Anonim adam/ Yarı Texting

0.8

Bakkala gitmek için evden çıktım. Ara sokaklardan ilerliyordum ki bir anda kolumdan tutulmamla adeta şoka uğradım.

"Dur bakalım güzellik nereye gidiyorsun?"

"Kolumu bırak"

"Nereye ya daha eğlenicektik"

"Bırak dedim sana"

Çok korkmuştum ve ne yapacağımı  bilmiyordum. Korktuğumu belli etmemeye çalışıyordum ama ne kadar becerebildiğim tartışılır .

Karanlığın içinden kar maskesi takmış biri koşarak bize doğru geldi ve kolumu tutan çocuk bir yumruk attı.

Ben hızla geri çekildim. Ve kavgalarını izlemeye başladım.

Kolumu tutan çocuk dayak yemekten bayılınca kar maskeli olan bana döndü. Elini uzatınca korkup geri çekildim. Sonuçta onuda tanımıyordum.

Ben geri çekilince oda arkasını dönüp gitmeye yeltendi. Ama o an anladım onun Aras olduğunu. Kolunu tuttum.

"Aras sensin değil mi?"

Cevap vermedi.

"Neden konuşmuyorsun?"

Israrla cevap vermiyordu.

"Daha ne kadar kaçacaksın benden?"

Kolunu elimden kurtarıp gitti. Arkasından bağırdım.

"Git anca kaçarsın sen zaten. Korkaksın korkak"

Bakkala gittim, alacakları aldım ve eve döndüm. Hızla odama çıktım. Telefonunu elime aldım.

Ben "Neden kaçtın?"

Anonimim "mecburdum, senin karşına çıkamam."

Ben "neden ya anlamıyorum neden?"

Anonimim "hazır hissetmiyorum kendimi"

Ben "Aras sevmiyor musun beni?"

Anonimim "seviyorum o nasıl soru öyle"

Anonimim "hemde deliler gibi seviyorum"

Ben "teşekkür ederim beni koruduğun için"

Ben "ve iyi geceler..."

Anonimim "yapma böyle ya biliyorum orada seni bırakıp gitmemeliydim."

Anonimim "Ama kim olduğumu anlamaman için buna mecburdum"

Anonkmim "aslında önemli biri değilim ama senin akışına çıkamam ya beni sevmezsen. Karşına çıkmam için sevmen lazım anla beni"