Not: Hikayem tamamlandığı zaman final yazısını göreceksiniz. Nedense ben yapmadığım halde tamamlandı yazıyor.
Ay; yeni okuluna ayak bastığı anla beraber, çözülmesi zor bir bulmacanın içine girdi. Okulda duymaması gereken seslere ve kendisi ile ne a...
Uzun bir aradan sonra tekrardan merhaba. Yazamadım çünkü, yazabileceğim bir ilham bulamadım. Aklıma hiçbir fikir gelmiyordu. Okuma sayısı da anlamadığım bir şekilde düştü. Kitabın beğenmediğiniz tarafını buraya yazabilirsiniz. Dikkate alacağımdan kuşkunuz olmasın.
Başa çok sevdiğim bir müziği koydum. Onu dinleyerek okumanızı tavsiye ederim. İyi okumalar...
Karşınıza sürekli zorluklar çıkar. Aslında zorluklar hep vardır. Siz mutlu olduğunuz an kendini gizler ve bir bomba gibi önünüzde patlar. Önemli olan bombanın şiddeti değil, sizin ona verdiğiniz tepkidir. Kaçmak? ya da yüzleşmek? Seçim sizin. Ama şunu unutmayın, ne kadar kaçarsanız kaçın bomba şiddettini arttırarak sizi takip etmeye devam eder. Ve bu sefer sizin en mutlu olduğunuz anda patlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerim titremeye başladı. Şok içinde ekrana bakıyordum. Numaramı nerden bulmuştu? Bana neden yazmıştı? Bu kim? Bana zarar vermek mi istiyor? Beni tehdit mi edicek? Müdür mü bu? Aklımda binlerce soru geçiyordu. O sırada yazmaya başladı.
Çevrimiçi... yazıyor... yazıyor...
Bilinmeyen numara: Topuzun at kuyruğu gibi olmuş. Düzelt derim. Ama böylede ayrı biz güzel haberin olsun ;)
Mesajın garipliğini içimde sindirmeye çalışıyordum. Saçıma elimi attım ve gerçektende dediği gibiydi! Bir yerden bizi gözetliyordu. Acaba bu telefon sapığı mı?! Yoksa katil mi?! Tamam sakin ol Ay. Hızlıca ayağa kalktım ve pencereye doğru hızlı adımlarla yürüdüm. Aslında yürüdüm denmez koştum! Deniz ve Berk'te beni görünce ayağa kalktılar.
"Ay ne oluyor?!" "Ay ne oldu?"
Onları dinelemeden pencereyi açtım ve dışarıya baktım. Ama görünürde kimse yoktu.
Ben: Nerdesin?!
Çevrimiçi... yazıyor... Bilinmeyen numara: Bunu söyleyeceğimi mi sandın haha komik.
Ben: Dalga geçmeyi kes! Neden bizi gözetliyorsun?
Biz olmuştuk. Şu işe bakın!
Bilinmeyen numara: Biz mi? Ben sizi değil seni gözetliyorum.
Şok içinde ekrana baktım. O sırada Deniz kolumu tuttu.
"İyi misin? Ne oldu anlat?"
Hiç cevap vermeden dışarıya bakmaya devam ediyordum. Onlarda bana ayak uydurmuşlardı.
Bilinmeyen numara: Şu hâliniz gerçekten çok komik. Çoban ve kuzuları gibisiniz!
Gerizekalı! Gerçekten tam bir gerizekalı.
Ben: Dalga geçmeyi kes dedim!
Bilinmeyen numara: Sinirliyken çok güzel görünüyorsun biliyor muydun?
