Crush Back or Cash Back

Chapter 30

Chapter 30

Demi POV

NASA labas ako ng campus.  Pagala gala. Hindi ko na Alam kung anong nangyari sa akin. Umuwi na ako ang lahat ay nag bago na. Wala ng Tyler  wala ng  lalaking minahal ko dahil niloko ako. Pinaniwala ako na Mahal Niya  ako. Sana sinabi niya nalang ang totoo. Edi sana hindi na ako umaasa na may siya at ako sa huli. Kasi kung  sinabi niya . Hahayaan ko  naman siya na lumayo na sa akin.

Ayaw ko na mapilitan  siya na makasama ko. Buti nga at sinabi ni Hazel sa akin. Para magising naman ako sa katotohanan na di talaga kami bagay. Tama nga ang lahat ng naririnig ko tungkol sa akin. Mahirap ako ngayon tapos mayaman sila. Anong laban ko?

Naninikip ang dibdib ko. At basang basa pa ako sa ulan. Hindi na ako naka attend ng mga classes  ko. Sabi naman ng iba suspended  daw. Kaya may panahon akong mag emote.

Naramdaman ko na naman ang mga luha ko. Shit Rama na Demi. Ako lang pala ang nakaka sakit sa aking damdamin. Ang tanga Ko. 

Hindi ko naramdaman na nasa tapat na ako ng bahay. Pumasok ako.

Nararamdam ko aang Simoy  ng hangin na dumadapo sa  aking katawan.
Wala na si Tyler. Wala ng hatid sundo. At kailangan ko na itong isanay.

Hindi ko na mababalik  ang mga sandali na nakikita at nakakasama ko siyang ngumingiti  lahat  pala yun awa. Sinabunutan ko ang sarili ko. Ang tanga ko. Ang tanga tanga ko. Nag pa loko  ako.

Napaupo ako sa kwarto ko at niyakap ang sarili.

Sana sinabi niya nalang noon.  Na hindi niya kayang suklian ang pag mamahal ko.
Bumalik lahat ng ala ala namin ni Tyler. At heto  ako ngayon. Mas along lumalakas  ang hikbi  ko.
Hindi ko magawang  tawagan si Violet at baka Alam niya rin ang nangyari sa akin. 

Baka kasabwat siya. Si Owen ang sinabihan ni Tyler.

Ang sakit . Ang sakit sakit nag tiwala ako.

Nang gabing  Yun. Wala akong raket. Hindi ako makatulog ng mahimbing. Nasasaktan ako. Naawa lang ang naramdaman ng Tao sa akin. Sana di nalang ako umamin nag sisi ako. Sana hindi ko nalang siya nakilala edi sana masaya pa ang buhay ko. Pero wala eh mapag laro ang tadhana. Tinamaan ako. Pero hindi siya. Tinamaan siya sa ex niya pa.

At hanggang ngayon hindi pa siya nakaka moveon.

Ang bilis ko maniwala.  Pinakilala pa niya ako sa magulang niya.  Pero ito lang pala ang lahat mahahatung sa  ganito.

Kinaumagahan maaga akong bumangon. Di ko na magawang ipilit na ipikit  ang mga Mata ko.

Handa na akong pumunta sa school. Wala ng Tyler. Wala na. Hanggang ngayon umaasa parin ako.

Kaya nag paalam ako l at dahan dahan na tinahak  ang paaralan  namin. Konting tiis nalang Makaka trabaho na ako ng maayos.  At kailangan Kong alalahanin  ang magulang ko.

Wala pa masyadong Tao. Kaya pumunta na ako sa room ko.

LUMIPAS ang mga oras at uwian na. Kailangan ko ng umuwi pero hindi ko pa kayang harapin  nnag kwarto ko kung saan ako  nag emote kahapon.

Habang tinatahak  ko ang daan patungo sa Field. Ay may naramdaman akong kamay.

Pinaharap ako nito. TYLER.

