Angel

Κεφάλαιο 19

Ξυπνάω το πρωί με έναν σχετικά έντονο πόνο ανάμεσα στα πόδια μου

Δε μετανιώνω όμως αυτό που έγινε χθες , δε θα μπορούσα ποτε να το μετανιώσω

Ο Alex θα παρατήρησε πως ήμουν λίγο πιασμένη και με ρωτησε πιάνοντας μου το χέρι

«Είσαι καλά μήπως θες να σου φερω κάτι ;» Γελάω με το ποσο γλυκός είναι μαζί μου

«Όχι» του απαντάω και ξανα ξαπλώνω στο στήθος του ενώ εκείνος παίρνει το χέρι μου και το φιλάει απαλά

«Σε αγαπώ» ξεστομίζει ξαφνικά

Μπορεί να είναι η εκατοστή φορα που μου το λεει αλλά νιώθω σαν να είναι η πρώτη κάθε φορα που το ακούω

Εγώ πάντοτε νόμιζα πως η εφηβική αγάπη που δείχνουν στις ταινίες και στα βιβλία δεν υπάρχει στον πραγματικό κόσμο

Πως ποτε κάποιος δε μπορεί να νιώσει τόσο ολοκληρωμένος με έναν άλλον σε τέτοια μικρή ηλικία

Σε ηλικία που δεν ξέρεις καν τον εαυτό σου

Σε ηλικία που ακόμα γνωρίζεις τον κόσμο

Αλλά αυτό το αγόρι που είναι σκέτος μπελάς μπήκε στη ζωή μου και με έκανε να νιώσω πως θα τα γνωρίσω ολα μαζί του

Μπορεί να μην είναι τέλειος αλλά ούτε και εγώ είμαι . Είμαι πολύ μακριά απο αυτό και να πω την αλήθεια, ποτε δε θέλω να φτάσω εκεί

«Τι σκέφτεσαι» μου ψιθυρίζει και με κάνει να ξυπνήσω απο τις σκέψεις μου

Μου παίρνει λίγη ώρα να απαντήσω μέχρι που του λέω 

«Εμάς , το ποσο σε αγαπώ και ποσο χαρούμενη είμαι μαζί σου» του χαμογελάω

Εκείνος με κοιτάει με ένα βλέμμα που πλημμυρίζει αγάπη

Αυτή εδώ η στιγμή , που ο ένας κοιτάει τον άλλον με ένα τόσο έντονο και γεμάτο αγάπη βλέμμα δε θέλω να τελειώσει ποτε

«Έχεις κάτι σήμερα;» Με ρωταει

«Θέλω να πάω στην βιβλιοθήκη γιατί έχω παρατήσει λίγο κάποια πράγματα που έπρεπε να κάνω» του απαντάω

«Θα σε πάω εγώ»

«Τι;» Ρωτάω ξαφνιασμένη

«Με άκουσες μωρό μου , θε σε πάω εγώ»μου λεει

«Δε χρειάζεται» δε θέλω να κάνει δρόμο για εμένα

«Θέλω να είμαι σίγουρος ότι πηγες και ήρθες με ούτε μια γρατζουνιά» με κοροϊδεύει