◗
Ellerini defterin tozlu sayfalarında gezdirdi Voldemort.
Sonra yüzüne hiç yakışmayan bir tebessüm ile kelimeler döküldü dudaklarından ;
"Ne aşk ama? Hayat onlara birlikte ölmeyi bile vâdetti." dedi, "Şimdi ise ikiside bu defterin yırtılmış bir say...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hoşgeldiniz yeni bölüme! Sihirli Okumalar! & Okurken yorum yaparsanız beni çok mutlu edersiniz!
"Böyle daha iyi misin Veronica'm?" dedi Lily suratını asıp duran Veronica'ya, "İyiyim Zambağım. Daha uğraşma."
"Niye suratın asık o zaman?" dedi Lily. Veronica birkaç gündür hastane kanadındaydı, belki da hâlâ çıkmamış olması onu rahatsız ediyordur diye düşündü.
"Zambak" dedi Veronica, "Bir insan, bir insanı öptükten sonra utanıp niye gelmez yanına?"
Dudağının kenarı ile tebessüm etti Lily, "Bilmem."
Ofladı Veronica. "Duydun değil mi?"
"Evet"
"Of Regulus!" dedi sinirle Veronica, "Böyle hiç gelmemezlik edeceğine hiç öpmeseydi daha iyi."
Gülümsemesi biraz daha yayıldı suratına Lily'nin.
"Geceyi bekle." dedi Lily, "Benim şimdi gitmem gerekiyor. Ama mutlaka geleceğim akşam."
Arkadaşının alnına öpücük kondurdu Lily ve oradan çıktı.
Gözleri tavanla buluştu bir süre Veronica'nın. Çok geçmeden uykuya daldı.
"Regulus.."
"Ne var Veronica?"
"Sanırım...sanırım birşey oldu."
Kaşları çatık bir şekilde ona döndü Regulus.
Veronica elini karnına koymuş, sevgilisinin gözlerine bakıyordu.
Gözlerini açtığında yağan yağmurun damlacıkları, cama vuruyordu. Büyük bir umutla etrafa baktı. Regulus hâlâ gelmemişti.
Sertçe tekrardan kafasını yastığa gömdü. Anlam veremiyordu. Gördüğü rüyalar ne sıradandı ne de doğru düzgün bir sadeliğe sahipti.
Gözlerini yumdu sıkıca. Ağlamak istedi. Neden bilmiyordu ama, sanki ağlarsa gözyaşları ile birlikte bütün düşündükleride akıp giderdi.
Yavaş aktı gözyaşları. Yastığın bir süre sonra ıslandığını farketti. Hâlâ yağmur yağıyordu.
"Veronica" dedi bir ses. Regulus gelmişti. Veronica, uyumak ile uyumamak arasında bir yerlerdeydi. Regulus'un sesi bilincini açmıştı.
"Sen ağladın mı?" dedi kendi kendine Regulus. Islanan yastığı farketmişti. Yatağın kenarına oturdu, elini tereddütle kaldırdı. Saçlarında gezdirdi genç kızın. Veronica, çok iyi hissetti o an.
"Özür dilerim...gelemedim yanına" dedi Reg sessizce, "Bir kaç işim vardı.."
Dudağının kenarı ile tebessüm etti Veronica. Sonra yavaşça Regulus'a doğru döndü, ama gözleri kapalıydı hâlâ. Ellerini beline doladı birden. Regulus, önce küçük çaplı bir şok geçirsede sonra o da sarıldı kıza. Yerine tam olarak yerleşince Veronica ile uykuya daldı.
&
"Affettim Regulus.." dedi yanında uyuyan Regulus'a. Onu izliyordu sabahtan beri. Ellerini kaldırdı, kıvırcık saçlarına daldırdı. Tebessüm etti uyuyan Regulus'a.
O an, Regulus kıza doğru döndü ve bir elini beline attı. Yutkundu genç kız.
Biraz daha izledikten sonra geç adamı, esnedi birden. Günün çok ama çok erken saatleriydi.
Tebessüm ederek, gözlerini kapattı genç kız.
&
Regulus, genç kızın yanından kalkmak üzere hareketlenmişti fakat bunu farkeden Veronica, ellerini onun beline dolayıp âdeta kendine kenetlemişti onu. Bırakmıyordu, bırakamıyordu.
"Madem ısrar ettin, biraz daha uyuyayım." dedi sessizce Regulus, "Umarım uyandığında bana sinirli olmazsın."
"Sana sinirli falan değilim! Ama özür dilemeye devam edersen sinirlenmeye başlayacağım." dedi Veronica. Regulus, kız uyandığında beri özür diliyordu.
"Tamam, susacağım. Ama özür dilerim,"
"Reg!"
"Tamam! Sustum"
Ortada ölüm sessizliği olurken, sadece gözleri konuşuyordu birbirleri ile. "Reg," dedi Veronica, "Beni asla bırakma, tamam mı?"
"Seni asla bırakmayacağım..." dedi Regulus genç kızın elini tutarken. Dudağının kenarı ile tebessüm etti.
"Aa! Defterin ne işi var burada." dedi Veronica.
"Konuşmalarımıza bakmak için getirdim. Ne yazmışız diye..."
"Nasıl? Bu defterin böyle bir özelliği mi var?"
"Evet," dedi Regulus defteri eline alırken, "Eğer, asanı deftere doğru tutup, ilk sayfasına dokundururken "Sonsuza Kadar Bende Sır" dersen defter sana bütün konuşmalarımızı gösterir. Hatta silenenleri bile. Ama sadece defterin sahibinin yazdığı ya da sildiği yazıları gösterir."
"Nasıl yani?"
"Yani hani bu defter ile sen bana yazıyorsun ya, bu deftere asayı doğrultup sadece senin sildiğin yazıları görebiliriz" dedi Reg.
"Hmm..." dedi düşünceli bir ses ile Veronica.
&
Regulus gitmişti, genç kız yattığı yerden uzandı yanındaki komidine, ardından defteri aldı eline. Asasınını da aldı eline.
"Sonsuza kadar bende sır kalacak"
Yazılar, defter sayfasının üzerinde belirdi birden, ama bir tuhaflık vardı.
Kimsin?
Geçmişinde ve geleceğindeki acınım küçük kız...
Kaşlarını çattı Veronica..
Bunları yazdığını hatırlamıyordu Veronica, emindi bundan.
Defteri kapattı, sonra hızla tekrardan açtı. Rastgele bir sayfa seçti, çevirdi.
Ve bir an dondu sonra elini sayfada beliren resime götürdü ;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〔 ağağağağa 〕
Oy ve yorum atarsanız çook mutlu olurum!
Haydi ben kaçtım.
Ama önce bir soru koyayım, sizde cevaplayın
👉 Sizce, o defterde yazan şeyler kimlerin arasında geçiyor? <3
