BUNDAN SONRA BENİMSİN

~3~

İyi okumalar ❤

Nefret olsun bu alarma hay senin gibi horozunda senin gibi alarmında sus artıııııııık !! Söylene söylene telefonu yastığın altından alıp alarmı kapattım hangi akılla yastığın altına koyduysam zaten tövbe yarabbim.

Kalkıp banyoya gittim elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı tarayıp kendi haline bıraktım üstümü değiştirmek için odaya döndüm. Dolaptan yırtık bir jean üzerine salaş siyah bir tişört giyip beyaz converslemide ayağıma geçirdikten sonra hazırdım. Son olarak boğazımda ki morlukları kapamak için fularımı dolayıp aşağı indiğimde annemle babam çoktan kalkmış kahvaltılarını yapıyorlardı.

"Günaydın."

Cevap vermelerini beklemeden evden çıktım. Bu aralar daha bi farklılar birbirleriyle bile konuşmuyolar. Okula doğru yürümeye başladım kulaklığımı takıp Pharrell Williams - Happy şarkısını açıp bir yandan da parmaklarımla ritim tutup yürümeye devam ettim.

Okula girdiğimde kulaklığımı çıkarıp çantama attım. Gözümle bahçeyi tarayıp Begüm'ü aradım  bulamayınca okula girip kantine gittim masada oturmuş kahvaltı yapıyordu yanına gidip boş sandalyelerden birine oturdum.

"Günaydın."

"Günaydııııııın."

"Bende bir şeyler alıp geliyorum doğru düzgün yemek yiyemedim bu aralar."

"Tamam bekliyorum."

Tost ve meyve suyu alıp Begüm'ün yanına gidip oturdum. Sessizce kahvaltımızı yaptıktan sonra biraz daha oturup sohbet ettik.

"Ben sana bomba haberi vermeyi unuttum."

"Noldu ? "

"Hani şu 12-C'deki Yalçın varya..."

"Tanımıyorum ama neyse eee ne olmuş ona."

"Benden hoşlanıyormuş inanamadım ilk başta dalga geçiyolar sandım ama Mert gelip söyleyince inandım."

"Mert kim ki ? "

"Yalçı'nın en yakın arkadaşı."

"Ee napıcaksın peki ?"

"Mert okul çıkışı kafeye çağırdı işte şey dicektim bende şeyyy..."

"Tamam gelirim."

"Oha ya nerden anladın ?"

Şaşkın haline gülmeden edemedim ne vardı ki bunda tavırlarından belli oluyo zaten.

"Tavırlarından."

Zil çalınca sınıfa gittik. Ders fizik hiç çekilmez ki bu şimdi en iyisi uyumak. Kollarımı birbirine kenetleyerek başımı sıraya yasladım.

**

Okul bitimindeki planımız belliydi bizim Begüm'ü baş göz etmeye gidecektik ben Mert Begüm ve Yalçın okulun oralarda ki kafelerden birine oturup koyu bir sohbete daldık.

Eğlenceli geçmişti Mert ve Yalçın gerçekten komik çocuklardı birde Begüm'ün esprileri eklenince gülme krizlerine girdik. Yaklaşık iki saat onlarla takıldıkdan sonra evin yolunu tuttum.

Birinin arkamdan geldiğini seziyordum ama durmakta istemiyordum ya yine o psikopatsa ? O an ki telaşla kapıyı açmaya çalıştım fakat kolumdan tutup döndürülmemle sırtımın kapıya çarpması bir oldu.

"Bakın burada kimler varmış."

"Bırak peşimi !"

"O çocuklarla bir daha görüşmiceksin."

Dalga geçer gibi güldüm.

"Buna sen karışamazsın !"

Sırtımı bir daha kapıya çarptığında acıyla inledim.

"Dediğimi yapsan iyi olur."

Elinden kurtulup anahtarla kapıyı açtığımda hızla eve girdim. Kalbim korkudan yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu. Bir süre kapıya yaslanıp nefesimi düzene sokmayı bekledim. Kendime geldiğimde mutfağa geçip iki büyük bardak su içtikten sonra odama çıktım.

Çantamı çalışma masamın yanına koyup pijamalarımı üzerime geçirdim. Köşede duran büyük köpeğimi alıp yatağa girdim. Köpeğimin ismi zilliydi. Ona sıkıca sarılıp Araz'ı düşündüm. Bu çocuğun nerdi neydi Allah aşkına? Yok o çocuklarla bir daha görüşmeyecekmişim neymiş efendim ona bağırmayacakmışım bilmem ne bilmem ne sanane be babamın oğlusun sanki gelmiş bir de bana karışıyor. Hadi sevgilim olsan neyse adından başka bi halt bilmediğim birinin böyle davranması çok saçma ve en kısa sürede neyin peşinde olduğunu öğrenmem lazım tabiii güzel bir uykudan sonra. Köpeğime daha sıkı sarılıp gözlerimi kapadım.