“Demi lets  talk"Tyler. Ang gwapo niya. Pero wala na ang bilis ng puso ko. Parang napalitan ito ng kung ano ano na wala ng pag ibig pa na nararamdaman . Hindi  ko Alam kung bakit . Walang emosyon ang binaling  ko sa kanya. Habang nakikita ko siya na aalala ko ang lahat ng paniniwala niyang mga salita. Na naka pag pa bihag  sa akin.

Yayakapin niya  sana ako ng lumipad  ang aking palad as pisngi niya at ngayon ay pulang pula na.

“Shit!”mura no Owen. Binalingan  ko siya.  Lalapitan niya  sana si Tyler  dahil muntik na tong matumba  sa malakas  Kong sampal.

“Para yan sa paniniwala mo sa akin na Mahal mo ako" Sabi ko. Cold along tumingin sa kanya. Napahawak siya sa pisngi ko. Lalapitan niya sana ako .

“Stop ! Ayaw Kong lumapit ang mga manloloko sa akin" at sign na  stop. At yumuko ako. At pinikit  ang mga Mata ko. Nang ilang sandali at okay na akong magsalita  ay  dinilat  ko na nag Mata ko.

“ Please Demi let me explain" Tyler. Habang ang mukha niya ay nag mamakaawa. Well sorry Tyler.

“Sorry  Tyler pero wala  na yang epekto sa akin ang pag mamakaawa mo. Minsan mo  na akong naloko mag papaloko  pa ba ako Ulit? “taas kilay Kong sabi. “Rinig na rinig  ko  ang salita na naawa ka lang sa akin Tyler. Naawa ka  lang. Sana naman sinabi mo noon. Nag confess lang naman ako  Tyler. Pero hindi ibig sabihin non. Gusto ko mahalin mo rin ako pabalik. Siguro masaya na ma CRUSHBACK  perk tung totoo na pagmamahal  . Kasi kung  awa lang din to. Hindi na yan pagmamahal Tyler. Kung naawa ka sa akin dahil para akong mukhang tanga. Na umaasa sayo. Sana hindi mo nalang pinutulan" sabay Trapo  ng aking luha na lumalabas na.

“Tyler Mahal na Mahal kita. Pero wag  mo naman ipagmukha akong tanga. Mas gusto ko pang magising sa katotohanan  na walang ikaw at ako sa dulo. Sana sinabi  noon pa. Dahil kaya ko namang masaktan dahil natural lang yan sa mga nagmamahal.  Ang sakit Tyler “ sabay turo sa puso ko"Ang sakit sakit ng nararamdaman ko. Nag sisi ako sa mga ginawa ko. Nag padala ako sa patibung  mo" at tumingin na sa labas hindi ko na kaya pang makita siya mas lalo  along nasasaktan.

“ Alam ko na ang totoo Tyler.”Sabi ko at ang mukha niya ay gulat na gulat “Noong una hindi ko gustong maniwala . Pero ng marinig ko talaga ang boses mo at ni Owen"saby turo ko kay Owen . “doon  pa ako naniwala . Ang galing mo Tyler nadala mo  ako. “ pinipigilan ko ang mga luha ko na lumabas  pa.

Please Tyler sabihin mong hindi yun totoo.

“ I-IM so sorry Demi" Tyler. “ Hindi ko sinasadya . Alam ko  na kasi ang pakiramdaman na maging ganyan"

“Gago ka pala eh. Alam mo  naman pala ang nararamdaman ko at bakit ngayon pa na mas na pamahal  na ako sa iyo ngayon ko pa nalaman na niloloko mo lang ako . Wala ka ng problema ngayon. Dahil papakawalan na kita.  Sana maging masaya ka. “Ngiti ko  at Alam Kong pilit lang ito..

At humakbang na palayo sa kanila.  Narinig nila lahat Yun si Violet. Nandon. At masisiguro Kong wala siyang kinalaman dito dahil sa reaction niya.

Akala ko may susunod sa akin pero ng makalabas ako ng campus at wala talaga.

Meaning I'M FREE.

Malaya na ako ngayon. Malaya na akong masaktan.

At lalayo na ako sa kanila.

TO BE CONTINUE ........