Girls Like Girls

0.3

Merhaba!

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

İyi okumalar günışıklarım!

"Allah için yardım et Ebru!" Ebru'nun annesi Ebru, ben ve Derin'e 15 tatil için bir kampa rezervasyon yaptırmış. Kamp Bodrum'da! Çok iyi değil mi? Evet çok iyi. Şimdi Ebru'ya yalvarmaya devam edelim...

"Lan senin annen almış. Ben ikna edemiyorum annemi. Seninki arasın etsin işte?"

Ebru kıkırdayarak kaşlarını çattı. Çok tuhaf bir surat olmuştu bu. "Karşılığında ne alacağım?" Çıkarcı! "Ne dedin? Duyamadım?" Yine mi dışımdan konuşuyorum ya! Of!

"Hiç... Hiç birşey. Ne istersen alırsın diyordum." Ebru tatmin olmuş şekilde telefonunu cebinden çıkardı ve annesini aramaya başladı. Derin herşeyi dışarıdan izlemişti ama eminim ki o da gitmek istiyor. Kim istemezdi? Cidden...

"Tamam annem, öptüm. Görüşürüz." Kısa bir görüşmenin ardından Ebru telefonu kapadı. Kapadıktan iki saniye geçmeden de alt kattan annemin telefonunun melodisi duyuldu. İçim kıpır kıpırdı ve Ebru'nun annesine minnet duyuyordum. Hem bizim için böyle bir jest yapmıştı, hemde annemi ikna edecekti. Tam bir melekti melek!

Annem ikna edildikten sonra geriye sadece 15 tatili beklemek kalacaktı.

||||

Çiğnedikçe ağzımda olan lokma büyüyormuş gibi hissediyordum. Bu gün haftasonu olduğundan rahatça kahvaltı yapıyorduk. Ebru bir yandan kahvaltılıklardan yiyor, diğer yandan anneme kampı anlatıyordu. Ebru konuştukça annemin içine daha da sindiğini görebiliyordum. Babam zaten direk kabul etmişti bu kampı. Gençken çok gidermiş arkadaşlarıyla. Güzel anılar edinirmiş. Bizim içinde aynısını istiyordu haliyle.

||||

Dün yaptıklarımdan sonra Derin'e bakıcak yüzü kendimde bulamıyordum. Çok saçma bir davranış sergilemiştim. Kendime sürekli hatırlattığım tek şey "ben erkeklerden hoşlanıyorum."du. Kendimi kandırıyor olabilir miydim bilmiyorum.

Bir kızı öpmek istemek normal miydi? Onu kıskanmak? Durun...

Kıskanmış mıydım?!

Aptallık etme Mine. Ablası olarak onu kendine istemen normaldir eminim ki(!)

"Ne düşünüyorsun kara kara?" Ebru'nun sorusuyla gözlerimi ona çevirdim. "Bu gün alışverişe mi çıksak?" Ebru'yla en sevdiğimiz etkinlik buydu. "Çıkalım çıkalım, hadi çıkalım!" Sevinçle yerinde zıplamaya başlamıştı. Ebru düşüncelerimi benden uzak tutabiliyordu. İyi ki arkadaşımdı.

||||

"Hayır bu daha güzel!" Sinirle Derin'in sağ elinde ki elbiseyi çekiştirdim. "Hayır yaa. Bu daha güzel." Ebru ise Derin'in sol elinde ki elbiseyi çekiştirdi. Uzun süren çabalarım sonucu Derin oflaya oflaya benim seçtiğim elbiseyi aldı. Onu buraya Ebru sürüklemişti ve biz ısrar edene kadar sadece bir köşede kitap okumuştu.

Anladığım kadarıyla alışverişten hoşlanmıyordu. Uzun süredir gözüme kestirdiğim elbiseyi denemek için kabine girdim. Elbiseyi giymesine giymiştim de fermuarına yetişmiyordu elim. Ulan şu fermuarı yana yapsanız ölür müsünüz? Niye gereksiz uğraş verdirtiyorsunuz bize?

Aniden açılan kabin kapısıyla ellerim zaten elbisenin kapattığı göğüslerime gitti. İç güdüsel birşey anlarsınız ya. Kabinin kapısını açıp kendini içeri soktu Derin. Bana hiç bakmadan kapıyı kapattı ve arkama yaslandı.

