One Step Away

Kabanata 5

***

It's 6:30 in the morning, it's still early yet i am not sleepy anymore. My mind is occupied while talking to Kian. Brix's friend, yung kasama nito noong nag picture kami nung Physical Fitness Day.

I wake up from a dreamless sleep. I immediately took my phone underneath my pillow. Then, after i tapped the mobile data, a message popped.

Kian:

Good morning! You're early eh?

I rubbed my blurry eyes before i type for a reply.

Me:

Morning! Yeah. By the way, how can I help you? : )

The message delivered fast, tapos naseen niya ito agad. He type and afterwards, i saw his response.

Kian:

Nothing really. I just want to be friends with u. I find you interesting. Noong nag papicture ka kay Brix.

Tumihaya ako at hinayaan ang sariling makipag usap kay Kian. Kahapon, agad sinuspinde ang klase dahil sa inaasahang pag tama ng mata ng bagyo sa aming bayan. So here is the result, maagang nagising, because of my body clock. Akala siguro ng katawan ko ay kailangan niyang gumising at weekdays naman. Sorry my dear, class is suspended.

Akala ko'y sosobra ang tulog ko, but it's fine. Naka-usap ko si Kian. He's interesting too, he always say something about Brix. Maybe he knows about my feelings, likewise Brix.

My face heated at the thought, nakakahiya namang isipin na alam na ni Brix ang tungkol don. Yes, crush ko siya. Normal lang naman siguro yun. I have nothing against it noon, kaso dahil sa mga kaibigan. Meron na. Nakakahiya kasi kapag inaasar nila ako sa harapan ni Brix. Siguro saki'y nakakakilig, baka sa kaniya hindi. Diba?

Kian:

Lol! Yup, tahimik lang talaga si Brix. Pag nag ingay yon, himala.

Napatango tango naman ako habang naka indian seat sa higaan, sinasakop ang tenga ng maingay na patak ng ulan. Hindi pa man ako nakakareply, nagmessage ulit ito.

Kian:

Gotta go! Thank sa time Katana! I hope we're friends now. See you sa school kapag may pasok na. Hehe :)

Me:

Sure! Welcome, thank you din. See you. Stay safe. :)

Naghikab ako at tumayo na sa pagkakaupo. Tinignan ang oras, 7:32 AM. Bumaba na ako, nakita ko si Kez sa sofa na nagcecellphone. Naka sweater pa ito, lamig na lamig ata. Eh ako nga naka lumang sleeveless shirt at faded short shorts.

"Saan sila?"

"Diyan lang. Nag grocery." she said without looking at me. I nodded.

Nagtungo ako sa dining table at binuklat ang mga pagkaing' naka takip. I saw some eggs, bacons at fried rice.

"Kumain ka na ba?" Tanong ko sa kapatid habang inaayos ang kakainin sa sariling plato.

"Yup."

Lumapit ako sa Refrigerator. Binuksan ko ito at tumingin ng maiinom. Kinuha ko yung fresh milk at isinara na.

Tumayo si Kez at kumuha ng baso. Nagsasalin ako sa baso ko at iminuwestra niya ang kaniya habang nakatuon parin ang pansin sa phone niya.

"Ibaba mo yung baso baka tumapon. Babad ka na naman sa cellphone. Hindi man lang bitawan para makakilos ng maayos." I scolded her as i pour some milk in her glass.

Umupo na ako at nagsimulang kumain. Nanatiling nakatayo si Kez, ibinaba ang cellphone at sumimsim sa gatas.

"Kez, nakalimutan kong bitbitin cellphone ko. Pwede bang kunin mo?" i said in a sweet tone habang nag papuppy eyes.

"Really ate? After scolding me? Tss." she rolled her eyes pero tumulak din para gawin ang hinihingi kong pabor.

Tahimik akong kumain at naririnig ko na ang yabag ni Kez at ang pagvibrate ng cellphone. I eyed her phone, na naiwan niya dito sa lamesa. Hindi naman ito ang tumutunog.

Lumitaw sa harapan ko ang cellphone na tumutunog, I smiled at her and muttered a 'thankyou-iloveyousis' that made her eyes roll. I laughed.

"Oh. Naiwan ko pala ang mobile data na nakabukas. My bad. Eh bakit ang daming message? Baka si Eza?" i ask myself dahil umalis na si Kez habang bitbit ang baso na may gatas.

