The Stripper (boyxboy) - Completed!

Strip 27

Dumating na ang araw ng pagsunod nina Lemon at Killian,at dahil naghahanap ng trabaho si Brave kasama sina Haven at Edge ay nagprisinta si Dane na samahan ako na sunduin ang dalawa sa Pasay.

"Kung nagkataong nakaharap mo yung Kaze ng hindi sinasadya? What would you do? Yung sya lang talaga at hindi nya kasama yung Kristy." ani Dane habang nasa taxi kami.

"Sa totoo lang,hindi ko alam. Gusto ko lang magkausap kami at matuldukan na ang kung anong meron kami. We need closure,lalo pa at may asawa na sya. Masakit iyon sobra pero kailangan kong indahin,kasi masasaktan ko din si Brave." ang honest kong sagot habang nakatingin sa labas ng bintana.

"Tama yan. Pero huwag mong kalimutan ang asawa nya at si Lourd. Hindi mo man sila gagantihan,kailangan malinis mo ang kalat na ginawa nila,kailangan maibalik ang tiwala ng mga tao sa iyo,sa Papa mo at sa buong kumpanya nyo." sabi ni Dane at tiningnan ang phone nya,may binasa syang text. "Nagtext si Haven,naghihintay pa din daw silang matawag mga pangalan nila."

"Mabuti naman. Ayun nga talaga ang plano ko. Kailangan malinaw ko ang lahat. Alam kong medyo mahihirapan ako dahil dun sa last encounter namin ni Kristy. But I will do my best." at huminga ako ng malalim.

"Tutulungan ka namin."

"Salamat." ani ko at ngumiti.

Hindi ko mapigilang maisip si Kaze,masaya kaya sya sa piling ni Kristy? Siguro,oo. Kasi kung hindi ay hindi naman nya ito papakasalan.

Nakakapang hinayang lang yung lahat ng pinaghirapan namin ni Kaze noon. But everything of that is in the past now. I have Brave now,unti unti na nyang sinasakop ng buo ang puso ko. Hindi ko man sya mahalin tulad ng pagmamahal ko kay Kaze ay alam kong sa paglipas ng panahon ay lalawak at lalalim din ang damdamin ko para kay Brave.

Nang makapag bayad ay bumaba na kami ng taxi. Saktong tumunog ang phone ko,tiningnan ko kung sino ang tumatawag,si Killian pala.

"Oh,Killian? Malapit na ba kayo?" ang agad kong sabi.

"Nasiraan ang bus dito sa tagaytay,naglalakad kami ngayon ni Lemon at naghahanap ng Van." ang sagot ni Killian,nadidinig ko sa background ang pagdaldal ni Lemon kaya napangiti ako.

"Ganon ba? Tumawag na lang ulit kayo pag malapit na talaga. At pakisabi kay Lemon itigil nya ang kakaputak." ani ko at tumawa.

"Oo nga eh,ewan dito biglang naging madaldal. Sige,tatawag ako ulit." ani Killian. "Lem,utang na loob,tumahimik ka! Bubusalan ko ng bibig ko ang bibig mo!"

Nanlaki ang mga mata ko at naputol na ang linya kaya bumaling ako kay Dane na busy din sa phone nya.

"Oh? Nasan na daw sila?" ang baling sa akin ni Dane at inilagay sa loob ng bulsa nya ang kanyang phone.

"Male-late sila. Punta muna tayo ng MOA!" nakangiti kong sabi.

"Yan din sana ang sasabihin ko sayo eh. B1 at B2 talaga tayo."

"Banana 1 at Banana 2?" ang paninigurado ko pa.

"Hindi,Beki 1 at Beki 2! Pag kumontra ka itutulak kita sa malaking globo ng MOA at papaikutin ko iyon hanggang mahilo at maduling ka. Ge! Kokontra pa?"

"Ang ganda ng MOA! Tara na!" hinila ko sya at nagtawanan kaming dalawa.

Sa sobrang lawak ng MOA ay kung saan saan kami nakarating ni Dane. Pati sya ay hindi din pala ito kabisado.

"Magpahinga muna tayo dyan!" sabay turo ni Dane sa mga artificial na puno na pwedeng upuan ang pinaka paso ba yun? Ah ewan,basta yun na yon. "Iihi muna ako. Hintayin mo ako."

Tumango lang ako at inilibot ang paningin sa paligid. Ang daming tao dito,karamihan pa mga batang silahis,paano ko nasabi? Masyadong halata sa mga kilos nila.