15

618 12 5
                                    



To Tecson:

Tonight.





I message Tecson before preparing myself for the interview. Inayos namin ni Julia ang kama at napatingin sa isa't isa.







"You look really pale.." She said. Ngumiti ako at napaangat ang mga balikat. Maybe this is really normal during pregnancy. Lalo na sensitive pa ang bata ngayon.







Julia and I planned yesterday to check me on an OB. Para na rin alam ko kung ano ang gagawin sa pagbubuntis. I will also find a way on how will I tell my family about this.







"Will you do it for me?" I asked Julia. Tumawa siya at walang alinlangang tumango.







Tinuro ko mga make up ko kung nasaan at tumango na siya. She will do my makeup later after I take a bath. Pumasok ako sa banyo para maligo. I looked at myself on the mirror. Nakakaawa pala talaga akong tignan. I look super white! Maputi ako pero pansin pa rin ang pamumutla ko.









I already take a bath. Lumabas ako ng banyo para patuyuin ang sarili. Pumunta ako sa closet ko at naghanap ng susuotin. I pouted. I decided to wear a simple maroon top na sleeveless pairing it with a big skirt. I looked at the mirror. Mukha akong nasa panahon nila Romeo at Juliet!







Umupo na ako sa upuan kung saan aayusan ako ni Julia. Nauna na siyang naligo kanina kaya nakasuot na siya ngayon ng simpleng fitted crop top with sleeves at ng high waisted maong pants.







"I'm just going to curl your hair and let it down. Para bagay sa suot mo.." tumango nalang ako sa sinabi niya. Kahit ano ay papayag na ako. I don't need to be choosy right now.







Tumayo na ako at tinignan ang buo sa salamin. I smiled. At least I don't look pale anymore! Lumabas na kami ni Julia para umalis. I caught my brother going up the stairs. Nakaramdam ako nang biglang pagkataranta. Thank God dahil nahawakan kaagad ni Julia ang braso ko at pinakalma.







"Shoot?" Kuya asked. Umiling ako at ngumiti lang ng sapat.







"Interview.." I said and he nodded. Tumingin siya sa akin at sinuri ang mukha ko. Shit. I hope he didn't notice what's wrong with me.








Tinulak na ako ng bahagya ni Julia para umalis. I waved to my kuya and continue walking. Nagtawag na kami ng tricycle para makapunta sa OB. Hindi ko na inabala ang driver namin dahil baka magtaka pa siya kung bakit doon ang punta namin.








Pumasok kami sa loob at hinintay ang doktora.







"Hi good morning.. Ma'am Rylee.." She smiled at me. Ngumiti rin ako sakaniya at sumama na.







After an hour ay natapos na rin kami. Naghintay kami saglit sa waiting area para sa sasabihin ni doktora. Lumingon kami nang dumating na siya.







"The baby is healthy! Sensitive pa ang pagdadala mo kaya you should be careful."







Marami pang sinabi sa amin ang doktora. She even told me what should I eat often and what's not. Di na kami nagtagal doon dahil pupunta pa kami sa interview. My phone beeped.





Tecson:

Tonight, then.






Ngumiti ako ng onti pero wala na akong oras para magreply. I immediately went to the backstage room and get ready. Kasama ko ngayon si Julia at sinabi sa akin na okay lang ang itsura ko. I smiled and nodded to her.







"So I would like you to meet the young model and featured on the magazine for an early age.. Ms. Rylee Mariella Serino!" The host smiled at me and also greeted me.






"Hi po!" I waved at the audiences and also to the camera.






"So how do you feel being the one who's featured and been popular to many.." the host asked. I smiled before answering.







"I feel really great po. Because I was able to shoot when I'm only a beginner of my dream.." I smiled.







Tumango at tumawa ang host, "Eh bakit naman pangarap mo ang pag fa fashion model?"







Nilingon ko si Julia mula sa audience. She smiled at me and gave me a thumbs up.







"Because at an early age, I was able to see what's my passion. I've started before to like things about styles, fashion.." Lumingon ako sa nasa harap ko. I continue smiling.







Napatingin ako kay Julia at seryosong nakatingin sa phone niya. Nagtaka ako bigla roon. Naghiyawan ang mga tao dahilan kung bakit ako napatingin sa host.







"Uhm, what's the question again?" I chuckled.






"I repeat, may nagpapatibok na ba ng puso ng isang Rylee.." Now mas malakas pa ang hiyawan ng mga tao. I smiled at them I'm so grateful to have fans when I'm not yet really a professional.







"A-ah, wala po.." I answered. Naghiyawan ang mga tao at napangisi na rin ang kaharap ko.







Nagsalita ang host pero hindi ko n napansin iyon. I glanced at Julia and looked at me with worried eyes. What's wrong?







Nang matapos na ang interview ay bumalik na ako sa backstage. Tinext ko si Tecson na magkita na kami. Nagbihis muna ako ng isang fitted pants at binalikan ang phone. But there was no text in there.







Nakita kong pumasok si Julia sa backstage at halata ang tensyon sa mga mata niya. Pilit niya iyong iniiwas.







"Anong problema, Julia?" Hinahabol ko ang tingin niya.






"A-ah, w-wala to!" She laughed to hide what's wrong pero hindi siya nagtagumpay roon.







Inagaw ko ang phone niya at inalis na ang titig sakaniya.







"Ry!" She shouted but I finally saw what's on her phone.







My mouth opened and my eyes were shocked. What? Nakaramdam ako ng sakit at lungkot sa akin. My heart felt like there's someone who stubbed it.








I saw a photo of Haze and Tecson kissing. Hindi ko malaman saang lugar iyon pero mukha talaga silang naghahalikan. Nakatalikod si Tecson samantalang si Haze naman ay nakaharap. I saw people aroun them having fun. What the hell?









Now, I can't stop my tears. Tumulo ito ng sunod sunod sa mga pisngi ko. Umiling ako at binaba ang phone. How could he do this to me?







"Ry.. shit. Sabi kasing wag eh.." Pag aalala ni Julia.







Now, paano na ngayon? He agreed about later but then he was out there partying or whatever it is? Ayoko na. Ubos na ubos na ako. Hindi naman ito yong sinasabi nilang pagmamahal eh. Bakit naman ganito! Sobra naman ata ang sakit? Tumulo pa lalo ang mga luha ko sa pisngi. I felt Julia beside me and hugging me.







Ngayon, kahit gaano ko man siya kamahal ay umaapaw na ang galit sa damdamin ko. Umurong bigla ang mga salita ko. Ayoko nang sabihin sakaniya na may anak kami. Humikbi ako. Maybe it's just fine, right? I am hurt right now. At kung hindi ako nagkakamali kapag nasaktan ang isang tao ay nanghihina at sumusuko ito.








"Bakit, Tecson. Bakit..." Umiling ako at nagpatuloy na bumagsak ang mga luha mula sa mata.







|Next|

Love that never fadesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon