Anonim adam/ Yarı Texting

2.1

Okuldan sonra Aras ile yürümeye başlamıştık.

"Ya ne zaman sürprize varıcağız"

"O nasıl bir cümle nisan?"

"Ama merak ediyorum"

"Geldik neredeyse"

Bir daha yürüdükten sonra karşımızda gördüğümüz yere büyük bir şaşkınlıkla bakmaya başladım. Bu mükemmeldi. Devasa bir araba galerisi.

"Oha burası müthiş"

Aras'ı beklemeden yavaşça yürümeye başladım. Arada sırada arabaların kaputlarına elimi değdiriyordum.

"Bunlar harika Aras"

"Bu kadar seveceğini tahmin etmemiştim. Babamın galerisi"

"Ben tam bir araba tutkunuyum bunu nasıl bilmezsin"

"Senin hakkında gözümden kaçan tek bilgi sanırım"

Yavaşça arabaların arasında yürüken gözüme antika denilebilecek eski bir araba çarptı.

"Aras bu çok tatlı binebilir miyim?"

"Tabikide"

Yavaşça kapısını açtım. Sanki nadide bir parçaya dokunuyormuşcasına.

"Fotoğrafımı çeker misin?"

"Ver telefonunu"

"Benimkinin şarzı yok sen çek akşam bana atarsın"

"Tamam çektim"

Aras'ı duydum ama sanki duymamış gibi davranıyordum.

Sürücü koltuğunda oturduğum arabaya sanki büyülenmiş gibi bakıyordum. Aras sahteden öksürünce ona döndüm.

"Bana bile bu kadar dikkatli bakmıyorsun"

"Saçmalamaaa bir arabayı kıskanacak değilsin heralde"

"Valla kıskandım bile"

Arkasını dönüp yürümeye başladı. Ciddi olamaz değil mi?

Yok artık cidden benden uzaklaşıyor. Hızlıca kendime gelip arabadan indim. Yanına gittiğimde boş gözlerle bana bakıyordu.

"Aras yapma ya"

"Sonunda bakışlarını arabadan çekip yanıma gelbilmissin."

Ilk defa bana böyle davrandığı için kalbimin kırıldığını hissettim. Sessizce mırıldandığını duydum.

"Bu kadar sevdiğini bilsem asla getirmezdim resmen beni unuttu"

Sessizce yaptığı pişmanlık nidasından sonra benden asla beklenmeyen birşey yaptım.

Onu yakasından tutup kendime çektim ve dudaklarına dudaklarımı koydum.

Öpüşmüyorduk ama dudaklarımız yapışık haldeydi. Kendimi geri çekip ona sarıldım. Kafamı göğsüne yasladım. Yüzüne bakamadım bile doğal olarak"

"Canlı yada cansız bu hayatta hiçbir bok benim için senden daha değerli olamaz. Saçma sapan düşüncelere kapılma"

Gözyaşlarının süzülmesine izin verdim. Her ne kadar durumu kurtarmaya çalışmış olsamda kalbim kırılmıştı bir kere.

Beni kendinden ayırıp gözyaşlarımı sildi.

"Ya yapma böyle ağlamana dayanamıyorum. Amacım seni ağlatmak değildi ki şu an kendimi iğrenç hissettim çunkü senin.kalbini kırdım. Haklısın saçmaladım. Ben bu değilim yani ben öyle bir insan değilim biliyorsun. Sadece bi anlık beni unuttuğunu düşündüm. Ve bu bana iğrenç hissettirdi. Özür dilerim gerçekten amacım seni kırmak değildi."

"Lütfen sadece sus ve sarıl"

Tekrardan kafamı göğsüne gömdüğümde saçlarımı okşuyor olması ile gözlerimi yumdum. 

"İlk öpüşmemize bak tam bir fiyasko"

Dedigini duymamis gibi yaparak sessizce kıkırdamaya başladım.