Sabah

829 64 49
                                    

Annem  çoktan uyumuştur ona yalan söylediğimden dolayı kendimi suçlu hisesediyordum biraz.Benim şu an Taha'larda olduğumu ve ödevim için haftasonunu orda geçireceğimi sanıyordu.Taha'yı tanımıyordu bilakis Taha'yı bende pek tanıyor sayılmazdım.Sadece aklıma ilk onun adı gelmişti.īyi bir çocuktu Taha, pek muabbetimin yoktu ama yine de sınıfta ki birçok kişiden daha çok seviyordum onu.

Yağmur o kadar sessiz uyuyordu ki hani kafasını da omzumda hissetmesem varlığından şüphelenecektim . Benim uykum yoktu zaten uykuyla aram  pek iyi değildi.Kulübede her hangibir lamba  veya benzeri bir şey mevcut değildi dolayısıyla içerisi tamamen karanlıktı.Pencereden gelen ışık içeriyi aydınlatmaya yetmiyordu.Şu son  iki gün çok farklı geçmişti.O gün okuldan direk eve gitseydim şu an  büyük ihtimalle odamda kitap okuyor  olurdum.Fakat şu an bulunduğum durum çok farklıydı.Hayatımda yaşadığım en farklı andı belki de şu an yaşadığım.

Eski ,küçük bir  kulübe içinde zifiri karanlıkta oturuyorum yanı başımda da sadece adını bildiğim bir kız omzuma  yaslanmış uyuyordu.Īlk defa ona bu kadar yakındım.Tenini hissediyordum.Uyurken istemsizce bir ara  elini hareket ettirdi ve eli benim elime değdi. Īçeri karanlık olduğundan elini göremiyordum.O an bir anda o kadar çok şey hisssettim ki asıl hissettiğimin ne olduğunu ben bile anlamadım.Elleri o kadar sıcaktı ki elleriyle sopsoğuk olan vucüdumu ısıtmayı becermişi.Ben hiçbir tepki vermedim.Hareketsiz olarak duruyordum sadece.Bir süre sonra elini çekti. Tenim hızla soğumaya başladı. O uyurken ben de dışarıyı izliyordum kulübenin küçük penceresinden.Ortam o kadar sessizdi ki korkmamak elde değildi.Fakat onun yanımda olduğunu bilmek bu korkularla başa çıkmamı kolaylaştırıyordu.Bu durumdan şikâyetçi olduğum söylememezdi .Saat ilerledikçe benim de göz kapaklarım giderek ağırlaşıyordu, uyumak istemiyordum.Ya sabah uyandığımda onu burda bulazsam ? Ya ben uyanmadan önce kalkıp giderse ? Bu sorular her ne kadar uyumama  engel olsada böyle  bir şey yapacağına imkan vermiyordum.Burda kalmamı o isemişti , madem yanında olmamı istemişti beni burda tek başına bırakmaz diye düşündüm. Uyuyacaktım ama onu rahatsız etmeden en iyi nasıl uyuyabilirdim ? Rahatsız olmasın diye hiç hareket etmedim.Sadece gözlerimi kapatmakla yetindim.Evin dışımda uyumaya pek alışkın değildim.Yine de bu anı yaşamak çok farklı bir duyguydu.Bir iki saat uyuduktan sonra uyanmıştım saatim gece 1'i gösteriyordu.Halen daha başını hissediyordum omzumda.Uykum kaçmıştı.

Sabah  uyandığımda  korktuğum şeyin  başıma geldiğini anladım.

Yağmur yoktu.Omzumda başını hissetmiyordum .Bir süre kendime gelemedim.Anlamsızca  başımı öne eğmiş kulübenin ahşap zeminine bakıyordum, yanımda o varken de bunu yapıyordum ama o zaman bana hiçte anlamsız  gelmemişti bu.Keşke uyumasaydım diye kendime kızıyordum.Bunun olabileceģini düşünmüş ama onun böyle bir şey yapacağına imkan vermiyordum.Sanırım yanılmıştım.Bu onu tam olarak tanıyamadığımı gösteriyordu.Çok gizemli ve tuhaf biriydi.Birçok şey sakladığına eminim

Erkenden kalkıp gitmiş olmalıydı ama bunu neden yapmıştı ?  Nereye gitmiş olabilirdi ki ? Neden bir şey söylemeden beni burda tek bırakmıştı ?

 

Son YağmurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin