Jeon Jeongguk, ünlü 'Park' ailesinin genç kızı Chaeyoung'un matematik öğretmeni olarak işe başlamıştı.
Night Fic.
Gizem-Psikolojik
29.02.20 - 02.05.20
[soft smut bulunur.]
Dikenlerini tek tek ayıkladığım gül bahçesinde benimle yalın ayak dolaşırsın, değil mi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beş gündür Min Hanseul'ün konuşması için defalarca sorgu odasına gidilmişti. Lakin ağzını tek kelime açmayan Hanseul, doktorun dediğine göre hala şoktaydı.
Yakın bir zamanda dilinin çözüleceği söyleniyordu.
Bu sırada Kim Namjoon'un ceseti yakılmış ve kimsesizler köşesine konmuştu.
Park ailesi bir anda ortadan kaybolan kızlarını aramak adına en pahalı dedektifleri tutmuşlar bir de o da yetmezmiş gibi Bay Park tüm uzantılarını kullanıp işi genişletmişti.
Herkes Min Hanseul'ün ağzından çıkacak tek bir söze bakıyordu.
Tüm soruların cevapları o kadında olabilirdi.
Her şeye karar verilecekti. Kim hapse girecek kim tımarhaneye belli olacaktı.
•
Beşinci gün, hala onunla beraberdim. Enerjisi tamamen zayıflamıştı. Arada lavabo için ayağa kaldırdığımda dizleri onu çekemiyordu. Onu bu şekilde görmek canımı o kadar yakıyordu ki sürekli bana yaptığım bu şeyi kesmemi haykırıyordu.
Bırakırsam bir daha asla görmeyecektim.
Amacım onu ölene kadar burada tutmak değildi zaten. Sadece biraz daha onunla yan yana durmak istiyordum o kadar.
"Bir keresinde Namjoon hyung ile para biriktirip plastik bir top almıştık."
"Bana neden anlatıyorsun?" Sesi eski haline geri dönmeye başlamıştı.
Onun dediğini umursamadan devam ettim anlatmaya.
"Sanırım ilkokula yeni başlamıştım. Hiç unutamıyorum o topu. Hayatımdaki ilk ve tek oyuncağımdı." Diyerek iç çektim ve betonda tutulmuş bedenimi kıpırdatmaya çalıştım.
Çok sessizdi. Bilakis konuşuyordum katılsın diye fakat Chae'nin ona bir şeyler anlatmaya başladığımda nefes alış verişi bile sükunete soyunuyordu.
Sürekli benim sesimi duymaktan gına gelmişti herhalde. Bunun başka bir açıklaması yoktu.
"Benden sıkıldın değil mi?" Dedim, içimdekileri dışıma vurmaya başlamalıydım artık. Onu sevdiğimi bilmiyordu. Ona verdiğim olağanüstü değerin farkında değildi. Önünde ağlayıp zırlamak dışında bir şey yapamamıştım çünkü.