Elleri fermuarıma uzandı. Ardından ince parmaklarının tersi sırtımı ilmek ilmek işleyerek fermuarı kapattı. Soğuk elleri ürpermeme neden oldu. Kabinden çıkmak için bana arkasını döndü. "Güzel elbise."

Ben yakınlığımızdan ötürü kızarıp bocardığımdan sadece "hımhım..." Gibi mırıltılarla onu onaylamıştım. Oysa o çoktan kabinden çıkıp gitmişti.

Onunla dün yaptığım şey hakkında konuşmak, özür dilemek istiyordum ama bunu yapıcak yüzüm yoktu. Ebru'dan da yardım isteyemiyordum çünkü ona anlatmaktan korkuyordum.

Sıkışıp kaldım yani. Acaba hiç olmamış gibi mi davransam? Bu aramızda ki tuhaflığı çözer miydi? Off...

||||

"Babam nerede yine?" Babam doğru düzgün akşam yemeklerine katılamıyordu işi yüzünden. Şu sıralar fazla mesaisi varmış sanırsam. "Yarın birlikte yiyeceğiz kızım. Bu gün işten geç çıkıyor." Kafamı sallayıp önümde ki yemeğime gömüldüm. Derin sessizdi.

Annem bize günümüzün nasıl geçtiğini sorduğunda ağzım çorba ile dolu olduğundan konuşamadım. Derin ise lokmasını yutup cevap verdi. "Güzeldi. Deneme de ikinci olmuşum Aysel teyze." Annem Derin'in ona anne dememesine üzülsede belli etmemeye özen gösteriyordu. Annem yüzüne bir tebessüm yerleştirdi ve "Aferin kızım. O kadar ders çalışman boşa gitmemiş." Dedi. Ardından bakışları bana döndü. "Sen kaçıncısın Mine'ciğim?"

'Ciğim' ekini eklediğine göre ben boku yedim arkadaşlar. "Ben mi ben...ee ben!"
Deneme de resmen sallamıştım! Üstüne üstlük kaçıncı olduğuma bile bakmamıştım. "Ben de tam çorba çok güzel olmuş diyecektim annemm." Lafı çevirme çabamı Derin bozarak "sondan yedinci." Dedi ve biten tabağını masadan alıp mutfağa ilerledi. Benim ismime de mi bakmıştı? Benim kaçıncı olduğumu merak etmiş! Resmen ismimi aramış, bakmış!

Ben aptal aptal sırıtırken annem çığırdı. "Bu gülünecek birşey değil! Derslerine biraz ağırlık versen keşke. Bak Derin'e."

Ah komşu kızıyla kıyaslanmam bitti şimdi de kardeşimle kıyaslanmam başladı. Derin tabağına pilav doldurmuş şekilde geri gelip sandalyesine oturdu.

"Derin kızım, Mine'ye biraz ders çalıştırır mısın?" İşte bu! Derin bana ders çalıştırırsa aramızda ki tuhaflık çok olmasa da azalırdı. Hem odamıza çıktığımız da doğru düzgün hiç konuşmuyorduk. O kendi işiyle uğraşıp ben yokmuşum gibi davrandığından sohbet açma cesaretim gidiyordu. Haliyle hiç konuşmuyorduk işte.

Normal kardeşler böyle değildi. Biliyordum! Okuduğum kitaplarda kardeşler birlikte pasta yapar, dedikodu yapar, dertlerini paylaşır ve en önemlisi de eğlenirlerdi. Biz de bunların hangisi vardı? Hmm... Hmmmm...

HİÇBİRİ! AĞĞĞAĞAĞAĞ!

Ben iyi bir abla olamadığım içindi kesin. Kesin bu yüzdendi. Tek yaptığım tuhaf şeylerdi. Derin'in yerinde olsam beni ablalıktan kovardım.

"Mine istiyorsa olabilir." Derin bakışlarını tabağından ayırmadan konuşmuştu. Hevesle öne atıldım. "İsterim ben! Ben istiyorum!" Annem bu hevesli halime şaşırmış kalmıştı. "Ne zamandır ders çalışmaya bu kadar meraklısın?" Anneciğim benim... Derse değil zatenn!

"Değilim yani, iyi olur diye şey ettiydim."

Annem memnun gözlerle beni süzdü ve uzanıp saçlarımı karıştırdı. "Anneee! Daha sabah düzleştirmiştim bozmasana!"

[Devam Edecek]