r.a.b & v.c.m | regulus arcturus black ⌱

bölüm²⁵

Tam net olmasada yakında final yapacağız ...

"Niye anlatmadın bana?" dedi Veronica. "Anlatmak istemedim. Ya da..anlatamadım" dedi Regulus, "Bilmiyorum"

Veronica sıkıca sarıldı ona. "Regulus, her zaman yanındayım" dedi. Reg'in elleri Veronica'nın belini bulduğunda o da sıkıca sarıldı genç kıza.

"Sadece sana sarılarak uyumak istiyorum. İzin var mı?"dedi gülerek Reg. "Bilmem, kalbimin kırık oluşunu bir akşamlığına silmeyi deneyebilirim."

Sıkıca sarıldı kıza. Sımsıkı doladı kollarını.
Gece lambası söndü ve ev sessizliğe gömüldü.

Sabah herkes ( erken uyandırıldığı için Lucrecia hariç ) mutlu gözüküyordu. Belki de bir anlık herkes gülümsüyordu.

"Ne yapmamız gerektiğini tam olarak söyler misiniz? Her şeyi tam anlatında bilelim." dedi Roxy.

"Yapmamız gereken sadece Adı Lazım Değil'in bulamayacağı bir yere sığınmak."
dedi Eilrys.

"Peki bize zarar verecekse neden herkesi yanımıza almadık?"

"Çünkü sadece belirli kişilere zarar vermeye çalışıyor." dedi Lucrecia. Gözlerini genç kıza kitleyip "Tuhaf" dedi Roxy. Tam bir cümle daha kuracakken lafını Aquila böldü. "Hemen işe koyulalım. Cidden çok geç olmadan."

Kimsenin sonsuz yaşayamayacağı bu dünyada belkide bir kaçış arıyorlardı. Bir anda 7 çocuğun hayatlarına girmesi, belki de imkansızında imkansızıydı. Geleceği değiştirebilirler miydi gerçekten? Yoksa hepsi palavra mıydı? Gelmelerini kim söyledi ya da gerçekten kimdiler?

Bunlar belkide çözülemeyecek sırlardı. Bir süre yer aradılar. Eninde sonunda bir mağaraya sığınmak yerine Regulus'un kulübesini seçtiler. "Ah, merlin! Burası harikaymış" dedi Lucrecia.

"Hoş" dedi Draco. Buna göz deviren Eil, umursamadan devam etti gezmeye. "Peki yerimizi bulabilir mi?" diye bir soru attı ortaya. "Bulabilirde bulmayabilirde." dedi Draco.

"Cidden baya açıklayıcı oldu ya, sağol." dedi ona karşılık Eil. "Büyü ile kendimizi dış dünyaya kapatabilirsek harika olur. Keşke Dumbledore da burada olsaydı..." dedi Aquila.

"Ah, bir dakika. O mu sizi yönlendiriyor." dedi Reg şaşkınlıkla. "Evet, baba" dedi Aquila tereddütle. Tuhaf gelmişti, belki de olumsuz karşılamasından korkuyordu.

Ama beklediği gibi olmadı ( zaten böyle düşünmesi başlıca bir hata, Reg harika bir insandır. ) Regulus, dudağının kenarı ile hafif tebessüm etti. "Güzel, bu hoşuma gitti."

"Hangisi, Aquila'nın sana 'baba' demesi mi yoksa Dumbl-"

Roxy'nin tamamlanmayan sorusunu hemen cevapladı Reg. "Baba kelimesi... çok hoş"

Aslında Reg'in de Veronica'nın da içinde merak uyandırmıştılar. Çok garip değil miydi sizce de? Sevdiğiniz insanla sizi gelecekteki çocuğunuz birleştiriyor, buluşmanıza vesile oluyor. Ne tuhaf!

Aquila suratına büyük bir tebessüm yerleştirdi. James, Harry'nin yanında onunla bir şeyler konuşurken, Ron ( şüphesiz her zaman ki gibi ) yemek yerken, Harmione ve Eilrys Lily'e yardım ederken, Lucrecia - en sevdiği kuzeni (!) - Draco ile uğraşırken saatler akşam 9'u bulmuştu.

"Bu imkansız, onları geçmişe gönderek nasıl bir hataya düştüğünü farkında mısın sen ?!"
Snape'in sesi odada yankılanırken Dumbledore onu yanıtsız bırakmadı. "Hala anlamadın değil mi Severus." dedi Dumbledore sakince. "Benim istediğim, onların gerekli şeyleri bulmaları. Ama onlar başka bir amaca yönelenecekler, belkide büyül bir hayal kırıklığı ya da çaresizlik yaşayacaklar. Büyük bir düşüş, parçalanış. Ama sona yaklaşıyoruz, bunu sen de biliyorsun Severus." Snape, mimiksiz bir şekilde "Aquila'ya zarar gelmesin, Dumbledore. O..benim için değerli"
"Biliyorum. Ölen arkadaşlarından sana bırakılmış bir armağan gibi belkide. Ama böyle olması gerekiyor. Onu sonsuza dek yok etmek için onun da canının yanması gerekiyor. Geleceği, gelecekleri için...annesi gibi fedakar olmak zorunda." Snape, "Ya hata yaparsa?" dedi. "Hata yapamaz. Çünkü o her türlü varoldu. Her türlü doğdu Severus. Onun geleceği var. Ama geleceğinin olması için , sevdiklerinin geleceği olmaması lazım. Buna mecbur..."

Belki de, Regulus'un sakin ve yeterince güvenli buldukları o kulübedeki son huzurlu geceleriydi hepsinin. Sanki bunu biliyorlarmış gibi hep beraber geçirmişlerdi zamanı.

"Geçmişi değiştiremezler ama geleceğe vereceği zararı en aza düşürebilirler."

imkansız diye bir şey yoktur.

kimse hiçbir şey bilmiyor.

bunu okuyan sen de,

bunu yazan ben de,

kimse bilmiyor

...