BÖLÜM 7

469 45 47
                                    


Aşkın Böylesi

.........

''Lnet olsun unuttum...'' Jungkook ile okula giderken arabaya binmemle unutmamam gereken bir şeyi unuttum. Ah bugün sınav vardı ve ben çalışmadım Daha doğrusu unuttuğum için çalışamadım.

''ne oldu''

''bugün sınav vardı ve ben unuttum'' Arkama yaslanıp başımı geriye attım Sadece sınav olduğunu hatırlıyorum hangi dersten sınav olduğumuzu bile bilmiyordum. Eğer bu sınavdan kötü alırsam annemin beni eve koyacağını sanmıyorumsonuçta yaramaz olabilirim ama sorumluluklarımı da biliyorum.

Bu yaramaz çocuk ilk defa bir sınava çalışmadı ve akşama annemden yiyeceğim azarın hesabını yapmakla zaman harcıyordum.

''benimle ilgilenmekten unuttun değilmi?''

''aynen öyle Kaslı Tavşan eğer olur da akşama annemin elinden sağ çıkmazsam mezar taşıma ''bir anne vakası' yardırmayı unutma'' Alayla çıkan sesime karşılık gülerken bende gülmek istiyordum ama akşam annemin o sinirli halini düşününce nedense gülmek yerine ağlamak geliyordu içimden.

''peki hangi dersten sınavın var''

''...onu da bilmiyorum ya'' başımı yana çevirip ona baktım. Yola odaklanırken o çok sevdiğim dudakları kıvrılmıştı. Bu Kaslı Tavşana gülmek çok yakışıyordu tabi benim sayemde güldüğü zaman.

''korkuyorum.''

''neyden?''

''hem girecek olan sınavdan hem de annemden Sanırım kopya çekeceğim ya da bildiğim konulardan çıkması için dua edeceğim'' Kucağımdaki çantamı kendime çekip sarıldım ve içimden dua etmeye başladım. Duamı bitirirken çoktan okul bahçesibe gelmiştik bile Arabayı durdururken son kez içimden dua edip çantamı sırtıma geçirerek arabadan indim.

''sana yardım etmek isterdim ama malesefki öğrenci değilim yoksa seninle kopya çekebilirdik'' Genişçe gülümserken aklıma güzel bir fikir gelmişti.

''aslında dediğini yapabiliriz ama biraz riskli''

''ne''

''yani sen öğrenci gibi derse girebilirsin ve sınav olan dersler de bana yardım edebilirsin'' bahçede okula doğru yürürken etrafımıza doluşan kızları umursamadan konuşmaya devam ettim. Onları umursarsam bu günün sonunda tımarhaneye kapatılabilirdim.

''eminimki öğretmenler sınıftaki öğrencilerini tanır. Yani bunu unutup kopya çekmeye bakacaksın'' yüzümü buruşturup yan yana yürüdüğümüz Kas yığınına baktım. Bana hiç yardımcı olmuyordu üstelik ona o kadar da yardım etmişken.

''acaba bayılma numarası yapıp dersten mi kaçsam''

''unut bunu Taehyung yaramazlık yapmaman için annene söz verdim. Okul içerisinde kural dışı herhangi bir şey yaparsan seninle birlikte bende ceza alacakmışım?'' dudaklarımı büzmeye devam ederken anneme içimden bir şeyler söyledim. Dışımdan söylenemeyecek kadar +18 diler.

''Başımda bir koruma eksikti o da oldu sonunda'' bana bakıp kolunu omzuma atarken genişçe gülümsedi.

''genellikle büyükler küçükleri korurmuş'' dudak büzmeyi bırakıp gözlerimi devirdim. Dirseğimle karnına vururken gülmeseme sırası bana geçmişti.

''büyük derken...'' karnını tutarak okuldan içeri girmiştik Ona pişkince sırıtırken omzumdaki kolunu indirip bana şaşkınca bakıyordu.

''işte adamın aklını öyle alırım bay uzun,boyumla dalga geçme Hem Jackie Chan de kısa ama adamın girmediği delk yok doğru orantı sonuçta'' karşısına geçip bedenimi işaret parmağımla gösterirken acı çekmeyi bırakıp gülümsüyordu.

AŞKIN BÖYLESİ ( BTS ver. 2 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin