Lab partners - bxb (Dutch translation)

Zo ver was ik al

Zittend in de auto naast Jordan, kon ik niet anders dan op mijn lip bijten en denken aan mijn recente toegeving.

Ik ben gay. Deze jongen wou dat ik gay was. Deze jongen was gay. Deze jongen was goed in gay zijn. Waardoor ik ook gay werd. Of was ik altijd al gay?

"Waarover ben je aan het denken?" vroeg Jordan van naast me.

"Ik heb echt geen idee." Ik schudde mijn hoofd en keek uit het raam. "Alles gaat zo snel door mijn hoofd, dat ik het niet kan vastzetten op één gedachte."

"Zijn het goede gedachten?"
"I-Ik denk het..."
"Dan is het goed," zei hij. Hij slaagde er niet in om de glimlach van zijn gezicht te krijgen.

Mijn ogen werden getrokken naar de kuiltjes in zijn wangen, waardoor ik ook automatisch een klein glimlachje moest onderdrukken. Opnieuw beet ik op mijn lip en probeerde om naar buiten te kijken.

"Weet je, dat is heel afleidend," zei Jordan. Zijn ogen waren strak voor hem gericht op de weg, zijn beide handen hielden het stuur stevig vast.
"Wat is afleidend?" vroeg ik, mijn blik terug op hem gericht.

"Dat lip bijten van je," antwoordde hij.
"Oh, uhm, sorry, denk ik," mompelde ik snel, waarna ik probeerde weg te zinken in mijn rugleuning.

Enkele seconden later voelde ik Jordans warme vingers onder mijn handpalm glijden. Ik hield mijn adem in toen hij zijn hele hand onder die van mij liet glijden en zachtjes erin kneep. Hij liet hem niet meer los. Ik keek naar onze handen en glimlachte. Het was een aangenaam, warm gevoel, en ik wou zijn hand nooit meer loslaten.

Helaas was de rit naar mijn huis niet zo ver, dus enkele minuten later stonden we al voor mijn oprit. Ik wou niet uit de wagen.

"Dus," Jordan keek me aan met die betoverende blauwgroene ogen van hem. "Telt dit als een date?"
"Dit? Een date?" vroeg ik verward.
"Technisch gezien was dit een studiedate," grijnsde hij. De kuiltjes in zijn wang kwamen weer tevoorschijn.
"Ik ben er niet zeker van dat dit meetelt."

Mijn ogen gleden over zijn prachtige gezicht. Nu ik had toegegeven dat ik op jongens viel, voelde het niet meer fout aan om hem op deze manier te bekijken.

"Maar als het een date was..." zei hij op een dramatisch toontje, "zou dit dan niet het moment zijn waarop ik je een afscheidskus geef?"

Mijn hart sloeg enkele slagen over en mijn blik gleed van zijn ogen naar zijn lippen. Langzaam leunde hij over zijn versnellingspook. Ik voelde zijn adem over mijn huid en sloot mijn ogen.

Net op het moment dat zijn lippen die van mij aanraakten, schrokken we op door iemand die op Jordans ruit klopte.

Alsof ik plots veranderd was in hete kolen, trok Jordan zich van me weg. Zijn ogen stonden wijd open en hij begon een verontschuldiging te stotteren.

"I-ik, sorry, ik had niet gezien dat-"

Hij leek in paniek, waarschijnlijk dacht hij dat hij mijn hele familie ervan op de hoogte had gebracht dat ik op jongens viel.

Ik stak mijn hoofd uit de auto om te zien wie het was, en zuchtte opgelucht toen ik zag dat het mijn zus was.

"Het is oké, ze weet het."

"Hoe-" begon hij, zich afvragend hoe het kon dat ze iets wist terwijl ik het zelf nog niet wist enkele uren geleden. In plaats van hem zijn vraag te laten stellen, onderbrak ik hem.
"Ze weet alles."

Ik klikte mijn gordel los en leunde over Jordan om zijn raam te kunnen openen. Ellie keek ons aan en begroette Jordan met een glimlach.
"Jij moet Jordan zijn!"
Ze stak haar hand door het raam om die van Jordan te schudden, maar hij zat bevroren in zijn zetel. Zijn ogen gleden over de vrouwelijke versie van mij, die hij nu voor het eerst zag.
"Ik ben Ellie, de tweelingzus van Elliot."

"Zo ver was ik al..." mompelde Jordan na ons nog even stomverbaasd aan te staren. Gelukkig voelde Ellie zich er niet door beledigd, maar ik ging hier niet blijven zitten wachten tot hij weer iets stoms zou doen.
"Had je iets nodig, El?" vroeg ik op een ongeduldige toon.

Ze keek me grijnzend aan en richtte zich terug tot Jordan.
"Aangezien ik er zeker van ben dat hij het je niet verteld heeft, doe ik het maar. Eli en ik worden volgende zaterdag achttien. Hij heeft dringend iemand nodig die hem kan wegtrekken van onze gestoorde familie op ons feest. Wil je ook komen?"

"Ik heb Holly!" sprak ik haar tegen.
"Dit jaar val ik Holly lastig. Sorry," antwoordde ze schouderophalend. 
"Dat kan je niet doen!" 
"Ik ben de oudste," grijnsde ze gemeen.
"Vier minuten ouder," bromde ik met mijn armen gekruist.

"Kijk, Eli, als je liever hebt dat ik niet kom..."
"Nee, dat is het niet!" verzekerde ik hem snel. "Mijn familie kan soms gewoon een beetje..." ik dwaalde af, zoekend naar het juiste woord.
"Overdonderend zijn," voegden Ellie en ik tegelijkertijd toe.

Jordan keek ons even raar aan door ons zeldzame tweeling telepathie moment, waarna hij mij terug aankeek.

"Als jij een maaltijd met mijn gezin kon overleven, dan kan ik een verjaardagsfeest met die van jou overleven."
"Je bent gewaarschuwd," zei ik.
Mijn gedachten dwaalden af naar mijn gestoorde grootmoeder, Nana Tucket.

"Wanneer begint het?" vroeg Jordan aan mijn zus. Slimme jongen. Hij wist dat ik het hem zeker niet zou gezegd hebben.
"Zorg dat je er bent tegen de middag," glimlachte ze voordat ze wegwandelde.

Jordan rolde zijn raam terug op en keek me aan met een opgetrokken wenkbrauw.

"Bedankt op dingen te helpen uitzoeken met me," vertelde ik hem. Ik hoopte dat hij doorhad dat het niet alleen over ons huiswerk van chemie ging. "Ik zie je morgen wel weer."

"Wat? Geen afscheidskus?" vroeg hij met een pruillipje.

Ik sloot de deur van de auto, stak mijn tong uit en wandelde naar mijn huis. En ook al was hij nog in de wagen, ik kon de lach die uit zijn mond kwam goed horen.

Terwijl hij wegreed van mijn oprit, verscheen een zachte glimlach terug om mijn lippen.

Hoe had ik die vlinders eerder kunnen negeren?

Ze waren er zo duidelijk.

(09/04/2020)

Ik weet niet echt wat ik hier moet zeggen dus... Ask me whatever you want?

And try to enjoy the weather, voor zover dat mogelijk is ❤️