PARASITE || roségguk✔️

S e v e n t e e n (o)

Delirmek bazen gerçekliğe verilebilecek en uygun tepkidir.
Philip K. Dick

Kafamda dolanan fısıltılar münasip bulduğu  ilk an da zincir vurdu bedenime.

Kapana kısılmış hissediyordum.

Boynuma ipler dolanmış gibiydi.

İpin ucundaki ağırlık beni dibe çekiyordu.

Durmaksızın sürükleniyordum en sona.

Ne yapmalıydım?

•

"N-nasıl?"
Hanseul noonanın sesi 17 telli bir kotonun ki kadar derin ve titrek bir şekilde firar etti dudaklarından.
Ümitsizlik, kaygı veya üzüntü mü bulunduruyordu ağzından çıkan her akiresinde?

"Benim s-suçum mu?"
Diye fısıldadı.
Namjoon hyung yanına varıp diz çöktü ve elini sırtına koydu. Destek vermek için sıvazlarken titreyen ellerini rahatça seçiyordum loş ışığın altından.

"Onu iterken düşündüğün bu değil miydi noona? 'Ölsede kurtulsam.' Diye düşünmemiş miydin?"

İkiside şaşkın gözlerle döndüler bana.
İnkar etmeye hazır gibi duruyorlardı.

Kurtulmak için yollar ararken ölümü hiç mi akıllarına getirmemişlerdi? Saçmalık.

"Ne diyorsun Jeongguk?!"
Namjoon ayağa kalkıp karşıma dikildiğinde ellerimi eşofmanımın cebinden çıkarmadan sadece omuz silktim.

Ne dediğimi herkes anlamıştı.

"Şimdi ne yapacağız?"
Dedi noona Namjoon hyung gibi karşıma geçerken.

Arkamdaki kapının pervazına yaslanıp esnedim.
"O adamı da merdivenden aşağıya tekmelersen yeter noona."
Alayla konuşmama karşılık sertçe karnıma vurdu. Yerimden bile kıpırdamadan sadece göz devirip konuşmak için hazırlanan hyunga döndüm.

Namjoon şu sıralar çokça söylediği o yalanı bir kez daha tekrarladı.
"Ben çaresine bakacağım."

İçimden bu acınası haline gülüp geçtim.
Onlar benim dengim değillerdi.
Bu kadar merhamet gereksizdi.

"Yatacağım."

"Ya Jeon-"

"Bırak gitsin noona."