması için başvuru yapacaktım.

Jimin aksine susup başını öne eğdi, yanağında oluşan çukurluk sinirden dişlerini birbirine bastırdığı anlaşılıyordu.

"Peki o zaman, Rosé'nin ellerindeki yara izlerine bak. O zaman anlarsın bana nasıl vurduğunu !"arkasını dönüp evden hızlı adımlarla çıktı. Ardında öfkeli ve hayal kırıklığıyla kalmış Jimin'i bıraktı.Dudaklarım titremeye başlamış düzgün düşünemez olmuştum.Bunu ben yapmadım ama kendimi nasıl ifade edeceğimi hiç bilmiyordum

"Jimin yemin ederim ben-" hışımla avuçladığı ellerime baktı. Üzerindeki sıyrık ve yaralardan oldukça yeni olduğu belli oluyordu. Bunu gördüğünde gözlerini kapattı ve içinde patlamaya hazır bombayı hazırladı.

"Bu nasıl oldu?" Jimin'in ses tonu beni tırnaktan uca korkutmuştu.Olduğum yerde gözle görülür şekilde titriyordum.

"Ben, dün düş-"

"ROSE BANA YALAN SÖYLEME!"

"SANA YALAN SÖYLEMİYORUM!" onun gibi gırtlaktan bağırdığımda havaya kalkan el hızlıca yanağımı bulduğunda , zaten ayakta durmaya zorlanan ben yere düşmüştüm.

"JİMİN HYUNG!!" Jungkook hızlı bir şekilde önüme geçip Jimin'in kollarını tuttuğunda olanları idrak etmeye çalıştım.

"Napıyorsun sen!" Jin'in yükselen sesi ve diğerlerinin Jimin'e olan kızgın bakış ve bağırışları...

Jimin'in tek göz odağı bendim.Gözleri büyüktü ve saniye bile dinlemeden akan yaşları vardı gözlerinden. 

Benim gözlerimden akan yaşlar hüzne ait değildi...

Onlar artık nefrete aitti....