r.a.b & v.c.m | regulus arcturus black ⌱

bölüm²³

Vote ve yorum görmek beni çok mutlu eder :)

Gelecek ve geçmişi birleştiren nedir? Her şeyi yoklayan, bizi kontrol eden, nedir?

Zaman her zaman insanları kontrol etmiştir, biz.. bunu okuyan sen ve ben zamanın sadece birer kölesiyiz. Zaman geçtikçe bazılarımızın pişmanlıkları artıyor. Bazılarımızın ise umutları yeşeriyor.

Peki zamanda yolculuk etmek mümkün müdür? Olabilir mi böyle bir şey. Garip ama bir o kadar da akıl karıştırıcı. Belki de geçmişte karşılaştığımız insanlar, gelecekte birden her şeyimiz oluverir.

Her şey kaderimiz de var aslında.

Güneş yeni kendini gösterirken, bütün bu akıl ermez sorulara yanıt bulmaya çalışıyordu Veronica. Nasıl olabilirdi? Bir insan, gelecekten nasıl gelirdi? Ne yoluyla gelirdi?

Böyle bir şey olabilir miydi?

Sağ duvarda duran saate ilişti gözü, daha çok erkendi. Gözlerini yumdu. Dün olanların ya da bugün olacakların hiç birini bilmek istemedi. Sadece kendini uykuya bırakmak istedi.

Olmadı.

"Aquila! Sen ciddi misin? Bu işi kendi başına halledemezsin." dedi Harry. Sesi ince ve tezdi. "Harry! Onları nasıl koruyacağım o zaman?!" dedi Aquila çocuğa. Veronica sessizce merdivenlerde bekliyordu.

"Her şeyi anlatalım bence. Amacımızı, yapmak istediğimizi falan. Açık açık söyleyelim"
dedi Eilrys. "O zaman aklını yitirmekle karşı karşıyayız." dedi Lucrecia karşılık olarak.
Bu sırada Aquila başka bir odaya girmişti.

"Herm, bir şey söyle ona?!" dedi Harry. Kız kafasını olumsuz anlamda salladı, "Kendi ailesini kurtarmak istiyor. Ona her türlü nedeni sunsamda kabul etmez"

"Günaydın" dedi Ron. Kızıl saçları iyice karışmıştı. "Bir şey kaçırdım mı? Ne? Neden öyle bakıyorsunuz?"

Eilrys elini alnına vurdu ve Ron'un hiç akıllanmayacağı şüphesini ortadan kaldırdı. Evet, Ron asla akıllanmayacaktı. Aquila içeri geldiğinde merdivenlerden adım sesleri geliyordu.

Veronica yavaşça ayağını yere bastı. Bakışları 6 çocuk üzerinde gidip geldi. "Her şeyi bilmek istiyorum. Her şeyi"

Harry, Aquila'ya döndü. Soru sorar gibi bakıyordu kıza. Aquila sertçe yutkundu ve derin bir nefes alarak konuşmaya başladı. "Her şeyi anlatmadan önce, Regulus Arcturus Black'in nerede olduğunu söyleyebilir misin?"

Veronica kaşlarını hafif çatıp, "Bilmiyorum" dedi naif bir sesle. "Harika! İşimiz daha da zorlaştı desenize" dedi Lucrecia.

"Bakın, şuan aklımı yitirmiş durumdayım ve bir sinir krizi geçirip ölmek istemiyorum. Bana her şeyi anlatın. Şuan, hemen. Her şeyi" dedi Veronica bir çırpıda. Hermione derin bir nefes aldı "Uzatmanın bir anlamı yok zaten."

"Güzel" dedi Veronica, ardından bir sandalyeye oturdu. "Dinliyorum"

"Bakın, biz gelecekten gelen 6 çocuğuz. Ve belki garip gelecek ama geçmişi değiştirirsek gelecekteki sorunlar ortadan kalkar. Voldemort hiç bir zamanda olmaz." dedi Hermione.
"Ne? Gelecekte hâlâ o yaşıyor mu?" dedi dehşete düşerek Veronica. "Sakin olun lütfen, evet maalesef yaşıyor. Geçmişte olanlar gelecekte çok büyük sorunlara mâl oldu."

"Geçmişte noldu peki?"

Önce sertçe yutkundu, sonra zar zor konuşmaya başladı Hermione. "Masum insanlar öldürüldü. Voldemort hortkuluk yaratarak kendini garantiye almayı düşündü. Ve aldı da."

Veronica dinlemeye devam etti. Hermione susmuştu, nasıl söylese bilmiyordu genç kız. Donup kalmıştı.

"Bizim buraya gelmemizin asıl sebebi, ailelerimizi korumak" dedi Eilrys. Cevaplardan tatmin olamamıştı Veronica, "Her şeyi açık açık söyler misiniz? Ailenize gelecekte ne oldu da korumanız gerekiyor??"

"Ailelerimizi kaybettik Aquila, ben, Harry ve Eilrys" dedi Lucrecia, "O hepsini teker teker öldürdü"

Yutkundu Veronica. Kelimeler yetmezdi şuan o anı anlatmaya. Aquila Veronica'nın yanına doğru gitti, yere bakan genç kızın kafasını kendi elleriyle kaldırdı, "Anne böyle bir şey olmayacak. Biz.. biz başaracağız" dedi dolu dolu gözlerle.

Kızını kendine çekip sıkıca sarıldı genç kız.

Gelecekte ölecekti, Bu yüzden kolyesi kızındaydı. Bu yüzden birbirlerini ilk kez gördüklerinde küçük kız "Sesin çok güzelmiş" demişti.

Hiçbir şey hissedemiyordu ...

Hiçbir şey ....