Kabanata 39
Final
"D'you have a copy of your book with you?"
I was surprised when my relatives asked me about how my book signing went. I don't remember telling them that I'm into writing, as well as my event. Anila'y nakita nila ang live streaming. One of my cousins also spilled that she saw my book in a popular bookstore. Nahiya ako nang sobra dahil pinapirmahan niya 'yon sa akin, sa gitna ng pagtitipon.
Ang mga pinsan ko na lagi kong kasama, kagaya ng magkapatid na Cella at Chealsea ay nasa backstage noong event. I have them with me, and of course, they got some signed copies.
Umiling ako kay Auntie Lana. She's our Aunt but we're kind of older than her. She knew about the event but failed to come since she had an important meeting. Around the area lang naman, pero natapos na ang book signing nang pauwi siya. I just told her that I'll bring a copy for her.
Tumango ako at tinuro ang bag ko, "I already signed it. I'll give it later after eating," saad ko at lumingon sa nakahandang boodle fight. We kinda had this small gathering at least once in a month to keep up. Ang mga taga-Maynila o 'di kaya'y taga-ibang lalawigan ay tumutungo pa rito sa Bulacan para sa pagsasalong 'to. Buti nga at ang mga kamag-anak naming nasa Pangasinan ay pinili nang manirahan dito.
Maingay pa rin ang paligid dahil abala sa pag-aayos ng lamesa habang nagkkwentuhan. Ang mga lalaki naman ang may hawak ng mga kaldero, at ang mga nakababata ay lumipat sa tapat.
Ang bahay ng Lolo Addi ang siyang pinagdadausan. Katapat no'n ang bahay ni Nanay, kaya malaki ang lugar kung saan pwede kaming mamalagi.
"What happened to your lips?" natatawa kong tanong kay Cairon. Nakatayo siya at hawak ang kaldero habang ang nanay niyang si Tita Carlie ang naglalagay sa dahon. Narinig niya ata ang tanong ko kung kaya't siya na ang sumagot.
"Nako, sabihan mo 'yang pinsan mo. Nakipag-away nanaman. Pinatawag pa ako ni Sister Daryla. Ayan, nakipagsuntukan," aniyo habang sumasandok ng Paella.
"Mama, I just defended myself. Nauna siyang mang-asar!" dahilan ni Cai, na siyang sinimangutan ni Tita Carlie.
"Defended myself, my ass! Ano naman ang inasar sa'yo? Bakit kailangan mong suntukin?" sabat ko na at tinaasan siya ng kilay.
"Alright, it's my fault," ngisi nito sa akin at tumawa pa. Pinong kinurot ko siya na tinawanan ni Tita. I smiled.
Magsasalita pa sana ako ng lumapit sa akin si Craig at Jirou, magkapatid na laging nag-aaway. I used to babysit them when they were small kiddos, the reason why they grew fond of me.
Nagtago sa likod ko si Craig habang inis naman ang nasa mukha ni Jirou.
"Ate Coleen, si Jay-Jay, oh!" sumbong ni Craig na parang bata. Mas matangkad na sila sa'kin, pero childish pa rin. Craig is the oldest. He's cute, yes, and he's too white. Singkit ang mga mata nito, nawawala sa tuwing ngumingiti. He got a built body, as well as Jirou since they go to gym together. The latter had fair skin color, saktong laki ng mga mata, pero iba ang karisma. He got his eyes from Tita Chastity, while Craig got it from Tito Jazz. They also have a little sister, Carol, and she's too cute but kinda grumpy. She's white and she got a curly hair.
BINABASA MO ANG
Forgotten (NNS #1) (EDITING)
General FictionThis is the first installment of No Name Series. Pain. Grief. Anger. Frustration. Who wouldn't feel those if you found out that someone you love, someone very dear and close to you, forgotten no one but you? Who would never be upset if you found out...