BÖLÜM 21

376 41 167
                                    


SUUUPPPRAAAAYYYYYZZZ




Aşkın Böylesi

....

*JUNGKOOK*

Saniyeler dakikaları...

Dakikalar saatleri...

Saatler günleri...

Günler haftaları kovalarken...

Kendimden bir haber yaşıyordum hayatı. Yorgun ve düşünceli...

Yorgun bedenimle birlikte odamın penceresinden dışarı bakmaya devam ettim. Taehyung'u görmeyeli çok zaman geçmişti. Ve ben... kendimi o kadar boşlukta hissediyordum ki. Onu üzmüştüm,bana yardım eden meleği üzmüştüm ama o anlık bir şey sonucunda ağzımdan çıkmıştı.

Onu bilerek üzmemiştim. Böyle bir şeyi yapmazdım da, yapamazdım. Kolumu pencerenin kenarına yaslayıp yoldan geçen insanlara baktım. Akşam olmak üzereydi ve herkes bir yere yetişir gibi hızlı hızlı yürüyorlardı.

Aralarında, akşam sporu yapanlar hariç. Turuncunun renklerine boyalı gökyüzüne baktım. Taehyung'u görmeyeli, nasıl olduğunu bilmeyeli ne kadar süre geçmişti. 2 hafta mı yoksa 3 hafta mı? Acaba şimdi nasıldı. İyi miydi? Uyuyabiliyor muydu?

En çok da... beni affetmiş miydi?

Derin nefes alırken belime dolanan kollarla omzumun üstünden geriye baktım. Eun ha başını sırtıma gömüş bana sarılırken tebessüm ettim. Ama tebessümüm yüzümde fazla kalmamıştı, Taehyung'la onun yüzünden böyleydik ve ben Taehyung'a inanmamıştım. ( Siktir Git şimdi Habeş Maymunu )

Çünkü Eun ha bana iyi davranıyordu. Yanında kendimi farklı hissettiriyordu ama onda ve kendimde hala bir eksiklik vardı. Nedenini bilmediğim ve canımı yakan bir eksiklik.

'' yine çok düşünüyorsun hayatım, başın ağrıyacak''

'' Taehyung'u çok kırdım Eun ha. Buraya geldiğimde bana yardım eden kişiyi üzdüm ve ona kendimi nasıl affettirebileceğimi bile bilmiyorum. Nerde olduğunu bile söylemiyorlar. Üstelik bunlarda yetmezmiş gibi benim yüzümde eskiden başına gelen olay tekrar gün yüzüne çıkıyor. Kendimi berbat hissediyorum''

''seni rahatlatmamı ister misin?'' bakışlarımı pencereden dışarı, turuncu gökyüzüne çevirirken belimdeki eller daha aşağılara inerken bıkkınlıkla bir nefes verip ellerini üzerimden uzaklaştırdım.

Bazı hareketleri hoşuma gitmiyordu, onunla neden sevgili olduğumu bile bilmiyordum. Bana iyi geliyordu, sanırım, yani...

''Eun ha... akşam oldu. İstersen git.''

''burada kalsam.'' Arkamı dönüp ona baktım. Uzun Siyah saçları Kalça'larına kadar uzanıyordu, güzel bir kızdı ama bir şeyler eksikti onda. Taehyung gibi değildi. Taehyung... neden Taehyung ile onu karşılaştırdığımı bilmezken başımı iki yana salladım.

''hayır, gitsen iyi olur. Yarın seni alırım.'' Dudaklarını büzüp bir şeyler düşünürken u seyrettim. Güzel bir kızdı, boyu boyuma yakın ve tatlı bir yüz. Eksik olan şey neydi peki ve ben bunu çözemiyordum.

''tamam. lütfen onun için kendini fazla yorma...'' onun için derken... kaşlarımı çattım. Eun ha ne kadar iyi birisi gibi gözükse de bazen çok tuhaf yada farklı davranabiliyordu. Onu kıskandığından mı böyle davranıyordu yoksa normalde -benim yanımda olmadığı zamanlarda- da mı böyle davranıyordu çözmek zordu.

AŞKIN BÖYLESİ ( BTS ver. 2 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin