உன் அன்பில் சுகமாய் தொலைந்தேனடி(முடிவுற்றது)

2

24 வருடங்களுக்கு முன் ,

மீன் கொடி அது வானுயர்ந்து பறந்திட பாவையவள் மீனாட்சியின் ஆளுகையில் ஆதவனவனும் அழகாய் உதித்திட அந்த குறுகிய சந்தில் ஒரு மூலையில் இருந்த கோவிலில் காலை வேளையை உணர்த்தும் விதமாய் கௌசல்யா சுப்ரஜா என்ற கானம் ஒளிக்க அதையும் தாண்டி ஒரு வீட்டில் ஒரு தாயின் வசவு மொழிகள் கேட்டது .

விளக்கமாறை எடுத்து அவர் விளாசிக்கொண்டிருக்க அவர் கையில் சிக்காமல் ஓடிக்கொண்டிருந்தான் ஒரு ஐந்து வயது சிறுவன் .பின் அந்த வீட்டிலிருந்து வெளியே ஓடியவன் அவன் அன்னையிடம் பின்னே திரும்பி நின்று தனது பின்னழகை ஆட்டி ஒழுங்கு காண்பித்து விட்டு ஓட

அவரோ "ஏலேய் வீட்டுக்கு தான மறுபடி வரணும் அப்போ இருக்குடா உனக்கு"

அவரின் மூத்த புதல்வி பாவாடை தாவணி அணிந்தபடி வாசலை பெருக்க தண்ணீர் நிறைந்த வாளியோடு வந்து நின்ற மஹாலட்சமி விளக்கமாறை அவர் கையிலிருந்து வாங்கி அதை கீழே தட்டி சரி படுத்தியவள் வாசலை பெருக்கியவாறே பேச ஆரம்பித்தாள் "அம்மா ஏன்மா அவனை காலங்காத்தால இந்த அடி அடிக்கிற பாவம் சின்ன பையன் தான"

அவரோ "ஆமாடி சின்ன நொள்ளை இப்டியே செல்லம் குடுத்தே உன் தொம்பிய கெடுத்து வை .நானே உங்கப்பாவுக்கு தெரியாம காச சேர்த்து எப்போவாவது மூத்தவனுக்கு மட்டும் கறியோ முட்டையோ வச்சு தருவேன் அவுங்கப்பா நேத்து ஏதோ காசு பத்தலன்னு பொலம்பிட்டு இருந்தாருனு இந்த வாலுப்பய நா சேத்து வச்ச காச எல்லாம் தூக்கி கொடுத்ததும் இல்லாம காசு இல்லேனா அம்மா கிட்ட கேளுங்கப்பா அம்மா நெறய வச்சுருக்குனு சொல்லிட்டு போய்ட்டான் .உன்னோட அப்பா என்னைய போட்டு வெளுத்து எடுத்துட்டாரு "என்க

அவளோ அதற்குள் வாசலை பெருக்கி முடித்திருந்தவள் "நீ எல்லா பிள்ளைக்கும் ஒரே மாறி செஞ்சு குடுத்தா அவன் சும்மா இருந்துருப்பான் நீ உன் பெரிய மகனுக்கு மட்டும் செஞ்சு குடுத்தா அவனுக்கு என்ன தெரியும் நீ எதுக்கு காசு சேர்த்து வைக்குறன்னு "என்று கேட்டவாறு வாசல் தெளிக்க துவங்க