AŞKA TUTSAK

11.Bölüm

--- Arnisa Akel ---

Karşımda bizimkileri görünce gülerek  onlara bakıyordum, gerçekten hepsi çok korkmuştu yüzlerinden anlayabiliyordum.

"B-Ben biraz uyusam-"

Barın Acar "Uyu güzelim." Alnımdan öpüp, elimi tuttu. Gözlerimi kapadığımda hepsinin yüzünde ki gülümseme her şeye değerdi.

----------------

Gözlerimi açtığımda, elimin üstünde ki kafayla uyanmıştım. Baktığımda Barın'ın uyuduğunu gördüm, diğer elimle saçlarını okşarken, biran da gözünü açtı.

Barın Acar "Arnisam uyandın mı? Nasılsın ağrın var mı?"

"Yok iyiyim, sadece acıktım."

"Ben doktoru çağırayım, kontrol etsin sonra yemek yersin tamam mı?" Kafa sallayıp, gülümsedim. Barın odadan çıkınca elimi karnıma getirdim, sızladığında yüksek sesle inledim. Elimi karnımda çekip, başımı ovaladım. Kapı açılınca, kafamı çevirdim doktorla Barın'ı görünce tebessüm ettim.

"Merhaba Arnisa Hanım, çok geçmiş olsun, kendinizi nasıl hissediyorsunuz."

"İyiyim, sadece karnıma kesik kesik ağrı saplanıyor."

"Bunlar normal şeyler, yemeğinizi yedikten sonra ilacınızı içerseniz ağrınız azalacaktır."

"Ne zaman çıkabilirim?"

"Bir iki gün daha kalsanız sizin için daha iyi olur."

"Tamamdır, teşekkürler." Doktor odadan çıkınca, Barın'da arkasından çıkmıştı. Bende gözlerimi kapatıp, şarkı mırıldanıyordum.

Kapı tekrar açılınca, gözlerimi açıp gelene baktığımda Bartu'yu yanında ağlayan Algın'ı görünce kollarımı açıp sıkıca sarıldım.

Algın "Çok korktum Arnisa, sana bir şey olucak diye çok korktum."

"İyiyim bir şeyim yok, sakin ol kardeşim."

Bartu "Yenge geçmiş olsun."

"Sağol Bartu" Barın elinde tepsiyle girince, mutlulukla gözlerim ışıldadı, gerçekten çok acıkmıştım.

Barın Acar "Fıstığım tutun bana, yavaşça kalk." Dediğini yapıp, oturur pozisyona geçmiştim. Masayı önüme çekip, çorbayı içirmişti.

"Barın bu çok tuzsuz."

"Hastahane yemeği fıstığım, olması gereken o." Zorla da olsa çorba bittiğinde, diğer yemekleri yemek istemedim.

Bartu "Abi yenge ne zaman taburcu olucak?"

Barın Acar "Bir iki gün daha kalması gerekliymiş."

Arnisa Akel "Barın ben kalmak istemiyorum, lütfen çıkalım, hem amcam beni öldürür kaç gündür eve gitmiyorum."

"Sana zarar vermeye kalkarsa, bende o amcanı öldürürüm güzelim." Gözlerimi devirip, bakışlarımı yüzünden çektim.

Barın Acar "Bartu sen çıkış işlemlerini yap, bende arabayı bahçeye getireyim." Gülerek Barın'a sarıldığımda karnıma giren ağrıyla yüzümü buruşturdum.

"Yavaş ol fıstığım, canın acıyacak. Bu arada önüme atlamanın cezasını sonra kesicem." Dudağımı ısırıp, kafamı başka yöne çevirdim.

"Algın sen üstünü değişmesene yardım et, dolapta kıyafetleri var zaten." Barın odadan çıkınca, Algın'da giyinmeme yardım etmişti. Yatağa tekrar oturduğumda, karnımda ki ağrı şiddetini göstermişti, ağlamaya başladığımda Algın koşarak odadan çıkmıştı, kesin birilerini çağırmaya gitmişti.