Η εβδομάδα πέρασε πολύ γρήγορα και επιτέλους ήταν Σάββατο. Όχι ότι έχω κάτι σπουδαίο να κάνω αλλά χρειάζομαι ένα μικρό διάλειμμα από όλα αυτά που έγιναν τις τελευταίες μέρες.
Η Nicol κάθε μέρα στο σχολείο έκανε γελοία σχόλια σαν "η Violet έχει αισθήματα" ή "απατάς τα βιβλία σου με τον Alex" και πολλά άλλα
Η αλήθεια είναι πως με επηρέασαν λίγο όχι επειδή ήταν γελοία αλλά ακριβώς το αντίθετο, επειδή κάθε μέρα που περνούσε δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι το πως γνωριστήκαμε ή τι θα γινόταν αν είχαμε γνωριστεί αλλιώς
Δε λέω πως έχω αισθήματα για εκείνον γιατί ποτέ δε θα μπορούσε να δουλέψει κάτι τέτοιο . Είμαστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες . Αλλά η περιέργεια μου για αυτόν είναι πολύ έντονη
Θέλω να μάθω τι τον κάνει τόσο «τρομακτικό» αλλά και ξεχωριστό την ίδια στιγμή, τι μπορεί να κρύβει ένα 18 χρονο αγόρι
Αρκετά όμως για αυτόν , θα έχω όλο τη μέρα να σκέφτομαι εκείνον :))) . Όπως έλεγα, εξαιτίας των σχόλιων της Nicol δεν της μιλάω πολύ αυτές τις μέρες
Ξέρω ότι είμαι υπερβολική αλλά και εκείνη γνωρίζει πως νιώθω για αυτά τα θέματα και γι αυτό προσπαθώ να της δείξω ότι είμαι θυμωμένη
Ακούω το τηλέφωνο μου να χτυπάει και το σηκώνω αμέσως . «Ευτυχώς που το σήκωσες Violet γιατί δεν άντεχα άλλο να μου κρατάς μούτρα» μου λέει και σκάω στα γέλια « και εμένα μου έλειψες γι αυτό σταμάτα να λες βλακείες γιατί την άλλη φορά θα σου κρατάω μούτρα για μήνες».
Όταν το κλείσαμε μετά από ώρες αποφάσισα να πάω στην μικρή βιβλιοθήκη που έχω ανακαλύψει. Δεν είναι στην καλύτερη περιοχή αλλά είναι πολύ ήσυχη και μου αρέσει
Έχουν περάσει ώρες με το να επιλέγω βιβλία γι αυτό πιστεύω πως ήρθε η ώρα να φύγω και από ότι βλέπω έχει νυχτώσει κιόλας
Περπατώντας προς τον κεντρικό δρόμο για να πάω σπίτι βλέπω πως είναι κλειστός . Από ότι κατάλαβα έγινε κάτι σαν ατύχημα και δε μπορώ να περάσω . Απλά υπέροχα τώρα πρέπει να πάω από την άλλη μεριά και η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι γιατί δε φημίζεται για τα καλύτερα
Έχω ήδη κάνει την μισή διαδρομή και έχω δει αρκετά παράξενους ανθρώπους , από μεθυσμένους σε ναρκομανής . Δεν προσπάθησαν να μου κάνουν κάτι αλλά αυτό δε με σταμάτησε από το να περπατήσω λίγο πιο γρήγορα
Άρχισα να πηγαίνω ακόμα πιο γρήγορα όταν είδα κάτι μεθυσμένους να με παίρνουν από πίσω. Μέχρι που πέφτω πάνω σε κάποιον. Γιατί να συμβαίνει σε εμένα αυτό
«Πάλι εσυ μικρή , τι κανεις εδώ» μου λεει η φωνή που ακούω στο κεφάλι συνέχεια μου την τελευταία αυτή βδομάδα
«Και νομίζω σου ξεκαθάρισα ότι πρέπει να βλέπεις που πας»
«Συγγνώμη απλώς δεν είναι και πολύ καλή περιοχή και ήταν κάτι παράξενοι τύποι απο πίσω μου όποτε λίγο τομαξα» λέω σχεδόν ψιθυριστά
«Τι κανεις εσυ εδώ , δε ξέρεις τι μπορεί να πάθεις σε τέτοιες γειτονιές» με ενημέρωση με ενόχληση Ο Alex
«Απλώς είχα παει σε μια βιβλιοθήκη λίγο πιο κάτω και ο κεντρικός δρόμος έκλεισε γιαυτο έπρεπε να έρθω απο εδώ για να πάω σπίτι» του απαντάω κάπως ντροπαλά
"Καλά νταξει απλώς πρόσεχε που πηγαίνεις για δεύτερη φορα»
Για κάποιο λόγο με ενόχλησε που τελείωσε τη συζήτηση αλλά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περπατήσω μακριά του και προς στο σπίτι μου
Alex POV
«Καλά νταξει απλώς πρόσεχε που πηγαίνεις για δεύτερη φορα» της λέω και εκείνη απλώς φεύγει αργά
Η αλήθεια είναι πως δε θέλω να τη βλέπω να φεύγει μόνη της αλλά υπάρχει πιθανότητα να την τρομάζω περισσότερο εγώ παρά το μέρος
H Violet, ναι ξέρω πως την λένε πάντοτε ήξερα , είναι για τα μάτια του κόσμου τουλάχιστον ένα παρά πολύ ντροπαλό κορίτσι
Από τότε που ήρθε στο σχολείο την θυμάμαι με ένα βιβλίο στο χέρι. Πάντοτε είχε κάτι και μου τράβαγε την προσοχή
Μπορεί να την ζήλευα , για την ακρίβεια να ζήλευα την αθωότητα της . Αυτό που την έκανε να κοκκινίζει όταν της μιλάς , έστω και να την χαιρετήσεις
Είχε μια λάμψη μέσα της που πάντοτε ήθελα να την έχω εγώ. Παρά όμως τη ντροπαλή και ήσυχη εμφάνιση της, κανεις δε μπορεί να αρνηθεί το γεγονός πως η Violet είναι πολύ ωραία
Ναι μπορεί να μην είναι του γούστου μου αλλά φυσικά και είναι όμορφη, μόνο που όσα χρόνια την «ξέρω» ποτε δεν την έχω δει με κανένα αγόρι
Αλλά και πάλι είναι τόσο αφοσιωμένη στα βιβλία της που δε θα μπορούσε να δώσει τον χρόνο της κάπου αλλού
Για έναν ανεξήγητο λόγο όμως , πριν προλάβω να σταματήσω τις λέξεις από το να βγούνε απο το στόμα μου της φωνάζω :
«Μικρή περίμενε θα σε πάω εγώ σπίτι»
YOU ARE READING
Angel
Romance«Όλοι μου λένε πως θα γίνει πιο εύκολο, πως με τον καιρό θα περάσει και θα γίνουν όλα καλά. Αλλά ο πόνος δε περνάει, κάθε μέρα γίνεται και πιο δυνατός. Κάθε μέρα παίζει στο μυαλό μου η εκείνη η νύχτα , η νύχτα που μου κατέστρεψε όλη την ζωή» Η Viole...
