Anonim adam/ Yarı Texting

2.9

Evet medyaya dün izlediğim bir film bırakıyorum. Tam anlamıyla mü-kem-mel bir film yani uzun zaman sonra ilk defa türk yapım bir film beğendim. Genelde yabancı izliyorum ama bu bir harikaydı şiddetle tavsiye ediyorum.

Bu arada bölüm sonunda ufak bir duyurum var okumayı unutmayın orayı.

Hepinize iyi okumalar yorum yapmayı unutmayın bol bol öpücük 😘

Tüm gece boyunca uyumamıştım. Aras'ın sınavının kötü geçmiş olması beni de çok etkilemişti.

Gerçi o hiç etkilememişti. Seninle çalışırız beraber gireriz falan diyordu.

Evet bu mükemmel birşey ama 1 sene kaybettiğinin farkında değil ve bana kendini bağladı eğer ben bu sene mezuna kalırsam yani sanki onunda 1 senesi boşunaymış gibi hissedicem.

Bilmiyorum yani belkide saçmalıyorum ama ne biliyim kafam çok karışık.

"Alooo kızzım kime sesleniyorum ben  iki saattir acaba?"

"Efendim anne hah noldu yine söyle"

"Diyorum ki sen artık 12 oldun yani sınav senen olacak ya"

"Eeee"

"Babanla seni bir tatile göndermeye karar verdik. Bol bol gez eğlen ve okul başladığında da iyice motive bir şekilde ders çalış nasıl fikir"

"Anne sen ciddi misin super bir haber bu peki nereye gidicem? Antalya mı? Bodrum mu? Ayy dur dur çeşme mi yoksa?"

"Trabzon"

"Hah"

"Trabzon canım trabzon'a gideceksin ananenin yanına"

"Anne sen buna tatil mi diyorsun şimdi."

"Evet kızım karadenizden güzel yer mi var ülkede tabiki de trabzon'a gideceksin"

"Ya ama anne ya istemiyorum ben"

"Itiraz yok git bir kafa dagıt"

Oflaya oflaya ve ayaklarımı yerlere sürte sürte odama gittim.

Kapıyı iteleyerek tükenmiş bir şekilde kendimi yatağa attım ve kafamı yastığına gömüp ellerimi yumruk yaparak yatağa vurmaya başladım.

Resmen trabzona gidicem ya şaka gibi uf

Telefonun çaldığını duyunca kafamı hafif kaldırarak elimi telefona attım.

Önüme dökülen ve yüzüme yapışan sacları çekip ekrana baktığımda Anonimim yazısını görünce gülümsedim ama gidicek olmam aklıma gelince de gülümsemem soldu.

Ben ondan ayrılacak olmamın üzüntüsü ile ekran ile bakışırken ekran kapandı.

Telefonu açmayı unutmuştum. Salak ben

Tekrardan çalmaya başlayınca kendimi dikleştirerek telefonu açtım.

"Nisan iyi misin neden açmadın telefonu nerdesin geliyim mi?"

"Sakin yaaa iyiyim ben evdeyim odamdayım"

"E o zaman niye acmıyorsun telefonuuu Ne kadar endişelendim haberin var mı?"

Sesiz kalmayı tercih ettim.

"Orda mısın nisan"

"Hı hı"

"Senin sesin niye kısık geliyor ağlıyor musun sen"

O söylediğinde elimi gözüme getirdim ve ağladığımı farkettim.

"Aras"

"Efendim sevgilim"

"Gidiyorum ben"

"Ne demek gidiyorum"

"Gidiyorum işte"

"Sen şaka mısın nisan ne gitmesi"

Ağlamam şiddetlenip konuşamayacak vaziyete geldiğimde telefonu yatağın üzerine bıraktım.

"Nisan iyi misin?"

"Değilim iyi falan değilim gitmek istemiyorum ben"

"Hiç birşey anlamıyorum bekle yarım saate ordayım"

Telefonun kapanma sesini duyunca kafamı tekrardan yastığa gömerek gözyaşlarımı durdurmaya çalıştım.

3 aylığına da olsa ondan ayrı kalıcak olmam gerçeği boğazıma bir yumru gibi oturdu.

Lütfen okumadan geçmeyin.

DUYURUUU

evet arkadaşlar uzun bir süre sonra burdayım. Aslında daha erken yeni bolum atacaktım ama instagram üzerinden bir hesap açtım. Edit hesabı ve kısa sürede o kadar çok büyüdüm ki yani ben bile şaşkınım. Yanı anlıyacağınız hesap ile meşguldüm.

Yeni bölüm için gelen mesajlar artınca aslında burayı ne kadar ihmal ettiğini farkettim. Özür dilerim tüm okurlarım.

Biliyorum çok kısa çerezlik bir bölüm oldu ama çok sık bolum atacağım için kısa yazdım.

Bu arada kitapta ufak değişiklikler ve düzenlemeler yaptım. Bazı bölümler de mantık hataları vardı onlar düzenlendi. Ve tanışma bölümünde düzenlemeler yaptım.

Umarım yeni bölümü beğenmişsinizdir.

Sizi çoook seviyorum bayyy❤