Chapter 32
Demi POV
" Violet?" At dahan dahan siyang tumingin sa mga Mata ko. Dali Dali akong lumakad at humakbang sa gate.
" Demi Listen please " Violet at patuloy parin ako sa pag open ng gate ng lock ng gate. Gabi na kasi ten o clock na at naka ipon naman ako ng three thousand ngayon iba rin ang epekto ng broken ano. Ayaw Kong maka usap si Violet. Dahil baka niloloko rin ako ngayon. Mahirap na at baka maloko nanaman tayo. Ayaw ko ng masaktan pa. Minahal ko sila ng totoo pero ginago ako. Mga walang hiya!
" Anong ginagawa mo dito Violet?" cold ko na Tanong. Habang abala sa pag open ng gate "Gabi na bakit nandito ka pa?"
"Kasi hinihintay kita Demi. Look hindi ko Alam ang ginawa ni Tyler sayo. Edi sana noon pa na binabalaan naa sana kita. Dahil bestfriend kita at masakit na makita kang nasasaktan dahil sa lintek Kong pinsan na niloko ka " Violet. Nangini na ang boses nito kaya naman binalingan ko siya and there umiiyak na. Kaya naman ng ma open ko na ang gate at niyakap ko ka agad siya. Nakita ko naman ang sasakyan niya with driver niya pa. Sabado bukas at okay lang na ma late siya ng gising.
"Sorry Demi. Sana nalaman ko rin non pa sana naligtas Kita sa sakit na naramdaman mo ngayon" hagulgul ni Violet. Kaya mas hinigpitan ko pa ang yakap sa kanya.
NASA SALA kami ngayon at tulog na sina mama at papa. Nag dinner naman ako sa streetfood kaya okay lang.
"Upo ka Violet" offer ko sa kanya. At ngumiti. Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin.
" Sorry Demi , I'm so sorry. Ako na ang humihingi ng patawad sa ginawa ng pinsan ko sayo. "violet.
"Baka katulad ka din nila Owen, Violet . Ayaw ko na ng manloloko sa buhay ko"sabay kalas sa yakap na binigay niya sa akin.
"Wag kang magalala Demi. Kampi ako sa iyo. Kahit pinsan ko yun kaya ko siyang di panigan dahil Mali naman niya" Violet. Habang naka tingin sa mga Mata ko.
" Bakit galit na galit ka kay Hazel noon?"Tanong ko.
"Kasi ginago niya ang Pinsan ko. Demi iba ka kay Hazel si Hazel ang nang gago. Ikaw ang na gago ngayon. At ang ayaw ko sa lahat ay may Ginagago na Tao. Katulad mo. Naawa nga sayo pinsan ko pero the fact na hindi pala totoo yun. Galit na galit ako sa kanya. Noong time na umalis ka na sa aming harapan. Maniwala ka Demi. Wala akong kinalaman dyan. Marami tayong pinaniwala Demi na totoo ang lahat na ginagawa ni Tyler hindi ko rin Alam na kasabwat sila ni Owen. Kayya demi sana tanggapin mo ako" Violet. At niyakap ko siya.
MARUPOK SI AKO!
Oo nga at kilala ko si Violet noon pa. Ayaw niya ng may ginagago. Galit na galit siya sa mga ganon. Dahil naranasan niya daw yan non. Pinaniwala siya na Mahal siya pero hindi pala.
" Akala ko Violet. Umasa ako sa mga mabulaklak niyang mga salita pero hindi pala yun totoo. Hindi ko na ma explain lahat ng nararamdaman ko. Basta sakit at bigat ng puso ko ang nararamdaman ko Violet. "at hinigpitan niya ang Yakap sa akin at kumalas.
Inayos nitaaang gulo Kong buhok at ang mukha ko na panay Luha na. Basang basa.
"Minsan Demi matuto tayong sumuko kapag nasasaktan na tayo ng sobra. Minsan kasi Ginagago na tayo kinikilig pa tayo ganyan ka tanga ang puso natin" Violet. Tama nga naman siya. At kailangan ko ng sumuko upang di na ako masaktan pa. Pero paano? Hindi ko Alam kung saan mag sisimula. Sana nga panaginip nalang ang lahat. Pwedeng mabalik sa nakaraan kung Alam ko lang ganito ang mangyayari sana na protektahan ko ang puso ko noon pa.
Naging gabing yun comfort ako ni Violet. Nag advice siya sa akin. Na iwasan ko na si Tyler. At tutulungan niya ako mag moveon daw. Kaya naman magtitiwala nalang ako kay Violet. Kay Violet nalang.
Gabi na siya naka uwi ka gabi. Kaya naman ay Alam Kong mamaya pa yun babangon kaya nag luto nalang ako ng sinigang na baboy at sabay kami nag lunch ng family ko. Nag linis ng bahay, nag garden . At nag raket. Buong magdamag na.
LUMIPAS ANG buwan. Isang buwan. Umiwas na ako kay Tyler. Mas madalas na pag iwas. Lahat ng tingin ko ay wala ng emosyon pa. Wala ng dating excite pagnakikita ko siya. Hindi na bumibilis ang tibok ng puso ko. At sana tuluyan ng makalimitan ko siya. At para maging masaya na ako ng tunay. Inaamin ko na minsan hinahanap ko ang amoy niya. Ang presensya niya ang bonding Moments namin. Pero wala na ala ala na ang lahat. At wala na tayong magagawa pa dyan.
Nakakainis yung feeling na namimiss no siya kaso wala kang magawa kasi hindi ko naman siya pag aari hindi no hawak ang puso niya. Hindi ko ma dektahan kung sino ang iibigin nnya.
Minsan may mga bagay na kailangan kalimutan nalang ng tuluyan para maging okay ang lahat.
Ang pag ibig parang sipon lang yan why do you keep pulling it back when it's better to let it go.
Ang love ay parang bayad sa jeep . Minsan di nassusuklian . At yan ang nangyari sa akin. Hindi nasuklian. Poor me!Yung masako namang iwasan yung taong gusto ko mahirap lang talagang iwasan ang nararamdama mo na pagmamahal at sakit na dulot nito.
Ang tanga ko. Ang tanga tanga ko. Dahil sa lahat ng Tao at lalaki sa mundo bakit si Tyler pa ang minahal at pinili ng puso ko na tumibok para dito.
Dumating na ang araw na kung saan masasabi ko nalang na San adi nalang kami nag kakilala ni Tyler. Kung Alam ko lang nasakit ang dulot niya. Sana hindi ko nalang siya minahal ng tunay. Edi sana wala ng nasaktan na Demi at umiiyak habang naalala lahat ng sakit na binigay ng Tyler na yan.
Para akong napkin iniwan duguan......
TO BE CONTINUE......

BINABASA MO ANG
Crush Back or Cash Back
RomanceStatus:Completed Genre:Teen fiction and Romance. Posted:January 18,2020-May 6,2020 Disclaimer:If there are any grammatical errors and childish writing,please bear with me.Do not read it if you are a perfectionist Meet Demi Leigh Campbell na palaban...