Arkadaş (islami)

19. DÖNEM SONU PROJESİ

Selamunaleyküm!! Keyifli okumalar🌸

Sınıftaki insanlar artık bize alışmışlardı. Bizde alışmıştık. Artık baya da tanımıştık birbirimizi. Bazen sabahları sırama çiçek, şeker gibi şeyler bırakıyodu Berke. Çok tatlı değil mi. Neredeyse haftada bir kaç gün.

Dönemin sonu yaklaşmıştı. Bugün ki Studio dersinde hoca dönem sonu projemizi verecekti. Herkes sınıfta hocaların gelmesini bekliyordu. Hoca sınfa girdi ve anlatmaya başladı projeyi. Bu gerçekten bizi zorlayacaktı. Ve grup ödevi olduğu için umarım düzgün insanlara denk gelirim.

Hoca projeyle ilgili her şeyi anlattıktan sonra:
"Proje gruplarınızı asıyorum. Kolay gelsin."

Dedi ve çıktı sınıftan. Bir yandan da grup arkadaşlarımın kız olması için dua ediyordum.

Ben, Ceylin, Ayşenur, Sinan, ve Umut diye birisi aynı gruptaydık. Ayşenur iyi bir kızdı aslında ama çokta tanımıyordum açıkçası. Umutu da sokakta görsem tanımam. Gözlerim Ceylin'i aradığında bizim gruptakilerin toplanmış olduğunu gördüm. Tam yanlarına gidecektim ki Berke'nin grubuna bakmadığımı hatırladım. Oh çok şükür 5 kişinin 5 i de erkek. Ben ne yapacağım onu düşünelim. Allah'tan Ceylinle aynı gruptaydık. Yanlarına gittiğimde konuşmaya başladık. Ceylin:
"Şimdi önce bir alan incelemesi yapalım. İlk kritik için detaylı bir alan incelemesi teslim edelim siz ne dersiniz?"

"Bence de mantıklı."
Dedim.

Sonra diğerleri de onaylayınca Sinan:
"Önce hepimiz baya detaylı bir ön araştırma yapıp sonra toplanıp onları birleştirelim ne dersiniz? Hatta bir kaç gün önceden atarsak birbirimizinkini okuyup buluşmamız daha iyi olur."

Umut:
"Tamam olur. Bi grup kuruyorum ben. Cumartesi buluşsak nasıl? Nolur nolmaz yetişmezse Pazar da buluşuruz büyük ihtimalle yetişir ama.."

Herkes onaylayınca dağıldık. Berke de yanımıza geldi.

"Ne yapacaksınız?"

"Şimdi bir ön araştırma sonra da birleştireceğiz."
Dedim.
Umut yanımıza gelip:
"Arkadaşlar sevgililerinize fikir paylaşmazsınız dimi?"

Diye imalı imalı konuşunca Berke'nin ağzından bir küfür çıktı. Bense gözlerimi açmış Berke'ye bakıyordum.

"**** işine bak Umut. Biz dürüstüz de seni bilemeyeceğim."

Mimarlık bölümünde bazı kendini akıllı sanan arkadaşlar başka arkadaşların fikrini çalabiliyordu. Umut bunu ima etmişti. Sınıfta şu ana kadar ne Berke ne ben kimsenin ödevine benzeyen ödev teslim etmedik. Belli ki bir garezi vardı Umut'un bize karşı.

Berke bana döndü ve kısık sesle:
"Kusura bakma Erna senin yanında söylemek istemezdim ama.."

Umut hala burdaydı:
"İki kelime ettin de kız duyunca öldü mü? Birde özür diliyorsun hah."

"Medeniliği bilmeyene anlatmak zordur Umutcum."

Berke çıkınca bende arkasından gittim. Sonra Ceylin de geldi. Bütün sınıf zaten bizi izlemişti. Gidip kantine oturduk ve Berke:
"Umut sıkıntı."
Sürekli susup tekrar konuşuyordu:
"Bu çocuk benim elimde kalır."

Ceylin:
"Tamam Berke dur bi. Sakinleş. Bekleyelim belki düzelir."

"Erna, Ceylin bakın küçük bir "a" desin size, anında bana söylüyorsunuz tamam mı? Suratını dağıtırım bunun ben."

"Berke önce bekle tamam mı? Hem Enes'e verdiğin sözü unuttun mu? Biz onu aldırmayacağız o da kendi kendine zırvalayacak tamam mı? Kavga çıkarmaya gerek yok bak sonra hocalarda sıkıntı yapacak. Bizi gerçekten rahatsız edici bir şey yaparsa Enesle birlikte halledersiniz."