PARASITE || roségguk✔️

E l e v e n (u)

Tanrı adil miydi?

"Bu evrakta sahteciliğe giriyor. Eğer yakalanırsan kesin hapis yatarsın."
Namjoon hyung internet kafede yaptığımız sahte belgelerle ilgili dalga geçerek konuştuğunda ona alaycı bir göz devirmeyle karşılık verdim.

Elimdeki belgeleri sallayarak yanından geçip kendimi salondaki eski koltuğa attığımda sırtıma batan demirle okkalı bir küfür etmiştim.

"Bu ne ya karanlıkta mı oturacağız açsana
şu ışığı!"
Dedim Hanseul noonaya doğru.

İlk önce ofladı sonra elini ışık tuşuna götürdü.
Bir kaç aç-kapa hareketinden sonra hala karanlık olan salon ile hepimiz aynı anda sinirle bağırdık.

"Ya! Namjoon git faturayı öde dedim sana bin defa! Kime yedirdin lan maaşını şerefsiz!"

"Love otellerde indirim vardı noona!
Benim suçum yok!"

"Seni çüküne düşkün piç!"

İkisi bir laf dalışına girdiğinde kafamı arkamdaki koltuğun kol kısmına yasladım ve yorgun vücudumu dinlendirmeye çalıştım.

Busan'dan geleli daha çok olmamıştı ve ben hala bitkin hissediyordum. Oradakiler beni yormuştu.

"Üst kattaki de WiFi şifresini değiştirmiş!"

"123456789'u dene."

"Olmuyor."

"Tersten yaz."

Wi-Fi hakkında konuşmaya devam ederken masaj yaptım şakaklarıma.

Bir kaç haftaya okullar tatil edilince o eve matematik öğretmeni olarak girecektim, emindim.
O yüzden acilen saç ve sakalıma şekil vermeliydim.
Bir de üstüme başıma kıyafet almalıydım.

Kendimkilerden giyersem beni o eve sokmayı bırak o mahalleden bile geçmeme izin vermezlerdi.

Kim Ilsung...
Her şeyim hazırdı.

"Jeongguk?"
Ağırlaşmış göz kapaklarımı zar zor aralayıp başımda dikilen bedene döndüm.

Karanlığa yavaşça alışan göz bebeklerimle onun Hanseul noona olduğunu anlamam biraz zamanımı almıştı.

"Ne oldu?"

"Bu aralar ilaçlarını alıyor musun?"
Camdan vuran sokak lambası ile yüzündeki endişeyi hemen kavramıştım.
Bana olan ilgisinin farkında olduğumdan bu hallerini anlayışla karşılardım hep.