Alex's POV
Σηκώθηκα πιο νωρίς απο ότι συνήθως σήμερα ώστε να φτιάξω πρωινό στην Violet. Είχε καιρό να φάει σπιτικό φαγητό και όχι αυτό του νοσοκομείου οποτε περιμένω την αντίδραση της όταν ξυπνήσει και δει αυτό που της έφτιαξα
Παρα τη συζήτηση μας χθες , ακόμα υπάρχει κάτι μέσα μου που κατηγορεί εμένα για ολα αυτά που της έτυχαν. Όμως προσπαθώ να τα ξεχάσω και να θυμάμαι αυτά που μου είπε χθες και πως για κάποιο λογο έγινε ότι έγινε
Κοιτάω την ώρα και πάω προς το δωματιο για να ξυπνήσω την Violet, ή τουλάχιστον να κάνω μια προσπάθεια να την ξυπνήσω. Μόλις όμως μπαίνω στο δωματιο μας , δε βλέπω τίποτα παρα τα σεντόνια στο πάτωμα και ανακατεμένα
«Violet» φωνάζω σιγά ώστε να με ακούσει αλλά δε παίρνω απάντηση
Πάω προς το μπάνιο και την βλέπω να στέκεται μπροστά στον καθρέφτη με δάκρυα στα μάτια της κοιτώντας τις ουλές και τα σημάδια που της άφησε το "ατύχημα"
Δεν περιμένω λεπτό , περπατάω σιγά κοντά της και απλώνω τα χέρια μου σφιχτά στη μέση της καθώς ακουμπάω το κεφάλι μου στον ώμο της , αφήνοντας απαλά φιλιά στον λαιμό της
«Μη κλαις» της λέω ήρεμα και κατευθείαν σκουπίζει τα δάκρυα που ήταν έτοιμα να ξεφύγουν απο τα μάτια της
«Καλά είμαι , λογικά τα φάρμακα που παίρνω θα φταίνε» προσπαθεί να δικαιολόγηση το ξέσπασμα της ,αλλά δεν χρειάζεται, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο θα είναι για εκείνη απλώς δε θέλω να στεναχωριέται επειδή νομίζει πως είναι άσχημη η εμφάνιση της τώρα με τα σημάδια που απέκτησε
«Είσαι πανέμορφη» της ψιθυρίζω σιγά στο αυτί της
Εκείνη απλώς χλευάζει κοροϊδευτικά και πάει να φύγει από τον εναγκαλισμό μου αλλά πριν προλάβει σφίγγω λίγο πιο σφιχτά τα χέρια μου γύρω της
«Μη κάνεις έτσι , αλήθεια είσαι ο πιο όμορφος άνθρωπος που έχω δει , όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά και σε αγαπώ έτσι όπως είσαι . Αγαπώ τον τρόπο που κοιμάσαι, που ξυπνάς ,που με κοιτάς , γενικά που αναπνέεις αλλά κυρίως αγαπώ τον τρόπο που με αγαπάς» τελειώνω και την φιλάω αργά
«Απλώς δε θέλω να τα δεις και να αηδιάσεις ή να σου φανώ λιγότερο ελκυστική» μου λέει πληγωμένη γι' αυτό γονατίζω και σιγά σιγά ακουμπάω τα σημάδια της με τα δάχτυλα μου
«Τίποτα δε θα με κάνει να σε δω αλλιώς» της εξομολογούμαι και αφήνω τρυφερά φιλιά στα σημάδια της μέχρι που μου τραβάει απαλά τα μαλλιά ώστε να σηκωθώ και να με φιλήσει η ίδια
«Όχι όχι , έχω φτιάξει πρωινό και δε θα πάει ξανά χαμένο , ότι είναι να γίνει θα γίνει μετά από αυτό» της λέω και κλείνω το μάτι ενώ την ακούω να γελάει και να πηγαίνει προς την κουζίνα
Violet's POV
«Θα σε βάζω να μου μαγειρεύεις πιο συχνά» του λέω και μου γυρνάει κοροϊδευτικά τα μάτια
«Ειι αυτή ήταν δικιά μου κίνηση» του λέω και τον χτυπάω παιχνιδιάρικα στο στήθος
«Ναι ναι ότι πεις» γελάει καθώς μαζεύει τα πιάτα
«Την έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές σε πολλούς» του λέω επίτηδες
«Τι» ρωτάει αρκετά δυνατά
«Ουψ» λέω παίζοντας αθώα και πάω προς το δωμάτιο μας
«Όχι όχι αυτό πρέπει να το συζητήσουμε» φωνάζει καθώς τρέχει για να με προλάβει
«Πολύ αργά» του απαντάω και κλείνω την πόρτα
«Violet άνοιξε την πόρτα» φωνάζει από την άλλη μεριά αλλά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να γελάω υστερικά καθώς τον φαντάζομαι να προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα
«Καλά καλά ανοίγω» λέω και προσπαθώ να συγκρατήσω τα γέλια μου μόλις τον βλέπω με ένα θυμωμένο βλέμμα
«Ας μιλήσουμε για αυτούς του πολλούς που έλεγες και σταμάτα να γελάς» προσπαθεί να μου κάνει παρατήρηση αλλά και εκείνος σκάει στα γέλια μόλις βλέπει εμένα να γελάω , ενώ μετά με σπρώχνει ελαφρά στο κρεβάτι και έρχεται από πάνω μου
«Μην ανησυχείς καθόλου μωρό μου θα σε κάνω να τους ξεχάσεις όλους» μου λέει κοροϊδευτικά αλλά και σαγηνευτικά καθώς με φιλάει
«Νομίζω πως το χρειάζομαι πολύ αυτό» του απαντάω και σιγά σιγά
χανόμαστε ο ένας στον άλλον
YOU ARE READING
Angel
Romance«Όλοι μου λένε πως θα γίνει πιο εύκολο, πως με τον καιρό θα περάσει και θα γίνουν όλα καλά. Αλλά ο πόνος δε περνάει, κάθε μέρα γίνεται και πιο δυνατός. Κάθε μέρα παίζει στο μυαλό μου η εκείνη η νύχτα , η νύχτα που μου κατέστρεψε όλη την ζωή» Η Viole...
