Warning: This story is purely based with my imaginations.
No copyright intended.
Lahat naman tayo nagpapakatanga sa isang tao.
Pero hanggang saan natin kayang magpakatanga at magbulag-bulagan?Hanggang kailan mo kayang tiisin ang sakit maradaman lang ang pagmamahal niya para sayo?
Kaya mo bang tanggapin ang pagmamahal niya kahit katiting lang ito o handa ka pa rin limusin ang pag mamahal niya para sayo?Hanggang kailan mo ipagsisiksikan ang sarili mo sa taong iba naman naman ang gusto?
Hanggang kailan mo kakayanin?"Akin na lang siya, Nag mamakaawa ako. Please don't ruin our marriage. Ako ang pinakasalan niya, ako ang asawa niya. "
Carallel was being desperate again, nalaman niya kasing pinupuntahan pa rin ni Lianer ang babae niya.
She will do everything, mapasakanya lang ang atensyon ng asawa niya.
Kahit pa ay mag makaawa ito sa babaeng mahal ng asawa niya ay gagawin niya, mapalayo lang ito."Carallel." saad ni Sachel
lumuhod ako sa harapan niya
"Maawa ka samin please. Marami pang ibang lalaki jan, Don't entertain my husband anymore."
"Marami pang ibang lalaki jan? Carallel? Sana sinabi mo iyan sa sarili mo! Hindi iyong inagaw mo siya sakin. Hindi mo alam kung gaano 'ko katagal na hinintay na sana mapansin ako ni Lianer! Sinira mo kung ano ang meron saamin Carallel! Ang hirap hirap! Mahal na mahal ko siya Carallel! Pero bakit parang kasalanan ko pa ngayon ha!?"
"Tinuring ka niya bilang nakakabata niyang kapatid, Inalagaan ka niya! He loved you as his little sister!" sigaw niya
"But I don't want him loving me as his little sister! I want him to love me! Ako bilang si Carallel Ellis! Ako!"
She glared at me "But you ruined it, Carallel. He doesn't love you anymore and the only thing that he feels for you right now is hatred. You fooled him! Niloko pa kaming dalawa! Sa tingin mo mamahalin ka niya!? You still think and dream that he'll love you back!?"
I immediately stood up and face her "Yes! Alam kong matutunan niya rin akong mahalin! He will love me! He will!"
"Desperada ka na masyado, Carallel. Matagal ko nang mahal si Lianer pero hindi ako nagpakababa, hindi ako naging desperada para lang suklian niya ang pagmamahal ko! I waited! Pero ikaw!?"
"We are in a different situation Sachel! We have our own way! If being desperate is the only way para makuha siya I'll do it!" marahas kong pinunasan ang mga luha ko
"I'll do everything! Kung ikaw ang nasa sitwasyon ko ngayon ay alam kong gagawin mo rin ang mga ginagawa ko ngayon! " dagdag ko pa sa sinabi ko
She smiled bitterly "Hindi ko gagawin ang lahat para lang mapasaakin siya, Carallel. I'll do the right thing."
Kinuha na niya ang bag niya sa table aalis na siya nang bigla ulit akong nagsalita.
"Please, saamin na lang siya. Parang awa mo na, maawa ka saamin please. Maawa ka saamin ni baby. "
Sachel stiffened with what she heared. Hindi niya alam kung anong gagawin niya.
Nabigla siya sa sinabi ni Carallel.
She wants to be selfish dahil sakanya naman talaga si Lianer.
She's been waiting for so long, mapansin lang siya ni Lianer.
At ngayon na dumating na ang pagkakataon na minahal na siya ni Lianer ay ganito pa ang nangyari."Please don't be selfish, Sachel. Para sa anak namin ni Lianer, please. Ayaw 'kong lumaki na walang pamilya ang anak ko dahil mahirap iyon, Sobrang hirap. Lumaki akong walang magulang, Sach. Please, gusto ko lang bigyan ng buong pamilya ang anak ko. "
Nanginginig na nilingon ni Sachel si Carallel "Ilang buwan na ang bata?"
May inilabas si Carallel sa kanyang bag at inabot kay Sachel.
Nanginginig na inabot ni Sachel ang papel "3 weeks na."
"Kanina ko lang ito nalaman dahi dumaan muna ako sa OB-GYNE bago nakipag usap sayo." Napapikit ng mariin si Sachel
Why is this happening?
Bakit?"Sachel?" She knew that voice, it was Lianer.
Nilingon niya ito. "Congratulations. " mapait nitong ngiti at ibinigay ang papel kay Lianer "You are going to be a Dad now. Be happy with your family. Take care of your wife and baby."
Naguguluhan na tinignan ni Lianer ang papel na binigay ni Sachel sakanya. It was an ultrasound "Carallel Ellis Lincoln-Ross, 3 weeks pregnant."
"Babe.. Please no" dali-dali niyang niyakap si Sachel sa likuran
"Lianer." saad naman ni Carallel
"Let go, Lianer. " malamig na wika ni Sachel
"Please. I don't want this anymore, ayaw kong lumaki ang bata na hindi buo ang pamilya niya. Please, let's stop this anymore. "
"No.." mas hinigpitan pa ni Lianer ang pagyakap sakanya
"Ikaw ang mahal 'ko." nangingnig na wika ni Lianer
"Pero hindi ako ang pinakasalan mo, Lianer." napahagulgol na si Sachel at pumiglas na ito sa yakap ni Lianer
"I don't have any choice anymore, Sachel. Tin—" hindi niya na ito naituloy dahil nag salita agad si Sachel
"No more excuses, Thank you. Carallel? Sayo na siya." at doon ay umalis na si Sachel
"I was supposed to have my happy ever after, Carallel but you ruined it. You ruined everything! " sigaw saakin ni Lianer
Napapikit ako dahil sa sigaw ni Lianer "Lianer..."
"Why are you so selfish, Carallel? Bakit damdamin mo lang ang iniisip mo!? Bakit hindi mo iniisip ang damdamin ng ibang tao? Ikaw lang ba ang gustong sumaya ha!? Ikaw lang ba!?" hinawakan niya ako sa braso
"Tell me! Bakit mo ba ito nagawa, Carallel!? Bakit!?"
"Because I love you! I'm being selfish kasi ikaw lang naman ang gusto ko! I only wanted to feel your love!" sumbat ko habang humahagulgol
"I treated you and loved you as my little sister, Carallel! Pero ano ang ginawa mo!? You fooled me! You broke my trust! You ruined everything!"
"Then let me fix you, Lianer. Hayaan mong buoin kita ulit." akmang yayakapin ko na sana siya pero agad itong lumayo saakin.
"Hindi ikaw ang taong gusto kong bumuo saakin, Carallel. Si Sachel lang ang puwedeng bumuo sakin ulit."
"Pagmamahal mo lang naman ang gusto kong maramdaman pero bakit pinagkakait mo pa!?"
I feel so hopeless.
They told me to never beg someone to love you.
But here I am begging the man that I love to love me back."Because we don't feel the same way. You love me, Carallel."
"But I don't love you."
"Loving you is hard, but I will do everything to feel that, to feel your love for me. Just the feeling, just that feeling." - Carallel Ellis Lincoln- Ross
BINABASA MO ANG
Just The Feeling
Romance"Pagmamahal mo lang naman ang gusto kong maramdaman pero bakit pinagkakait mo pa!?" I feel so hopeless. They told me to never beg someone to love you. But here I am begging the man that I love to love me back. "Because we don't feel the same way. Yo...