11

1.3K 89 4
                                    

Sabah uyanıp saate baktığımda daha erken olduğunu varsayarak geri yattım. Tam uykuya dalacakken gelen mesaj yüzünden güzel bir küfür savurdum. Arayan Jimin'di.

"Ne var baş belası?"

"Baş belası deme lazım olur Tae."

"Jimin ne diyeceksen çabuk de daha uykuma devam edeceğim."

"Bugün akşama doğru biz sana gelsek, tabii senin yanında Yu Jin de olsun. Biz hep birlikte güzel bir akşam yemeği yesek, sonra da Yu Jin'den özür dilesek? Nasıl olur?"

Her şey tamam güzeldi de ben yemek yapmayı beceremiyordum ki.

"Jimin ben yemek yapamam bilmiyormuş gibi davranma."

"Sen değil zaten ben yapacağım."

Arkadan Seok Jin'in sesini duydum.

"Tamam. Plan güzel. O zaman akşam gelin. Hadi ben uykuya kaçtım."

Telefonu yüzlerine kapatıp kafamı geri yastığa koydum. Fakat bu sefer aklıma gelen şeyle yataktan fırlamam bir oldu.

Bugün Yu Jin'i hastaneye götürecektim.

Banyoya gidip işlerimi hallettikten sonra
hemen aynanın karşısına geçtim ve kıyafetlerimi giydim.

Açık mavi bir gömlek ve beyaz pantolon giydim.

Telefonumu, cüzdanımı, ev ve arabamın anahtarını da aldıktan sonra evden çıktım. Benimle birlikte Yu Jin de çıktı.

Bu kız yine güzelliğiyle beni büyülüyordu.

"Günaydın sevgilim."

Başını eğdiğinde utandığını anladım. Sevgilim kelimesi onu bu kadar utandırıp tatlı durmasını sağlayacaksa bunu hep yapmalıydım.

Elimi çenesine koyup başını kaldırdığımda yanaklarının elma gibi olduğunu gördüm. Tamam utandığını biliyordum ama bu kadarını beklemiyordum.

"Sen bu kadar tatlı olacaksan ben bunu hep yapmalıyım."

Gözlerini gözlerimden çekip koşarak asansöre bindi. Bende daha fazla uzatmadan hızlıca yanına gittim.

...

Arabaya bindiğimizde yola çıkmadan önce Yu Jin'e döndüm.

"Bir öpücük alayım bayan."

Yanağını uzattığında biraz mızıkçılık yapıp dudağına yönelmek istesem de, yanağını öpmenin bile beni ne hale soktuğunu düşünürsek dudağından öpmem şu anlık kötü bir fikirdi.

Yanağını öpüp yola koyulduğumda vücudumdaki ısı seviyesinin arttığını hissettim.

...

Hastaneye geldiğimizde Yu Jin elimi tuttu. Belli ki desteğe gerçekten ihtiyacı vardı ve bunu en çok benden istiyordu. O zaman ona istediğini vermekle en iyisini yapardım.

Tuttuğum elini daha sıkı tuttuğumda yüzünde belli belirsiz bir gülümseme oluştu.

Doktorun odasına girdiğimizde bizi güzel karşıladı. Beni sanki yıllardır tanıyormuş gibi davranıyordu.

"Siz Kim Taehyung olmalısınız."

"Evet..de siz nereden biliyorsunuz?"

"Yu Jin sizden fazlaca bahsetti. Şey için yani tedavi süreci için gerekiyordu."

"Anladım."

"Şimdi, size söylemem gereken şeyler var. Müdürünüzle konuştum ve mezuniyet partisinin tarihini aldım. Yu Jin'in tedavisi o zamana kadar bitsin ve o gece herkese taş çıkartsın istiyorum."

"Nasıl yani? Daha şu an tedavi nasıl gidiyor onu bile tam bilmiyoruz ki."

"Sen bilmiyorsun Taehyung. Yu Jin gayet iyi biliyor ."

Ona baktığımda kafasını olumlu anlamda salladı.

"Peki nasıl ilerliyor? Durumlar iyi mi?"

"Evet. İki aya kalmaz yavaş da olsa konuşmaya başlar. Zaten sonrası da gelir."

Yu Jin'in gözleri doktorun dedikleriyle parlamaya başladı. Bu habere çok mutlu oldu. Tabii bende.

"Taehyung, senin bu konuda Yu Jin'e desteğinin tam olması lazım. Onu asla yalnız bırakmayacaksın. Belli olmaz , belki bir gece kâbus görür ve yine konuşamaz. Daha başlamadan biter."

"İyide bir kâbus yüzünden mi konuşamayacak?"

"Bak Taehyung, Yu Jin'den şu an ses çıkamadığı için öyle bir durum olursa içinde fırtınalar kopacak. Ses tellerine zarar gelirse de tedavi uzun zamanımızı alır."

"Anladım."

Doktor Yu Jin'e döndüğünde gülümsedi.

"Yu Jin? İyi misin kendini nasıl hissediyorsun?"

Beden dilinde konuşmaya başladılar. Ben hiç bir şey anlamadığım için doktor elime bir tablo verdi.

"Buradan öğrenmeye çalış."

Yine de aralarında ne konuştuklarını anlamadığım için merak ettim ama soramadım.

....

Hastane odasından çıktıktan sonra Yu Jin yine elimi tuttu. Birlikte arabaya bu şekilde giderken arabanın önünde durdu ve ayak uçlarında yükselip yanağımı öptü .

Tamam, ben onu öpüyordum ama o beni hiç öpmemişti.

Selam. Bu bölüm biraz kısa oldu ama bizimkilerin özür dileyeceği yerleri yazsaydım fazla uzun olurdu.
Bölümleri uzun yapıp canınızın sıkılmasını istemiyorum:/

olumsuz1 bebeğimi etketliyorum. Şu ana kadar bir sürü fic yazdı ve gerçekten okunmaya değerler. Sizi de o ficlere bekliyoruz.

Umarım beğenmişsinizdir 💜 vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 😗


Best Foto~KTHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin