Sa panahon ngayon ang love di na puso ang ginagamit sa paghahanap dahil karamihan mata nila ang gamit. Mas gusto nila yung maganda/pogi para may ipagmalaki, yung iba gusto mayaman para naman libre sila sa buhay. Ang malala yung iba perlas ng babae lang pala ang habol nila.
Teka! Bago ko simulan mag papakilala muna ako. I am Stephanie Nashia Montemayor Yu studying in Xavier University.
Stephanie's POV
"Baby, gising kna it's your first day of class baka ma late ka" sabi ng pinakamamahal kong tatay. Tss inaantok pa ko
"Tay, inaantok pako. Siguro mga 10 minutes nalang." Siguro nagtataka kaya kung bkit tatay tawag ko eh kasi naman mas sweet pakinggan di puro kasosyalan kahit mayaman kami di kailangan puro mga sosyal ang ikilos . Ako yung tipo ng babae na maarte, mataray at war freak sa school pero sa bahay nako napaka malayo kasi naman sa school pag dika matapang aapihin ka nila. Kagaya dati sa university na pinasukan ko.
"No baby, wake up na! Okay? " Haissst -.- tumayo na ako para mag ayos syempre naligo bsta yun na yun. Pagkababa ko nkita ko ang ate kong napaka kontrabida sa life ko este ang nagturo sa akin maging kagaya nya para di raw ako maapi.
"Morning Sis! :) Morning Tatay " sabi ng ate ko na si Steshanie Nakia Yu diba ganda ng name nya. "Morning Ate, Morning Baby Boy *sabay kiss*" gwapo tlaga ng bunso namin.
"Ate naman, matanda na ako dpat stephen nlang" Hay nako nagbibinata na talaga siya.
"Okay lang yan atleast sa bahay lang kita tinatawagan ng ganun" Hahaha ang cute talaga niya pag inaasar.
"Good Morning mga baby ko ;)" At siya naman ang pinaka mamahal naming nanay.
"Morning Nay" *sabay kiss* Nako kumpleto na kmi. Ayaw ksi ni nanay na di kami kumakain ng buo para daw masaya.
" Tara na. Malalate na tayo. Bye mrs. Kung maganda" sabi ni tatay
"Oh sge. Mag iingat kayo ha? Wag magpa gabi." si nanay talaga ang strict.
Pero kahit ganoon siya hindi niya parin kami pinapabayaan kagaya nung nangyari sa akin nung 1st year ako. Bully victim ako noon pero natuto akong lumaban kasi ganyan naman dapat matuto tayong ipagtanggol ang ating sarili. Nagpaturo ako sa mga pinsan kung lakaki kung paano lumaban kaya ayun. Hehehe.
Paglipat namin sa Xavier hindi ako nagpapa api kaya ayun nung nalaman nilang mataray daw ako wala ng may nagbalak makipagkaibigan. Kaya si Liz nalang mag isa siya kasi bestfriend ko magmula nung elementary hehehe.
Pagkasakay namin ng kotse syempre mga 30 minutes lang yung biyahe kasi maaga pa naman kaya walang traffic at malapit lang din naman siya kaya anditi na kami sa school.
Dito rin nag aaral yung ate ko at ang bunso para tipid daw sa gas. Pagbaba namin pinagtitinginan kami. Wala namang dumi si Ate at si Teptep siete baka ako.
"Ate! May dumi ba ako sa mukha?"
"Wala naman,bakit?"
"Bakit sila nakatingin? "
"Sis,di kana nasanay."
Nagkahiwa-hiwalay na kaming tatlo dahil nakita ko naman si Liz. This is it! Welcome back :)
BINABASA MO ANG
Ms. Stone Heart
Fiksi RemajaWhat do you do when the only one who can make you stop crying is the one who is making you cry? Si Stephanie Nashia Yu ay nagmahal, nasaktan at nag move on ng sobra. Siya ay sinaktan ng lalaking minahal niya ng lubusan kaya simula noon hindi na niya...
