Love that never fades

21

We picked our orders and waited for long minutes. Nakatitig lang ako sa phone ko dahil nagsesend ng pictures si kuya kung anong ginagawa nila doon sa bahay ngayon. I laughed when I saw Jack has whipped cream on his nose.

"I hope you're not too loud.." napatigil ako sa pagtawa nang nagsalita si Tecson. I bit my lower lip and realized na napalakas ng kauntinang tawa ko.

"Kung alam mo lang na anak mo to.." I whispered and put my phone inside my bag. Tumingin ako sakaniya at nakita ang pagkunot ng noo niya.

"Sorry, what?" My eyes widened when I realized what I just said. Umiling ako agad para hindi na niya malaman pa. Shit. Buti ay mahina lang iyon.

Bakit ko nga ba tinatago pa? I pouted. Siguro hindi ko muna sasabihin para hindi siya mabigla. Isa rin upang malaman kung matatanggap ba si Jack at kung wala ba siyang girlfriend! O kaya ay pamilya. Kapag nalaman ko na wala ay baka sabihin ko na rin naman sakaniya. He deserves to know it.

"Are you busy tomorrow?" Biglang tanong niya. Sakto naman na dumating ang order namin. Pansin ko ang titig ng babae na nagbababa ng mga pagkain namin. Kumunot ang noo ko sakaniya at bumalik na ang tingin ko kay Tecson. I saw him staring at me.

"H-ha? Oo. H-hindi. Ahm, hindi ko sure.." nautal ako dahil sa hindi alam ang sasabihin. I can't just leave my child everyday at home! Baka busy na bukas si kuya.

"I will attend a wedding tomorrow.. my brother's. I would like to bring you if you will agree." Direktang sabi niya sa akin at binaba ang tingin sa pagkain. I bit my lower lip. Kakasal na pala ang kuya niya.

Tumango ako sa sinabi niya, "Uhm, I'll try.." nadinig ko ang paglapag niya ng kutsara at tinidor.

"You should." He said. Napa angat ako ng tingin sakaniya. Is he forcing me or what?

"Magtatampo na sakin anak natin amp.." I whispered and looked at my plate. Nakanguso ako.

"Why are you whispering? I will bring you tomorrow. I already bought you a dress." I felt his serious and cold eyes staring at me. Nanlaki ang mga mata ko habang nakatingin pa rin sa plato.

"What? You don't have to." I took a deep breath. Napatingin na ako sakaniya at nahihirapang sumagot!

Pinagpagpatuloy na namin ang pagkain at hindi na nag usap pa. When we finished eating, he looked at me after cleaning his mouth.

"I'll pick you up tomorrow." Nagulat ako sa sinabi niya. Nabitawan ko ang hawak ko na panyo at napatingin na sa kaniya.

"H-huh?" Napalakas kaunti ang sabi ko. Damn!

I heard him chuckled, "We should be in the same car. Limited lang ang parking doon. You don't wanna leave your car somewhere, right?"

Bakit ba ako pinapahirapan ng ganito! Huminga muli ako ng malalim at tumango. Now, I shouldn't be messy tomorrow! Ayokong lumabas ng bahay na kasama si Jack. Lumabas na kami ng restaurant para bumalik sa building. I really need to go home dahil tinext ako ni kuya na hinahanap na daw ako ng anak ko!

Pumasok na ako sa room kung saan kami kanina. Kinuha ko ang bag ko at paper bag na may lamang damit. Doon din nakalagay ang binili ni Tecson na damit para sa akin. Lumabas na ako at hindi na hinintay si Tecson. He said I should wait for him dahil saglit lang siya pero hindi ko na sinunod.