Goddess of Madness (Completed)

Reaching Out

"Is that really me?" I can't stop smiling as I watch our videos on youtube. Mga teen ager pa kami nito. I feel so giddy ng nakita ko ang sarili ko sa harap ng drums. My smile is from ear to ear. Ibinaling ko ang tingin kay Kento. He is smiling at me. Eyes twinkling. There's something in his eyes that made me blush. It's like I am the only one he can see.

"Hey, what are you staring at?" Tinaasan ko ito ng kilay at pilit itinago ang pagkailang.

"Kireina..." (Beautiful)
Wala sa loob na bangit nito. Pakiramdam ko naginit ang pisngi ko. Para pagtakpan ito ay sinampal ko ang pisngi nya. Doon ay parang nagulat pa sya. Napakagat ako ng labi ng napabaling ang muka nya at hawak itong humarap sakin, nanlalaki ang bahagyang singikit na mata.

"W-what?" Nauutal na tanong nito.

"What whatin kita jan eh." Inungusan ko sya at bumalik sa panonood ng mga video namin.

I even move my head with the beat. Napapapikit ako sa bawat solo. Damang dama ang beat.

"I was so awesome right?" Humalakhak pa ako.

"Yeah... Kung alam mo lang." Ngumiwi ito ng kurutin ko ang pisngi nya. Kento is so cute. Baby face hindi mapapagkamalan na mas matanda sa akin.

"What did you say? Hindi ko narinig yung sinabi mong huli." Tinaasan ko ito ng kilay.

"Aw, aw ayoko na uy mashakit." Tinanggal nya ang pagkakapisil ko sa pisngi nya. Namumula tuloy ito at binigyan ako ng matalim na tingin na ikinangisi ko lang.

May tumikhim sa likod namin kaya napatingin kami dito. Si Hiroshi. Dito ako sa bahay nya nakatira. May sarili akong kwarto. Unang pasok ko dito. I feel at ease. Ang sabi nya, best friend daw sya ni Outousan (Father) at para ko na din daw syang ama kaya pwede ko daw syang tawaging Papa gaya ng dati.

"Yūshoku no junbi ga dekite imasu." (Dinner is ready)
Nakatutok ang mata nitong sabi kay Kento na ngumiti lang ng alangan. Maasikaso si Papa Hiroshi. Magaan ang loob ko dito.

"Tara na Kups(Kup@l)." Ngumisi ako kay Kento.

"Hoy Athena san mo natutunan yan!" Singhal nya sakin at hinabol ako papasok ng Dining Room. Napapailing lang si Papa.

"Bakit, yun ang tawag ni Ai sayo eh dapat nga diba Kup@-" Tinakpan nito ang bibig ko.

"Aist! Wag mo gayahin lahat ng natutunan mo sa mga gag- I mean, alam mo ba ang ibig sabihin noon." Simangot na pinag hila nya ako ng upuan at pinaupo. Bago sya umupo sa upuan nya at uminom ng tubig.

"Sperm Cell" Walang anuman na sabi ko at nagkibit balikat. Nasamid ito sa iniinom at umubo ubo. Napahalakhak ako ng sobra dahil itsura nya.

"Kids, settle down and eat." Nakangiti at umiiling na sabi ni Papa.

Sa kalagitnaan ng pagkain ay dumating si Thaddeus at umupo sa tabi ko. Tinaasan ko ito ng kilay at ibinalik rin sa akin. He still have his bed hair. Napaiwas ako ng tingin.

"You... You... Magdamit ka nga!" Nagiinit ang pisngi ko. Pandesal na walo! This is the example of the things that when you see it. You cannot forget. His body was ripped.

"Tado, nakalimutan mo atang wala ka sa bahay mo." May inis na salita ni Kento. Napabaling ang tingin ko kay Thaddeus. Nakangisi ito.

"Tado...?" Napataas ang kilay ko. Maybe I said it out loud that's why they looked at me. The word roll out my tounge smoothly. Like I said it many times. Hindi ako nakatagal sa uri ng tingin ni Thaddeus sa akin. Like it's burning. Tinaasan ko sya ng kilay para hindi mahalata na naiilang ako.

"Tinitingin mo? Dukutin ko mata mo riyan." Inirapan ko ito at uminom ng tubig.

"What? You called my name right?" Nanlaki ang mata kong tinignan sya.

"When did I..." I realized that maybe was his nickname. Tumikhim ako at ipinagpatuloy ang pagsasalita.
"Tado. Like Tarantado. Suits you." Tumaas ang sulok ng labi ko. I just hear the two other men laugh. But supprisingly he also did. His laugh was manly. Hala.. napatingin kaming lahat sa kanya. Imbis na magalit at sungitan ako, tumawa sya? What's gotten into him?.

"Tado ba yung tawag ko sayo noon, because I felt something nostalgic." Nakakunot ang noo ko. Unti unti ay nawala ang ngiti nya. Tumuloy naman sa pag kain si Kento at tumukhim. I guess they are really avoiding questions when it comes with my past. The more they hide it from me. The eager I want to know. There's always something important missing. Yun ang nararamdaman ko. May importanteng bagay akong nakalimutan at hindi ko mahanap kung saan.

"You are happy now. Are you not?" Makahulugang tanong ni Papa Hiro habang umiikot kami sa kompanya. He told me. He have his own company like this developer ng games and when he's gone, sa akin nya daw iyon iiwan.

Napalingon ako sa kanya mula sa pag tingin ng nagbebeta test.

"Yeah?" Kahit ako hindi sigurado sa sagot ko. Lagi kong nararamdaman na may kulang.

"If ever bumalik ang alaala mo ng nakaraan anak, I'm always here for you. Just remember this days when you woke up after the accident. Remember that we always love you. I do."
Natigilan ako sa sinabi nya. Bakit iba? Parang nag papaalam sya? O meron talaga sa nakaraan ko na hindi ko magugustuhan.

Biglang sumakit ang ulo ko. Muntik na akong matumba sa pag kahilo.

"I love you Athena. Always remember that kahit itaboy mo ako papalayo." I heard a woman whispered somewhere. Sobrang sakit ng ulo ko. Nagkagulo man ang lahat sa kompanya ay wala akong magawa kundi pukpukin ang ulo ko.

Then there was a man's voice.

"Wo feichang xihuan ni."

"You. You killed her! You gave the disk to her didn't you. I will kill you!"

Napasigaw ako sa sobrang sakit ng ulo ko.
"Make it stop please ang sakit!" I cried. It hurts. Pakiramdam ko hindi lang ulo ko ang sumasakit. Parang may tinutusok sa dibdib ko. That voice of a man seems familiar. Unti unti ay napagod ako at tinatakasan ng malay. I may be hallucinating but I saw a woman. She's holding my hand. We we're running. Nauuna sya sa akin at hinihila nya ako. I cannot see her face. But I can hear her giggles.

"Siyera" I unconsciously muttered reaching out.