KALBİMDEKİ HUZUR (TAMAMLANDI)

#25# KISKANÇLIK

Günler hızlıca geçiyordu. Kayınvalidesiyle de sandığından da iyi anlaşıyordu. Hastaneden yeni gelmişti. Bugün Meriç'e sürpriz yapıp iş yerine ziyarete gidecekti.

''Bakalım Meriç Bey holdingde nasılmış?''

''Aman Kumsal nereden çıktı şimdi bu?''

''Anlamıyorum ki her zaman eve erken gelen adam şimdi neden artık geç geliyor.''

''İşi varmış işte.''

''İşi var da her zaman mı var? Ben onu her gece bekliyorum, aşağıdaki koltukta onu beklerken uyuyakalıyorum.''

''Kıskanıyorum demiyorsun da. Peki anlıyorum merak edip gidiyorsun da benim orada ne işim var?''

''Sen de bana yardım ve yataklık yapacaksın.''

''Delirmişsin sen. Ajan mıyız biz?''

''Betül ben daha önce hiç Meriç'in çalıştığı yere gitmedim ve bir sebep sorarsa geçerken uğradık diyeceğim. İnandırıcı olsun diye de yanımda sen olmalısın.''

''Kocan o senin çalıştığı yere gitmen gayet normal.''

''Normal de ben hiç gitmedim işte. Kaç defa gel dedi ama ben gitmemeyi tercih ettim. Şimdi de şaşırması ya da sorması normal olur.''

Betül başını salladı. Mecbur gideceklerdi.Betül'ün arabasıyla yola çıktılar. Holdingin önüne geldiklerinde dönen kapıdan içeri girdiler. İçerideki güvenlik turnikelerden geçtikten sonra

''Kimlik alabilir miyim?''

Betül şaşkınlıkla baktı.

''Patronlarının eşini bilmiyorlar mı?''

Kumsal hiç düşünmeden kimliğini uzattı. Betül de uzatırken

''Kumsal?...''

Kumsal hızlıca arkasını dönerken Levent güvenliğe dönerek

''Tamamdır abi gelebilirler.''

''Meriç Bey'e haber vereyim mi?''

Kumsal hızlıca ''Hayır hayır.''derken

Levent ''Sorun yok ben söylerim.''derken iki genç kızı asansöre doğru yönlendirmişti.

''Yanlış anlama ama bir sorun mu var?''

Kumsal kafasını sallayarak ''Hayır Betül'le buradan geçiyorduk bir uğrayalım dedik.''

Levent başını salllarken ''Koridorun en sonundaki oda Meriç'in odası.''

''Teşekkür ederim.''

''Betül Hanım işiniz yoksa benim odamda bekleyebilirsiniz.''

''Aslında iyi olabilir.''

Kumsal'la Betül'ün yolları ayrılırken Kumsal, Meriç'in kapısının önüne gelmişti.

''Buyurun hanımefendi randevunuz var mıydı?''

''Hayır ben eşiyim.''diyerek kapıya yöneldi. Kapıyı tıklatarak içeriye girdi.

Meriç'in 'Gir.' diyen sesiyle kapıyı kapatıp bir müddet onu izledi. Meriç hala geldiğini fark etmemişti. Önündeki dosyaları incelerken başka bir kağıda bir şeyler karalıyordu.

''Sizi dinliyorum Meltem Hanım?''

Kumsal yavaşça ilerledi.Meriç'in yanındaki yerini alınca masaya doğru eğildi. Meriç'in hala dikkatini çekememiş olmanın verdiği hırsla arkasına geçerek ellerini omzuna yerleştirdi. Küçük dokunuşlarla masaj yaparken Meriç'in olduğu yerde gergince kasıldığını hissetti.