r.a.b & v.c.m | regulus arcturus black ⌱

bölüm³

[Sayfa 3]

O sadece bana karşı açıktı, sadece bana içini açıyordu. Onun dışı soğuk, buzullar gibi. Ama içi, çöller gibi sıcak. Âşık olduğunuz birine beslediğiniz duygular kadar sıcak. Annenize, babanıza beslediğiniz sevgi kadar sıcak. Ama kimse bilmiyor, kimse...

🌼

"Sen niye bugün suskunsun?" dedi Veronica Regulus'a. "Tanıdığım kıvırcık böyle değildi. Birşey oldu değil mi?"

Yavaşça ona çevirdi kafasını genç adam. "Kıvırcık.. sanırım biraz mutsuz."

"Regulus..." dedi Veronica onun gözlerine bakarak. "Ne oldu? Anlat bana."

"Aslında birşey olmadı. Fakat...fakat ben kötü hissediyorum." dedi Regulus genç kıza.

"Oh o zaman.. biraz koşalım mı?" dedi Veronica.

"Belki o zaman içindeki huzursuzluk gider.
Belki koşmak, rüzgarla sen herşeyden kaçmana yeter."

Genç adam gözlerine baktı kızın. Ardından kalktı ve sıkıca elini tuttu.

Hiç bırakmak istemiyormuş gibi.

Tebessüm etti Veronica genç adama.

"Eğer birimiz düşerse geride bırakmak yok. Hele elini bırakmak...asla. Gerekirse sürünerek gideceğiz. Anlaştık mı bücür?"

"Anlaştık kıvırcık"

Ardından koşmaya başladılar, bırakmadılar birbirlerini. Kendilerine ait hissettikleri o yer, koştukları o yer, Regulus'un Veronica'yı götürdüğü yerdi.

Bahşedilen muhteşem yer.

Bir süre aralıksız koştular. En son durdular.

"Yeter Regulus. Çok yoruldum."dedi Veronica genç adama.

"Oo sen şimdiden yorulmuşsan işin zor. Daha çok erken." dedi Regulus gülerek.

Fakat genç kız Regulus'un aksine daha ciddiydi, elini kalbine götürerek konuştu.

"Ben... ben yoruldum Regulus. Kalbim.. kalbim çok hızlı atıyor."

"Veronica? Hey, sakin ol bücür." dedi Regulus.

Elini elinden çekti.

Ardından Veronica'nın yüzünü elleri arasına aldı.

Ardından fisıldadı ona;

"Ben yanındayım ve seni asla bırakmayacağım."

Tebessüm etti Malfoy, ardından önceki halinden farklı olarak daha iyi bir şekilde olduğu yerde doğruldu.

"Tamam.. tamam." dedi derin bir nefes alarak.

"Sakin ol. Revire götürebilirim." dedi Regulus.

"Hayır!" dedi Veronica bir anda.

"Tamam, tamam sakin ol." dedi Regulus anlam veremeyerek.

Bir süre ikiside konuşmadılar. Sessizliği Veronica bozdu.

"Hadi gidelim." Dedi.

"Bir dakika dur! Ya birşey olursa yürürken."

"Saçmalama Regulus birşey olmaz. Geçti gitti işte. Fazla yoruldum."