Lab partners - bxb (Dutch translation)

Avondeten

"Dus, Elliot," zei Carrie van de andere kant van de tafel. We aten allemaal geroosterde kippenborst die ze voor ons had klaargemaakt. Ik keek haar aan om te luisteren naar haar vraag. "Hoe lang woon je hier al?"

"Al mijn hele leven," vertelde ik haar eerlijk. Ik keek naar haar op terwijl ik nog een slok dronk van mijn water. "Ik ben eigenlijk opgegroeid hier een straat vandaan, maar toen mijn vader promotie kreeg op zijn werk zijn we verhuisd naar een blok iets dichter van school. Ik zat nog in de lagere school toen.

"En wat doen je ouders van werk?" vroeg ze geboeid.
"Mijn vader is een leidinggevende voor ExxonMobil en mijn moeder is een ingenieur."
"Echt? Welke soort? Jordan ziet chemisch ingenieur als een mogelijke job voor later."
"Mechanische," vertelde ik haar tussen twee happen van de kip door. "Ik hou echt van deze saus. Het smaakt een beetje naar de lookboter van Little Caesar's en...dille?"

Carrie knipperde even met haar ogen en staarde toen verbaasd haar oudste zoon aan.
"Heeft hij zonet de sleutel van mijn geheim recept voor de saus gevonden?"  

Jordan leek onder de indruk en haalde zijn schouders op. "Blijkbaar."
"Ik ben de enige in mijn familie die kan koken," legde ik uit. "Als ik niks klaarmaak, bestellen we iets. Ondertussen ben ik wat beginnen experimenteren met verschillende smaken."
"Geweldig!" lachte Carrie vrolijk. "Deze twee kunnen amper een sandwich maken zonder om hulp te vragen.
Grijnzend keek ik naar Jordan en zag nog net hoe hij zijn blozende wangen probeerde te verbergen. Drew daarentegen zag er eerder geïrriteerd uit.

"Oh, liefje, nee!" 
Carrie raakte afgeleid door Layla, die was beginnen spelen met haar kip en zo rommel aan het maken was. 

Nu zijn moeder klaar was met vragen stellen, vroeg Drew losjes, "Dus, hoe lang ben je al gay?"

"Andrew!" siste Jordan hem toe.
Ik kuchte even ongemakkelijk en tikte wat op tafel met mijn vinger.
"Ik denk iets van tien minuten, eigenlijk."

Wat er ook in Jordans keel zat, het was in het verkeerde keelgat gegleden waardoor hij zwaar begon te hoesten en op zijn borstkas klopte. Ik keek toe hoe zijn gezicht rood werd en zijn familie hem met opgetrokken wenkbrauwen aankeek.

"Jesus, Jordan. Wat heb je deze arme jongen aangedaan?" plaagde Drew zijn broer.
"Oké..." Jordan duwde zijn stoel achteruit, greep mijn arm vast en trok me recht. "We gaan studeren," kondigde hij aan.
"Juist. Studeren," knipoogde Drew.
Jordan trok me snel weg en ondertussen had ik al dezelfde kleur als hem.

Hij trok me in zijn kamer, sloot de deur en duwde me ertegen.
"Meende je dat?" vroeg hij wanhopig. Zijn ogen zochten die van mij.
"W-Wat?" vroeg ik, volledig overvallen door de situatie. Ik was me veel te bewust van zijn sterke, bijna pijnlijke grip op mijn bovenarmen.
"Heb je je bedacht? Ben je eruit? Ben je..."

"Ik denk het," antwoordde ik op een lichtjes nerveuze toon terwijl ik hem met wijde ogen aankeek.

Hij trok me meteen in een botten brekende knuffel, waardoor ik mijn rug zelfs een beetje kon voelen kraken. Met een vrolijk geluid dat uit zijn keel ontsnapte tilde hij me om en draaide ons in rondjes.

"Je bent gay!" grijnsde hij. Hij liet mijn voeten de grond weer raken, maar liet me nog niet los.

"Ik... Ik ben gay," zei ik voor de eerste keer hardop.

Jordan hield mijn gezicht vast en drukte een onschuldig kusje op mijn lippen. Daarna begon hij met elk stukje ontblootte huid zachte kusjes te geven. Ik denk dat hij elke vierkante centimeter van mijn gezicht had gekust, toen hij me opnieuw in een knuffel trok. Ik drukte mijn hoofd onder zijn kin en genoot ervan dat hij me zo dicht vasthield.

"Je hebt geen idee hoe blij je me maakt daarmee."
Ik voelde zijn borstkas trillen terwijl hij sprak. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar het vaste ritme van zijn hart. Het was heel geruststellend. Ik kon wel voor eeuwig zo blijven staan.

Na een tijdje besloot ik toch om de stilte te doorbreken.
"Jordan?" zei ik zacht tegen zijn borstkas.
"Mhm?" antwoordde hij. Al voelde ik het meer dan dat ik het hoorde.
"Kunnen we nu echt studeren? Ik ben een soort van achter op de leerstof momenteel."

"Wat een manier om de stemming te veranderen, Eli," grapte Jordan.
Hij gaf me een klein beetje ademruimte. Wanneer ik hem met een kleine glimlach aankeek, drukte hij onze voorhoofden tegen elkaar.
"Natuurlijk kunnen we dat. We kunnen doen wat we wil."

Wat wil je, Eli?

Jesus.

"Uhm... Studeren. Ik wil studeren. Laten we studeren!" herhaalde ik, voornamelijk om mezelf eraan te herrinneren.

Ik duwde mezelf wat weg van Jordan en probeerde de gedachten van me af te schudden. Snel nam ik mijn rugzak om mijn huiswerk van chemie uit te halen.

Jordan ging op het bed zitten en leunde achterover tegen de muur. Zijn voeten bungelden over de rand. Hij deed teken dat ik naast hem kon gaan zitten. Ik nam een potlood en rekenmachine uit mijn rugzak en nam plaats.

Met mijn hoofd tegen zijn schouder leunend en zijn arm rond mijn schouders, keek ik naar de papieren in mijn schoot en begon met het oplossen van de problemen. Jordan gaf af en toe wat uitleg, waarvan ik het soms vergat. De reden daarvoor was dat hij gebruik maakte van deze tijd om me aan te kijken.

Als het iemand anders was had ik het eng gevonden, maar doordat het Jordan was vond ik het niet zo erg.

Integendeel. Ik vond het misschien zelfs leuk.

(02/04/2020)

Hey iedereen, hoe gaat het overleven in quarantaine? Vinden jullie wat dingen om je mee bezig te houden?

Stay safe <3

- Alexa -