Sumimsim ako sa gatas gamit ang kanang kamay, habang sa kaliwa ay minamanipula ang cellphone para tignan kung ano ang meron. My phone opened as I positioned my face in front of the face detetor.

I tapped the mystery group chat, it popped as a chat head. Kaya kahit nasa home screen pa lang, nakita ko na agad.

FRIENDS (You and 12 others)
•Active Now

Kian added you to the group.
Kian: Hi katana!
Bela: Taga luke siya diba Ian?
Kian: Yeppp
Bela: Ah. Nga pala, may assignment ka na sa math?
Elias: Wala pa akooo. Hays katamad.
Gabriel Juan: Sssh.

Group chat? Anong meron? My forehead creased. I typed my thoughts.

Katana: Hi Kian! Ano ba ito?
*Kian is typing...
Gabriel Juan: GC. It's a thing here in messenger na maraming tao ang naka join.
Katana: Of course it is! Ang tanong ko, what is this for?
Kian: Just for fun, Kat. I add din natin iba mong friends.
Katana: Osige. U can add Eza, but not Leina. She's annoying, mag lileave lang yun dito.
*Seen by Gabriel Juan

Nairita naman ako bigla ng maalala ang sagot ng Gabriel Juan na iyon. Sino ba 'yon? I don't know him. He had the guts to reply sarcasm to me. More like, insults to me. It's me! Katana Rozz Samson! The snob and bitch student of Luke!

Whatever. Tinapos ko na ang pagkain, niligpit ko na rin at hinugasan. Maya maya ay dumating na sila mommy at daddy. Tumila na ang ulan, kaya hindi sila nabasa. Buti naman, baka utusan pa akong mag mop ng tulo tulo nilang tubig if ever. The weather is cold alright? You can't expect me to be energetic, I'm kind of lazy in days like this.

Kinalkal namin ni Kez ang pinamili nila, hoping for some good snack. Pa pindot pindot naman ako sa cellphone habang ginagawa iyon.

"Yes! Gotcha! Buti bumili ka nito 'my? Kyah!" Kez screamed. Sinenyasan naman siya ni Dad na manahimik at tutok sila sa pagnood sa balita sa TV.

Nandito kaming apat sa sala. Hinawi ko na ang buhok ko na napupunta na sa mukha ko sa kakahanap sa paboritong chichirya. Naiistress na ako, wala ata. My phone beeped. I replied immediately, nag aasaran kami roon. Kasali na si Eza at mas naging interesado tignan ang ginawa nilang groupchat. Batuhan ng jokes at logic.

Binalik ko ang tingin sa mga pinamili nila. Hindi ko na napigilan ang sarili.

"Mom. Just a second. Binili mo ba yung paborito ko?"

Bumaling siya sa akin at tinanaw ang mga kinalkal kong paper bag. "Oo 'nak. Hanapin mo lang andiyan lang yun. Naku, Daddy tignan mo papalabas naman na pala ang bagyo. May pasok na ang mga bata bukas. Dumaan lang pala yang si Bagyong Carol."

I glared at my innocent sister. Masaya siyang kumakain na habang ako'y naghahagilap pa sa kawalan. Kasabay ng pagka kita ko sa hinahanap, tumunog uli ang cellphone ko na nasa bulsa.

Inipit ko sa kili-kili ang pagkain. At nagsimula nang tumakbo sa hagdan. "Bye pips! It's time to roll in my bed!" I said while laughing. Kez made a face habang sinulyapan lang ako ng mga magulang, busy pa rin sila sa panonood. I ignore them and shut the door.

Tumalon ako sa kama at binuksan na ang pagkaing' lalantakan. I forgot to bring some juice. Siguro bababa nalang ako kapag sinipag ako. Umatras ako at sumandal. Nagpatuloy ang usapan namin sa groupchat habang kumakain ako. Nahihirapan pang mag type dahil ang isang kamay puno ng cheese.

Nalaman ko rin na si Gabriel Juan pala ay ang transferee boy noon, at ang lalaking sumulpot noong Binibini at Ginoo.

The awkwardness is evident dahil nag ge get to know each other ang halos lahat dahil hindi naman talaga magkakilala personally, but because of Juan's jolly replies, hindi ko na ito naramdaman pa. Ewan lang sa iba. Patuloy kaming nag asaran kasama ang iba pang 'kaibigan'.

I brushed my hair using my small fingers and smiled to my phone.

"Interesting boy eh?" I muttered.