Cʀʏsᴛᴀʟ Sɴᴏᴡ ❄ Park Jirosé ✔

❄29❄

"İtiraz istemiyorum Rosé" gözlerimi çevirdim . Gardım düşer gibi omuzlarım düştü.

"Peki" gülme sesini duyduktan sonra gardımı düşürdüğüme hiç üzülmedim . Yüzümde aniden bir gülümseme belirmişti.

Bu çocuk mutlu olduğu an , bana bütün pozitif enerjisini geçiriyordu. Ve sırf bu yüzden okula gitmek zorunda kalacaktım.

"Çıkışta orada olacağım" yumuş sesiyle yumuş yumuş yaptın beni Jimin.

"Tamam"incelen ve çocuklaşan sesime karşı kıkırdadıktan sonra telefonu kapatmadan önce son bir şey daha söyledi.

"Seni seviyorum"

Iste bu sözü duymak için yıllarımı vermiştim ve böyle bir sonuca ulaştıktan sonra da yıllarımı hiç harcamamış olduğumun farkına vardım.

"Bende seni seviyorum" Telefon kapandıktan sonra ekranında beliren Jimin ile uyurken çektiğim fotoğrafa öpücük attim.

Evet , biz ilk kez beraber uyumamıştık ama ilk defa bu şekilde uyumuştuk. Onun kalbi tamamen beni sararken uyumak özeldi.

Şimdi kim okula gidecekti ?

Ben...

Yatağından kalkıp dolabın başına geçtim ve uzun zamandır giymediğim okul formama baktim .

Kıyafeti bile özlemedim!

Boynuma ip bağlayıp kendimi asacakmışım gibi kıyafeti üzerime geçirdikten sonra belime kadar olan sarı saçlarımı tarayıp bol bir örgüyle şekillendirdim. Böğürtlenli dudak nemlendiricimi anında yemek için dudaklarına sürdüm ve yaladım.

Güzel tadı var , zararı yok.

Çantama bir defter attım. Bir defter benim için yeterliydi , sonuçta dersi dinleyen ben değilim.

Kot ceketimi elime alıp odamdan çıkarak aşağıda kahvaltı hazırlayan anneme doğru yürüdüm ve yanağına bir öpücük kondurdum.

"Bana hazırlama bebişim, okulda yerim ben . " gözlerini kısıp bana baktıktan sonra omuzlarımı oynattım.

"Hayret , okula ilk defa böyle istekli gittiğini görüyorum . Sen okula gitmemek için her sabah kahvaltını ağırdan yaparsın. Ne oldu böyle?" Burnumu kıvırıp omuzlarımı silktim.

"Jimin etkisi mi ? " mutluluktan yüzüm buruşmaya yakın olduğunda som amda dudaklarımı buruşturmaya yönelttim.