His Dreadful Game

Prolouge

You're beautiful
You're beautiful
You're beautiful, it's true

Halos mabingi ako sa nakaka butas tainga na tilian ng mga studyanteng kababaihan. Nasa hallway pa lang ako ng school ay rinig na rinig ko na ang hiyawan sa loob ng gym nang mag simulang kumanta ang kung sino mang pinag titilian nila.

I saw your face in a crowded place
And I don't know what to do
'Cause I'll never be with you

I covered my ears as I entered our school gym. Kunot noo kong pinaka titigan ang kumakanta sa stage.
Kamuntik akong mapa talon ng makitang naka titig saakin ang mapupulang mata ng lalakeng naka tayo sa stage.

Yes, she caught my eye
As we walked on by
She could see from my face that I was
Fuckin' high

Magulo ang kulay tsokolate nitong buhok pero hindi iyon naka bawas sakanyang kagwapuhan. Kahit malayo ako sa kinatatayuan nya ay kita ko parin ang katangkaran nya. He was wearing a white suit at itim na turtle neck sa loob. He has piercings on his left ear at gold chain necklace. Nabuhay ang insecurity ko sa katawan ng makita ang kutis nito. Para syang mannequin sa sobrang kaputian. Grabe, may pores kaya ang makinis na mukha ng taong ito?

And I don't think that I'll see her again
But we shared a moment that will last 'til the end

Damn, he's a fucking god. Kahit saang anggulo ay wala kang maipipintas sakanya. Sya na ata yung definition ng salitang perpekto. Bonus na lang na sobrang nakaka hulog damdamin ang boses nya. Tila ka hinehele hanggang sa maka tulog ka at sya yung prinsipeng naghihintay sa panaginip mo. Kaya naman pala may iilang nawalan na ng malay dito kaka hiyaw. Yung iba'y tila bulate na inasinan at nangisay.

You're beautiful
You're beautiful
You're beautiful, it's true
I saw your face in a crowded place
And I don't know what to do
'Cause I'll never be with you

Nang matapos ang kanyang pagkanta ay may naramdaman akong braso na umakbay sa balikat ko. Ganoon na lang kabilis na nakalimutan ko ang adonis na nasa harapan ko kasabay ng pag bilis ng heart beat ko.

I averted my gaze on him and I almost lose control when he smiled at me. Ang baby ko. Walang tatalo sa anghel kong ito.

"Baka matunaw na si Raven sa titig mong yan" natatawa nyang sabi. Hindi ko alam kung isa lang akong dakilang assuming o may narinig talaga akong selos sa tono ng pananalita nya.

"Hindi ah! Ang galing nya lang kasing kumanta." I explained.

Naningkit ang mga mata nya. "Crush mo no?" panunukso nya sabay kiliti sa tagiliran ko na dahilan ng pag talon ko palayo sakanya. "Gusto mo ireto kita sakanya?"

Tinitigan ko sya ng masama. Naka suot sya ng fit na V-neck pink shirt at white cargo short sa baba. Puti naman na shoes ang suot nya na may tatak na Gucci.

"Hindi ko sya type." dahil ikaw ang gusto ko. I wanted to tell it pero pinangunahan ako ng hiya. I rolled my eyes on him. Kainis, ibibigay pa ako sa iba. Nakaka lungkot tuloy.

He is Vonn Echo Morose. Ang long time crush ko since 4th year highschool ako at first year college sya. Ngayon ay alumni na sya ng university kasi graduate na sya. Nandito sya ngayon dahil sa reunion nilang mga alumni.

Hindi naman na sana ako pupunta kung di nya lang ako inimbita. Syempre, papakipot pa ba ako? Kahit naman bestfriend lang ang turing nya saakin ay dakila parin akong tanga kakaasa sakanya.

"Mabuti kung ganon." malapad ang ngiting sabi nya. Di ko naman maiwasang mapangiti rin dahil sa sinabi nya. Nag seselos kaya sya? Yieeee

"Babaero kasi yan. At hindi mga cute na tulad mo ang tipo nya" binatukan ko sya.

"Hindi nga ako cute! Maganda ako" pero tumawa lang sya lalo sa sinabi ko. Kahit kailan talaga ay di nauubusan ng tawa itong bwiset na to e.

I pouted my lips as I tried to stop myself from smiling. Walang kahit anong musika ang makaka pantay sa ganda ng halakhak nya sa pandinig ko. He may not as handsome as that man on the stage, but he's perfect in his own ways.

"Get out of my way, bastard"

Isang malamig at baritonong boses ng lalake ang nagpa tigil saaming pag tawa. Nilingon ko ito at ganon nalang ang panlalaki ng mata ko nang mapagsino ito.

His cold reddish eyes that was staring at Echo turned to me. Ako lang ba o mukhang naka inom ang isang to?

Naka pamulsa sya habang halos butasin ako ng mga titig nya. Hanggang balikat lang ako nito sa sobrang tangkad nya. Hindi naman nalalayo ang taas nila ni Echo pero mas nakaka agaw pansin ang height nito.

Nang mapansin ko ang iilang mga body guards nya na humaharang sa mga babaeng nag pupumilit maka lapit sakanya ay doon ko lang narealize kung sino sya.

Ciann Raven Morose, the famous International singer from America and a young billionaire. Sya din ang owner ng pinaka kilalang high end hotel sa US at iba pang branches nito sa kahit saang bansa.

Sa pagkaka alam ko ay hindi sya alumni ng school? Sabagay, pwede namang binayaran sya ng owner ng university to perform here. Ano ba namanyan, Shantelle. Di ka naman nag iisip.

"Since you're already done with your business here, you may go now" Malamig na sabi ni Echo na nasa harapan pala ni Raven.

Mabilis na inalis ni Raven ang tingin saakin. He gave Echo a deadly glare at mabibigat ang mga paang lumapit dito. Nasa gilid na lang nya ngayon si Echo habang nag tatagisan parin ng titig ang dalawa. Ano bang problema nila? Magka away ba sila? Magka kilala si Echo at Raven?

"Don't tell me what to do, bastard." He grinned as he started walking away from Echo. Walang lingon likod na lumabas sya ng gym habang ang mga boy guards naman nya ay halos hindi magkanda ugaga sa kakaharang sa mga taong sabik na mahawakan man lang ang lalake.

Kamuntik akong matumba nang masagi ako ng mga nagtatakbuhang studyante kung hindi lang ako nasalo ni Echo.

Nagka titigan kaming dalawa. Mag huhurumentado pa sana ako dahil sa kayabangan ng Raven na yun pero mas nauna nang mag wala ang puso ko nang mayakap ako ni Echo sa bewang at mag tama ang mga mata namin.

"Mag ingat ka kasi para di ka nahuhulog" saway nya na may halo paring lambing at pag aalala sa tono.

Kahit ano namang ingat ko ay nahulog na rin ako sayo, Vonn Echo Morose.