Üniversitenin ilk günü garip bir tesadüfle tanışacak olan iki genç.
Ayla Yıldız ve Eray Toprak.
Arkadaşlıkla başlayacak olan bir hikaye sizce nereye gider dersiniz?
*
"Nasılsın yavru?"
"Yavrum mu? O ne öyle be, sarkıntılık eden sapıklar gibi."
"Öyle...
Size bir miktar kırıldığımı belirtmek isterim yavrularım..
Yorum yapmanız için illa sınır mı koymam gerekiyor?
En geç iki günde bir bölüm atıyorum ve karşılığında sizlerin yorumlarınızı okumak istememi bana çok görmeyin lütfen...
Sınır koymayacağım, bu yazdıklarımı okuyan her okurumun zaten beni daha fazla kırmayacağını düşünüyorum.
Bölüm Şarkısı Ezginin Günlüğü-Martı
İyi Okumalar 🔮
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kendine dikkat et bücür, sen bize lazımsın unutma bunu"
Gözlerimi devirdim "Gıcıklık yapmasan olmaz değil mi?"
"Cık" dedi sırıtarak ve bana bir anda sarılarak ekledi "İnsan sevdiğine gıcıklık yapmadan duramıyor malum"
Ne demişti o öyle?
Bu çocuk kalbime indirmeye falan mı çalışıyordu?
Sarılmasana karşılık vererek kollarımı ona doladığımda zor da olsa konuşmayı başarmıştım.
"Oysa beni sevmiyorsun sanıyordum"
Sözlerimle bir anda geri çekilerek kaşlarını çatmış şekilde yüzüme baktığında tepkilerini tüm dikkatimle seyrediyordum.
"Sevgimden şüphe etmen beni üzer bücür, hem ben kolay kolay kimseyi sevmem haberin olsun değerini bil yani"
"Hıı mutlaka" diyerek onu ciddiye almadığımı belirten şeyler mırıldandığımda aramızda bir sessizlik meydana gelmiş ve içimi bir burukluk kaplamıştı.
Gözlerimi ondan kaçırarak etrafta gezindirmeye başladığımda başka vedalaşan kişilerin de olduğunu görmem, aramıza mesafelerin gireceğini bir kez daha hissetmeme sebep olmuştu.
"Neden yüzün düştü senin?"
Eray'ın sözleriyle gözlerimi ona çevirmiş ve elalarında oyalanmıştım.
"Aramıza mesafeler giriyor" dedim üzgün olduğum belli olan bir ses tonuyla.
Gözlerini kısan Eray "Mesafeler bize engel mi? Hem yalnızca bir hafta, sonrasında yine bir arada olacağız" diyerek kendince benim mutlu olmamı sağlamaya çalışıyordu.
"Bakıyorum da sen çok mutlu görünüyorsun gideceğim için, bir hafta kafa dinleyeceksin tabi değil mi? Ayla yok rahatım kafamı şişiren kimse olmayacak diyorsun içinden değil mi? Hadi itiraf et"
Hızla söylediğim sözlerin üzerine kollarımı birbirine dolayarak küçük bir çocuk gibi adeta Eray'a küsmüştüm.
"Ah be bücür en çok da bu tribini özlemeyeceğim sanırım"
