Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝İnsan zıt olduğuyla haşrolur. ❞
🦋🍯
İki zıt madde bir araya geldiği zaman güçlü bir patlama yaratırdı. Patlamadan sonra dışarıdan görülen tek şey sadece çevresine vermiş oldukları zarar olurdu fakat kimse bilmezdi ki en çok zararı patlayan iki madde alırdı.
Ateş ve barut...
Bir o kadar zıt bir o kadar da uyumlu iki tehlikeli madde. Eğer rol paylaşacak olursak ateş olmak bana düşerdi. Aşkta dayanmak vardı birde yanmak, kanadına alev düşmüş kelebek kurtulmayı düşünmezdi de gider balda boğulurdu. Kanadındaki ateşi çevresine sıçratmadan usulca kendi kendine yanar, külünü rüzgar toprağa dökerdi.
Hikaye vardı, bir ateş ve kanat. Cesaret vardı, bir de patlama. Biçare yürek vardı, bir de yabancı. Kelebek vardı, bir de yanmış kanadı.
Belki de hikayenin sonunda ateş kelebeği yakmadan kendi kendine küle dönecekti, sahi mesele ateşin külü müydü yoksa kelebeği yakacak mı yoksa bağrına basacak olması mıydı? Ateş kelebeğe sıçrayınca kelebeğin canı yanardı da ateş yakarken yanmaz mıydı?
Kelebeğin cesareti sarsa her bir yanı büyük bir patlama yaratıp zarar alıp zarar verirdi fakat ateşe gelen zarar kelebeği yaşatır mıydı? Dünya üzerinde, her kıtada, her coğrafyada tamamen ayrı olarak yazılmış iki maddeden biriydim, nasıl toparlardım cesaretimi, hayal kırıklıklarımı?
Peşime düşmüş adım adım ensemde gezinen düşüncelerden sıyrılmak için derin bir nefes alıp verdim. Sürekli zihnimde canlanan sonrasında çoğalıp zincir gibi birbirine kenetlenen anılar boğazıma geçirilmiş ipti ve ben ayağımı bir adım öteye atmadan boğulmanın eşiğindeydim.
Köye geleli neredeyse dört saat oluyordu. Eve gelir gelmez annem, ben ve Emel teyze temizliğe başlamıştık köşe bucak temizlediğimiz odaların ayrı yerlerinden ölmüş çeşitli böcekler çıkarken derin nefeslerim artık anlık krizlere dönmüş bana bahçede oturma yolu gözükmüştü o sırada Yağız, babam ve Erdem amca ev için alışverişe gitmişlerdi.
