Alex's POV
Ξυπνάω βλέποντας την Violet να με αγκαλιάζει ενώ είναι ξαπλωμένη πάνω μου με τον πιο γλυκό τρόπο
Δε το περίμενα ότι θα περνούσαμε χθες σχεδόν όλη τη μέρα στο κρεβάτι αλλά δε θα μπορούσα να παραπονεθώ οπως και η ίδια ;)
Αφήνω το νερό να τρέξει πάνω μου ώστε να ησυχάσω απο τις σκέψεις μου
Πως θα της πω τι έγινε χωρίς να την τρομάξω και να την κάνω να νιώσει ότι δεν είναι σε κίνδυνο
«Alex ?» Ακούω την φωνή της
«Τώρα τελείωσα το μπάνιο» της λέω και ετοιμάζομαι ώστε να βγω έξω να την δω
Μόλις βγαίνω την βλέπω στη κουζίνα να φτιάχνει πρωινό
«Θα βγαίναμε έξω δε χρειαζόταν» της λέω ενώ την φιλάω απαλά στο λαιμό της
«Δεν νιώθω τόσο καλά για να βγούμε έξω» λέει και φαίνεται κάπως ντροπαλή
«Αρρωσταίνεις ;» Την πειράζω ενώ ξέρω τι ακριβώς εννοεί
«Όχι απλώς είμαι ακόμα λίγο πιασμένη απο εχθές» ψυθίρισε αρκετά σιγά
Θα την πείραζα και άλλο αλλά αποφάσισα να μη το κάνω, για τώρα τουλάχιστον
Αντιθέτως την σηκώνω στους όμως μου και την πάω στο καναπέ
«Τι κανεις» λεει γελώντας
«Θα μαγειρέψω εγώ εσυ ξεκουράσου»
«Alex» μου φωνάζει πριν πάω στην κουζίνα
«Ναι ;» Την ρωτάω
«Σε αγαπώ»
Τρέχω και την φιλάω . Όταν μου λεει αυτές τις δυο λέξεις νιώθω πως γεννιέμαι ξανα . Πως κάποιος μου έδωσε ζωή και πως μπορώ να αντέξω τα πάντα που δίνει αυτός ο απαίσιος κόσμος
«Και επίσης πρέπει να μιλήσουμε» προσθέτει όταν απομακρύνομαι
«Εντάξει» συμφωνώ , πρέπει να μιλήσουμε , για τα πάντα
Όταν έχω τελειώσει με το φαγητό και έχουμε ήδη καθίσει η Violet αρχίζει
«Τι έγινε εκείνο το βράδυ»
«Πήγα να τους πω ότι τελείωσα με ολα και δε πήγε οπως το περίμενα , γι' αυτό αποφάσισα πως δε θα φύγω απο εκεί »της ομολογώ κάπως βιαστικά
YOU ARE READING
Angel
Romance«Όλοι μου λένε πως θα γίνει πιο εύκολο, πως με τον καιρό θα περάσει και θα γίνουν όλα καλά. Αλλά ο πόνος δε περνάει, κάθε μέρα γίνεται και πιο δυνατός. Κάθε μέρα παίζει στο μυαλό μου η εκείνη η νύχτα , η νύχτα που μου κατέστρεψε όλη την ζωή» Η Viole...
