Bir süre durdu ve düşündü.Havanın ne kadar soğuduğunun,ellerinin kıpkırmızı kesildiğinin farkına ben söyleyince varmıştı.Cevap verdi ince bir ses tonuyla ;
- " Beni düşündüğünüz için teşekkür ederim ama gerçekten gerek yok hem zaten evim buraya yakın eve gidince ısınırım ben " dedi.
Ben ;
- " Ama çok üşümüş görünüyorsunuz, hasta olabilirsiniz " dedim.
Neden ısrar ettiğimi,niçin onu düşündüğümü ben de bilmiyorumdum.Benim ısrar ettiğimi görünce ;
- Peki ya siz ne olacıksınız, hırkanızı alırsam bu seferde siz üşürsünüz, hem sizi ilk defa burda görüyorum sanırım burdan uzakta bir yerde oturuyorsunuz sizin benim yüzümden üşümenizi istemem "dedi.
Sesi titriyordu onu böyle bırakmak istemiyordum.Çantamı yere bırakıp hırkamı çıkardım.Usulca uzattım ona doğru istemeyerekte olsa ellerini uzatarak aldı hırkamı.Havanın ne kadar soğuk olduğunu asıl şimdi anlamıştım.Tüylerim diken diken olmuştu.Çok üşüyordum ama bunu belli etmeyip üşümüyormuş gibi davrandım.Eğer üşüdüğümü anlarsa hırkamı almayı kabul etmezdi.Hırkamı giyince biraz kendine gelmişti.Burda kalmaya devam mı edeceksiniz ? Diye sordum.
- Evet.Burayı çok seviyorum benim için çok farklı bir anlamı var hemen her gün gelirim buraya, bugün havaya aldanıp ince giyindim.Size de tekrardan teşekkür ederim.Ben biraz daha denizi seyredicem, denizie bana huzur ve mutlukuk veriyor ". Dedi
Peki size iyi günler diyerek, tekrardan taktım koluma çantamı.Tüylerim diken diken olmuştu.Bir an önce eve gitmeliyim diye düşündüm. Saatte epey geç olmuştu.Peki ya anneme geç kalışımı nasıl açıklayacaktım.Bu çok sık yaptığım bir şey deildi.Hızlı adımlarla yürümeye devam ederken bir yandam da kendime bahane arıyordum.Peki ya beni bu havada böyle görürse ? Kesin kızardı hasta mı olmak istiyosun diye.Vereceğim cevabı bulmuştum :
"Sabah havaya aldanıp yanıma bir şey almadım". Dicektim.
Bu cevap bana bankta ki yabancının cevabı anımsattı bi an o da aynı cevabı vermişti çünkü. Bir an duraksadım.Bankta ki yabancı demiştim ona kendi kendime.Unutmuştum adını sormayı.Nasıl olurda beni bu kadar etkileyen birine adına sormayı unutmuş olabilirdim ? Acaba neydi adı ? Böyle enteresan birinin adı ne olabilirdi. Bunları düşünürken eve varmıştım.Haber vermeden geç kaldığım için sinirli olan annemin siniri beni ıslanmış ve üşümüş olarak görünce daha da artmıştı.
-Nerde kaldın ? Telefonunu niçin açmıyorsun ? Neden üstünde sadece okul forması var ? Diye başladı art arda sorular sormaya.
Ben de sorduğu tüm sorulara sırasıyla yanıt veriyordum ama sanırım verdiğim yanıtlar onu pek tatmin etmiyordu.En sonunda pes etti ve hasta olursan görürsün diyip,sitemkâr ve kızgın bir tavırla mutfağa yöneldi.Odama geçip ilk iş sırılsıklam olan elbiselerimi çıkarıp eşofmanlarımı girdim. Çok geçmeden annem sofra hazır diye seslendi. Üvey babam geç gelicekti.Zaten genelde geç saatlere kadar çalışır eve geç gelirdi. O yüzden annem sofrayı onu beklemeden kurmuştu.Pekte iştahlı değildim.Bir şeyler atıştırdıktan sonra odama geçtim.Yarın için ders programıma bakıp kitaplarımı hazırladım.Yapacak bir şeyim kalmamıştı.Sırt üstü yatağa uzanıp bugünü düşünmeye başladım.Uzun zaman sonra okul çıkışı farklı bir şey yapmıştım.Yüzü en ufak ayrıntısına kadar aklımdaydı. Adını sormamış oluşumdan dolayı kendime kızıyordum.Böyle basit bir soruyu nasıl olurda unatabilirdim ki ? Acaba halen daha orda mıydı ? Bir insan neden her gün sahil kenarında ki bir banka gidip saatlerce oturur ? Kafamda ona dair birçok soru vardı.Fazla mı büyütüyordum onu gözümde.Genelde eşyalarını paylaşmayı sevmeyen ben, nasıl olurda kendi isteğimle ona hırkamı vermiş olabilirdim ? Birden yüzümde nedenini bilmediğim bir tebessüm oluşmuştu.Göz kapaklarım giderek ağırlaşıyordu, belli ki uykum gelmekteydi.Bir günün daha sonuna gelmiştim ama bugün diğer günlerden çok farklıydı, iyi ki bugün gitmişim o sahil kenarına dedim kendi kendime.Uykum giderek bastırıyordu ben de daha fazla karşı koymadan daldım uykuya.
