Üniversitenin ilk günü garip bir tesadüfle tanışacak olan iki genç.
Ayla Yıldız ve Eray Toprak.
Arkadaşlıkla başlayacak olan bir hikaye sizce nereye gider dersiniz?
*
"Nasılsın yavru?"
"Yavrum mu? O ne öyle be, sarkıntılık eden sapıklar gibi."
"Öyle...
Bölüm bekleyen ve hikayemizi seven okurlarımı görebilir miyim?
Bölümleri elimden geldiğince daha sık atacağım bilginize.
Sizler de bana destek olmak için hikayemizi arkadaşlarınıza tavsiye ederseniz çok mutlu olurum 💖
İyi okumlar 🔮
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep, hep yeniden başlamak isterim."
Özdemir Asaf
Dersten çıktığımdan beri aklımdan çıkmayan şiir bir kez daha kazınmıştı hafızama.
O kadar anlamlı, o kadar güzel ve saftı ki...
Aşk nedir bilmeyen biriydim ama sevgiyi biliyordum.
Bunu sevmeyen birinin yazması mümkün olamazdı.
Öyle güzel sevmiş ki diye düşündüm. Şiirlerde bile hissedilir olmuş..
Sahi bir gün benim de böylesine sevebileceğim biri olacak mıydı?
Bana çok uzak gelen bir duyguydu. Belki de daha önce hiç yaşamadığım bir duygu olduğu için böyle hissediyordum.
Telefonumdan arka arkaya gelen bildirim sesiyle hemen yastığımın yanında duran telefonumu alarak uzandığım yatakta doğrulmuştum.
Bilinmeyen bir numaradan gelen resimler ile ilk başta şaşırsam da whatsappa girip fotoğraflara baktığımda gülümsemiştim.
Dünkü konserde çekilen fotoğraflar ve videolar hala gelmeye devam ederken kişilere ekle kısmına tıklayarak numarayı "Eray" olarak kaydetmiştim.
Geriye dönüp gelen fotoğraflara bakıp videoları izledikten sonra gülümsedim.
Her ne kadar ufak çaplı bir arkadaş darbesi yesem de, güzel bir konser olmuştu.
Eray'a görüldü attığımı fark ettiğimde. Hemen mesaj yazmaya başladım.
Teşekkür ederim, güzel bir konserdi. Fotoğraflar ve videoları sana emanet etmekle iyi yapmışım.
Mesajı yazıp attıktan sonra pişman olmuştum. Umarım kendini kullanılmış gibi hissetmezdi.
Fotoğrafları ben de çekerdim ama boyumdan dolayı iyi çıkamayacaktı. Kendimi teselli ederek, zaten o çekmeyi istedi dedim iç sesime. Zorlama yoktu.
