PIYANGO

BÖLÜM 14

O benim için kalbimin mezarlığındaki bir ölüden başka birşey değil

Arabanın içinde son ses 'sevsene beni' çalarken sahilin kıyısında bir yerde arabayı park ettim ve arabadan indim. Ne zaman canım sıkılsa buraya gelirdim. Etrafa göz gezdirince birkaç bank ileride oturan tuana'yı gördüm. Beni görmemesini sağlayacak kadar geri gittim ve başıma gelenleri düşündüm. Çok ağır şeyler degildi ama deniz yüzünden kızlara olan güvenimi kaybetmiştim ve bunun bedelkni şuan o ödüyordu. Tuana bana hiçbirşey yapmamıştı ben ise o denize benzediği için ona kötü davranmıştım ve her zaman bir iş olduğunu düşünmüştüm. Ama hata yapmışım. Hava soğumaya başlayınca arabama doğru yürüdüm. Tuana'nın yerine doğru baktığımda yürüyerek gittiğini gördüm. Arabama bindim ve tuana'nın önünü kestim. Cama doğru eğildi.
"Ne var bulut?"
"Hava soğuk istersen seni bırakabilirim"
Etrafına bakındı. Rüzgar çok fazla esiyordu. En sonunda omuz silkti ve yanıma oturdu. Yolda giderken
"Sen ne yaşadın tuana? Söylemek istemezsen anlarım ama merak ettim"
"Aldatıldım"
"Onun için mi bileklerini kestin?"
"Seviyprdum hemde çok onun için canımı bile verebilirdim"
"Orası belli zaten. Hâlâ seviyor musun peki?"
"Hayır. O benim için kalbimin mezarlığındaki bir ölüden başka birşey değil"
"Anladım"
"Sana ne oldu bulut?"
"Boşver"
"Tamam"
Yol boyunca başka hiçbirşey konuşmadık. Onu eve bıraktıktan sonra kendi evkme doğru yol aldım.