◗
Ellerini defterin tozlu sayfalarında gezdirdi Voldemort.
Sonra yüzüne hiç yakışmayan bir tebessüm ile kelimeler döküldü dudaklarından ;
"Ne aşk ama? Hayat onlara birlikte ölmeyi bile vâdetti." dedi, "Şimdi ise ikiside bu defterin yırtılmış bir say...
Oy atın bebeklerim, bu suratımda bir tebessüme sebeb oluyor 💕
"Anne...şuan senden tek isteğim toparlanman. Babamı, amcamı, zambağını ve Jam amcayı bulmamız gerekiyor şimdi."
Veronica kızına baktı. Ardından ayağa kalkıp "Size yardım edeceğim çocuklar" dedi. "Bu çok hoşuma gitti, işe koyulmaya ne dersiniz? Çok geç kaldık" dedi Lucrecia. Bir kaç saat içinde yola çıkmışlardı.
"Kimin kiminle ve nerede olduğunu nasıl bulacağız şimdi? Herkesin evine baktık" dedi Eilrys. "Tam da ortadan kaybolmanın zamanı idi zaten." dedi Lucrecia.
Her yere bakmışlardı, kulübelere, evlere her yere. Ama hiçbiri yoktu. "Yarın aramaya devam etsek? Çok fazla uykum var" dedi Lucrecia. "Tamam, kulübeye dönelim. Yapacak bir şeyimiz kalmadı maalesef." dedi Harmione.
"Ya onlara bir şey yaparsa? Ya bir şey olursa ne yapacağız?" dedi Veronica korkuyla. "Yarın devam edeceğiz anne. Söz veriyorum..." dedi Aquila annesinin elini tutarken. Eve giderken herkes ümitsizce sessizleşmişti. Belki de bir imkansızı gerçekleştirmeye çalışıyorlardı.
Kulübenin kapısını yavaşça açtı Eilrys. Kapkaranlık bir manzara ve sessizlik. Ölüm yeterince yakınmış gibiydi. Bir anda bembeyaz bir ışık göründü. Herkes tedirgindi. Sonra kapının ardında sarı saçlı, uzun bir çocuk göründü.
"Size yardım edeceğimi söylemiştim"
Draco elindeki asasını indirerek ışığı açtı. Pencereler, perdeler, her şey kapalıydı. "Ben de sana karışmaman gerektiğini söylemiştim." dedi Eilrys sinirle. "Bak kızıl, sadece yardım etmek istiyorum. O kadar"
"Sen kend-"
"Eil! Şuan zamanı değil." dedi Aquila içeriye bakarken. Sarı saçlı, uzun bir kadın..Roxanne ayağa kalktı ve Veronica'ya sarıldı sıkıca. "Neredeydin?" diye fısıldadı tenine.
Bir şey demeden sadece sımsıkı sarıldı ona Veronica. "Bu gerçek olamaz, değil mi?" dedi olanları kastederek Roxy, akıl ve olağan dışı...
"Roxy, senle konuşmuştuk. Önce ben sarılacaktım"
Kıvırcık saçları ile bir genç ileri geldi. "Rüyada değilim, değil mi kıvırcık?"
"Bilmem, belkide mükemmel bir rüyadayızdır. Hiç çıkmayız ..."
Sımsıkı sarıldı ona Veronica. Kokusunu içine çekti büyük bir özlemle. "Sen ve ben hiç çıkmayalım kıvırcık. Lütfen ..."
"Belki romantik anınızı bozuyor olabilirim ama şuan bunun sırası değil. Yarın büyük bir gün olacak. İyi bir uyku tüm dikkati zinde toplar." dedi Draco.
Diğer bölümde tam olarak burdan devam edeceğiz bebeklerim. <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
