Anonim adam/ Yarı Texting

1.1

"Nisan gel seni Aras'a götürelim"

"Nasıl yani Beyza sen tanıyor musun Aras'ı"

Kuzey yanıma geldi.

"Nisan özür dileriz ama saklamamız lazımdı."

"Ne yani Kuzay sende mi?"

"Malesef"

"Şu iş bitsin ikinizede sorucam hesabını. Ama ne olur ilk önce beni Aras'a götürün."

"Tamam gel kardeşim gidelim"

Okuldan çıktık ve sahile doğru yürümeye başladım. Sanki yaklaştıkça heyecanım kat ve kat artıyordu.

Daha onunla konuşmaya başlayalı 1 ay bile olmamıştı ama ben hemen ona alışmıştım.

Umarım pişman olmam umarım.

"Beyza bana onun fotoğrafını gösterir misin?"

"Tamam gel hesabından bulurum"

"Siz takipleşiyor musunuz?"

"Evet"

"Madem bu kadar yakınımızda ben niye tanımıyorum o zaman?"

"Tanıyorsun merak etme"

"Kim o zaman Kuzey kim?"

"Al bak fotoğrafı"

"Bu bu aras mı?"

"Bak karşıda bekliyor seni"

"Hadi git kavuş sevdiceğine"

Karşıya baktım ve onu gördüm. Bir an bile düşünmeden koşmaya başladım. Sımsıkı sarıldım. Hemde sımsıkı.

"Beni çok beklettin"

"Özür dilerim artık asla seni bırakmıyacağım"

"Inaniyim mi?"

"İnan"

"İnanıyorum zaten"

Ne kadar süre öyle sarıldık bilmiyorum.
O kadar güzel ve güvende hissediyordum ki asla bitmesin istedim.
Elleri saçımda gezinirken huzurlu hissettim. Sonsuz gibi...