❝Kavanozun içindeki kelebeği ölüme terk ediyorsun bal. ❞
🦋🍯
“Gitmesen.” dedim gözyaşlarım yüzümü ıslatırken. Gökyüzü sanki vedalarımızı hissetmiş gibi gürlüyor şiddetle yağmur yağıyordu.
Ellerim üşümüş, parmak uçlarım bu sefer soğuktan değil gidecek korkusundan titriyordu. Bal gözleri hırsla kısılmıştı, yeni yeni çıkmaya başlayan sakalları bebeksi yüzüne erkeksi bir duruş katmak için gün sayıyordu.
“Olmaz.” dedi itiraz kabul etmeyen katı sesiyle. Havalimanındaydık ve bir kere olsun yüzüme bakmamıştı.
“Neden?” dedim çaresizce. “Hem burada da var istediğin bölüm hatta başarını kanıtlayacağın dereceli üniversiteler bile var.” Direncini kırmak umuduyla devam ettim. “Hatta beraber de bakmıştık unuttun mu?”
“Ben tercihimi yaptım Kelebek.” dedi boyuma eğilerek. Gözleri gözlerime denk geldiğinde boğazıma oturan yumru ile sıkıca kapattım gözlerimi.
“Madem öyle,” dedim dişlerim birbirine çarparken.
“Tercih senin!”
“Evet benim.” dedi kendinden emin bir şekilde ve doğruldu.
Daha fazla dayanamayıp kızdım kendi kendime.
“Suç bende! Korkak birinin neden sözüne güvenirsin ki?”
“Arda’ya güven o zaman.” dedi burnunu dikleştirerek.
“Ben ne alaka şimdi ağabeyciğim? Bizi bırakıp giden sen değil misin? Kelebek kaç gündür yemeden içmeden kesildi, senin için üniversite arıyor ya da kalman için bir sebep gerçi sen aylar öncesinden tercihlerini vermiştin değil mi? Unuttuk.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelebek Ve Bal
Novela JuvenilBala hasret kelebeğin hikayesi... "AŞK YALNIZCA İMKANSIZA MIDIR?"